به گزارش سرویس اجتماعي
تفتان ما، به نقل از
لرسو؛ بیکاری، امر ناخوشایندی در سطح جامعه است. نبود یا کمبود منابع مالی و درآمدی برای گذراندن یک زندگی رضایتبخش، جدای از آنکه مصائب تلخ مادی را به همراه دارد، به مشقات روحی نیز دامن میزند.
برخورداری از یک شغل مناسب برای داشتن عزت نفس بسیار مهم است و فردی که در شرایط مطلوب به شغل مناسب خود دست مییابد، از اعتماد بنفس خوبی نیز برخوردار خواهد بود.
چه بسیار جوانان تحصیلکردهای که با وجود تحمل مشقات بسیار توانستهاند مراتب تحصیل در سطوح مختلف آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی را طی نمایند اما شرایط جامعه به گونهای بوده است که سرنوشت تلخ بیکاری برای آنها رقم خورده و نتوانستهاند در زمان مناسب به جایگاه واقعی خود در جامعه دست یابند.
کمترین انتظاری که یک جوان و خانواده وی پس از سپری کردن دوران تحصیلات دانشگاهی دارد این است که در حداقل زمان ممکن شغل خود را پیدا کند تا بتواند نیازهای خود و خانواده خود را تأمین نماید اما واقعیت این است که جوان تحصیلکرده بایستی چندین سال را ناامیدانه پی یافتن شغلی که حداقل نیازهای اساسی زندگیاش را تأمین کند دنبال نماید؛ یعنی طلائیترین دوران عمر خود را از دست بدهد و پس از مدتی که نتوانست به شغلی دست یابد، بر لب جوی نشیند و عمر سوخته خود را نظاره کند!
گرچه نمیتوان همه معضلات اجتماعی را متوجه بیکاری کرد اما این ادعا که ریشه بیشتر معضلات سطح جامعه به بیکاری برمیگردد، سخن گزافی نیست چرا که به عقیده کارشناسان مسائل اجتماعی، بیکاری یکی از بزرگترین معضلاتی است که توازن جامعه را مختل میکند و از آن بهعنوان شاهراه ناهنجاریهای اجتماعی نام بردهاند و رفع بیشتر مشکلات موجود را در گرو حل این معضل میدانند.
اگر به بحث وقوع جرم در جامعه نیز نظری بیافکنیم میبینیم که بسیاری معتقدند بیکاری نقش مهمی در بروز جرائم دارد و اشتغالزایی رابطه مستقیمی با کاهش بسیاری از جرائم دارد.
آمارها چه میگویند؟
نرخ بیکاری استان لرستان براساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در سال ۱۳۹۳ در حدود 14.9 درصد میباشد. نگاهی گذرا بر این آمار نشان میدهد که استان لرستان با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و 754 هزار و 243 نفر، سومین استان در کشور است که از معضل بیکاری رنج میبرد.
بررسی نرخ بیکاری افراد 10 ساله و بیشتر نشان میدهد که 10.9 درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بودهاند. بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به تابستان سال قبل 1.4 درصد و نسبت به بهار 1394، 0.1 درصد افزایش یافته است.
نرخ بیکاری جوانان 15 تا 29 ساله حاکی از آن است که 23.4 درصد از فعالان این گروه سنی در تابستان 1394 بیکار بودهاند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری جوانان 15 تا 29 ساله نشان میدهد، این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (تابستان 1393) 3.2 درصد و نسبت به بهار 1394، 1.0 درصد افزایش یافته است.
وعدههایی که میمیرند!
گرچه همه دستگاهها و نهادها هرکدام به نوعی در اشتغالزایی و رفع معضل بیکاری سهیم هستند اما اکنون که در فضای انتخابات مجلس شورای اسلامی هستیم، خوب است نظری بر شعار نامزدهای انتخاباتی سالهای گذشته بیاندازیم و سهم نمایندگان مجلس را در این موضوع بسنجیم.
با فرارسیدن زمان انتخابات، هرکدام از نامزدهای انتخاباتی سعی دارند تا با برجستهسازی معضل بیکاری، اینگونه القاء کنند که کلید حل این مشکل مهم در دست آنهاست چرا که میدانند این شعار، دربرگیری بیشتری دارد و اگر بتوانند نظر و اعتماد جامعه مورد نظر که همان جوانان بیکار و خانوادههای دغدغهمند آنان میباشند را جلب نمایند، برد با آنهاست! شاید برخی از نامزدهای انتخاباتی راهکارهایی را نیز جهت حل این مشکل داشته باشند اما میتوان گفت امروز وعدههای عملی شده و وعدههای فراموش شده روشن هستند. البته گاهی تحقق یک شعار یا وعده انتخاباتی در عرصه عمل واقعاً مشکل است اما باید گفت چرا وعدهای را به مردم بدهیم که از عملی شدن آن مطمئن نیستیم؟!
معضل بیکاری و وعدههای داده شده توسط نامزدهای انتخاباتی طی سه دهه گذشته، سنگ محکی برای عملکرد نمایندگان مجلس است. توجه به رفع معضل بیکاری بخصوص در استان لرستان که از بیکاری رنج میبرد، پس از دارا بودن شرایطی همچون اعتقاد به مبانی نظام مقدس جمهوری اسلامی و استکبارستیزی، در اولویت قرار دارد.
نامزدهای انتخاباتی بایستی راهکارهای عملی خود در ارتباط با حل مشکل بیکاری را پیش روی عموم مردم قرار دهند تا این مردم باشند که با توجه به سوابق، فعالیتها، دانش و آگاهی و نیز رویکردهای سابق و حال اشخاص در حطیههای گوناگون، به قضاوت بنشینