تأملی در تعریف غرب از تروریسم؛
واکنش فرانسه به همایش تروریست‌های تکفیری در تهران!
اگر در تهران همایشی با حضور تروریست‌های تکفیری برگزار شود واکنش فرانسه، سازمان ملل، اتحادیه اروپا و رسانه های آنها چگونه خواهد بود؟
به گزارش سرویس سياسي تفتان ما، به نقل از آناج، فرض کنید در تهران همایشی با حضور تروریست‌های تکفیری برگزار شود و در آن با دعوت از سران برخی کشورها و مقامات داخلی و خارجی، از برنامه‌ها و چشم‌انداز تکفیری‌ها در آینده سخن به میان آید. شاید مثلا نام کشور فرانسه را هم بیاورند و اعلام کنند که براندازی و نابودی رژیم حاکم بر فرانسه را در سر می‌پرورانند. رئیس‌جمهور ایران هم یکی دو وزیر و معاون خود را به نمایندگی از خود به این همایش بفرستد و در آخر نیز از مهمانان به صرف شربت و شیرینی پذیرایی به عمل آید.
به نظر شما چه اتفاقی می‌افتد؟ رسانه‌های خبری دنیا این مراسم را چگونه پوشش می‌دهند؟ سازمان ملل، شورای امنیت، کاخ سفید، اتحادیه اروپا و مقامات غربی چه موضعی می‌گیرند؟ چقدر علیه ایران بیانیه‌های تند صادر می‌شود؟ وزارت خزانه‌داری آمریکا چه تحریم‌های جدیدی را ذیل برنامه‌ی تروریسم، علیه ایران وضع می‌کند؟ موضع رئیس‌جمهور فرانسه در این‌باره چه می‌تواند باشد؟ از این‌ها گذشته، رسانه‌های داخلی که برای انفجار تروریستی پاریس، فتوای شمع روشن‌کردن در مقابل سفارت فرانسه را داده و هر کدام به نوعی برای آن اتفاق (که مستحق محکومیت بوده) غش کرده بودند، چه عکس‌العملی نشان خواهند داد؟ در یک کلام، در داخل و خارج، چه رفتاری با ایران صورت می‌گیرد؟
قطعا همه‌ی دنیا علیه ایران بسیج خواهند شد که چرا چنین همایشی برگزار کرد؟ همایشی با حضور تروریست‌های تکفیری که دست‌شان به خون 163 نفر از اهالی پاریس آغشته است.
اما چند روز قبل، سرکرده‌های سازمان منافقین اقدام به برگزاری نشست سالانه‌ی خود در پاریس نموده‌اند. این نشست با حضور نمایندگان زیادی از کشورهایی هم‌چون آمریکا، عربستان، اسپانیا، الجزایر، ایتالیا، آلبانی، اردن و ... برگزار شد. رئیس‌جمهور فرانسه نیز مقاماتی را به نمایندگی از خود راهی این نشست کرد. کمترین اقدام منافقین در این مراسم علیه ایران، پاره‌کردن عکس «سردار سلیمانی» بوده است. گفتنی است ترکی الفیصل، وزیر سابق اطلاعات عربستان سعودی، رسما اعلام کرد که مانند منافقین، خواهان براندازی رژیم حاکم بر ایران می‌باشد.
اما عکس‌العمل رسانه‌های خارجی و داخلی چگونه بود؟ مقامات غربی چه موضعی گرفتند؟ چند بیانیه‌ی شدیدالحن علیه دولت فرانسه مبنی بر حمایت از سازمان تروریستی منافقین صادر شد؟ کدام رئیس‌جمهور غربی نسبت به این اتفاق، پاریس را مورد سرزنش قرار داد؟ و از این‌ها گذشته، موضع آن دسته از رسانه‌های داخلی که حوادث پاریس را با آب و تاب و گریه و زاری مخابره می‌کردند چه بود؟ چرا رسانه‌های سبز و بنفش، حاضر نشدند یک انتقاد آبکی از برگزاری چنین نشستی ارائه دهند؟
طبق آمار، منافقین مسئول ترور 17 هزار نفر در ایران و 25 هزار نفر در عراق می‌باشند.
حالا این ماجرا وقتی عجیب و غریب‌تر می‌شود که حسن روحانی به مناسبت روز ملی فرانسه، پیام تبریک به همتای فرانسوی خود می‌فرستد و از خدای متعال، سلامتی و موفقیت فرانسوا اولاند را مسألت می‌نماید! درک این رفتار روحانی زمانی راحت‌تر می‌گردد که فرض کنیم جناب «اولاند» به مناسبت روز 12 فروردین یا 22 بهمن، به روحانی و ملت ایران تبریک بگوید؛ اتفاقی که اگر رخ بدهد، نشان از «تغییر سیرت» جمهوری اسلامی خواهد بود.
شاید آن منظوری که روحانی از دیپلماسی دارد در منظومه‌ی فکری ما نمی‌گنجد، اما تجربه نشان داده که عاقبت این‌گونه مراوده‌های یک‌طرف و التماسی، متهم‌شدن به «محور شرارت» و «بزرگ‌ترین دولت حامی تروریسم» خواهد بود. قطعا این نوع از دیپلماسی نمی‌تواند جهانیان را وادار به تعظیم در مقابل ایران نماید.
انتهای خبر/
به نظر شما چه اتفاقی می‌افتد؟ رسانه‌های خبری دنیا این مراسم را چگونه پوشش می‌دهند؟ سازمان ملل، شورای امنیت، کاخ سفید، اتحادیه اروپا و مقامات غربی چه موضعی می‌گیرند؟ چقدر علیه ایران بیانیه‌های تند صادر می‌شود؟ وزارت خزانه‌داری آمریکا چه تحریم‌های جدیدی را ذیل برنامه‌ی تروریسم، علیه ایران وضع می‌کند؟ موضع رئیس‌جمهور فرانسه در این‌باره چه می‌تواند باشد؟ از این‌ها گذشته، رسانه‌های داخلی که برای انفجار تروریستی پاریس، فتوای شمع روشن‌کردن در مقابل سفارت فرانسه را داده و هر کدام به نوعی برای آن اتفاق (که مستحق محکومیت بوده) غش کرده بودند، چه عکس‌العملی نشان خواهند داد؟ در یک کلام، در داخل و خارج، چه رفتاری با ایران صورت می‌گیرد؟
قطعا همه‌ی دنیا علیه ایران بسیج خواهند شد که چرا چنین همایشی برگزار کرد؟ همایشی با حضور تروریست‌های تکفیری که دست‌شان به خون 163 نفر از اهالی پاریس آغشته است.
اما چند روز قبل، سرکرده‌های سازمان منافقین اقدام به برگزاری نشست سالانه‌ی خود در پاریس نموده‌اند. این نشست با حضور نمایندگان زیادی از کشورهایی هم‌چون آمریکا، عربستان، اسپانیا، الجزایر، ایتالیا، آلبانی، اردن و ... برگزار شد. رئیس‌جمهور فرانسه نیز مقاماتی را به نمایندگی از خود راهی این نشست کرد. کمترین اقدام منافقین در این مراسم علیه ایران، پاره‌کردن عکس «سردار سلیمانی» بوده است. گفتنی است ترکی الفیصل، وزیر سابق اطلاعات عربستان سعودی، رسما اعلام کرد که مانند منافقین، خواهان براندازی رژیم حاکم بر ایران می‌باشد.
اما عکس‌العمل رسانه‌های خارجی و داخلی چگونه بود؟ مقامات غربی چه موضعی گرفتند؟ چند بیانیه‌ی شدیدالحن علیه دولت فرانسه مبنی بر حمایت از سازمان تروریستی منافقین صادر شد؟ کدام رئیس‌جمهور غربی نسبت به این اتفاق، پاریس را مورد سرزنش قرار داد؟ و از این‌ها گذشته، موضع آن دسته از رسانه‌های داخلی که حوادث پاریس را با آب و تاب و گریه و زاری مخابره می‌کردند چه بود؟ چرا رسانه‌های سبز و بنفش، حاضر نشدند یک انتقاد آبکی از برگزاری چنین نشستی ارائه دهند؟
طبق آمار، منافقین مسئول ترور 17 هزار نفر در ایران و 25 هزار نفر در عراق می‌باشند.
حالا این ماجرا وقتی عجیب و غریب‌تر می‌شود که حسن روحانی به مناسبت روز ملی فرانسه، پیام تبریک به همتای فرانسوی خود می‌فرستد و از خدای متعال، سلامتی و موفقیت فرانسوا اولاند را مسألت می‌نماید! درک این رفتار روحانی زمانی راحت‌تر می‌گردد که فرض کنیم جناب «اولاند» به مناسبت روز 12 فروردین یا 22 بهمن، به روحانی و ملت ایران تبریک بگوید؛ اتفاقی که اگر رخ بدهد، نشان از «تغییر سیرت» جمهوری اسلامی خواهد بود.
شاید آن منظوری که روحانی از دیپلماسی دارد در منظومه‌ی فکری ما نمی‌گنجد، اما تجربه نشان داده که عاقبت این‌گونه مراوده‌های یک‌طرف و التماسی، متهم‌شدن به «محور شرارت» و «بزرگ‌ترین دولت حامی تروریسم» خواهد بود. قطعا این نوع از دیپلماسی نمی‌تواند جهانیان را وادار به تعظیم در مقابل ایران نماید.
انتهای خبر/
شنبه ۲۶ تير ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۱۴
کد مطلب: 434045
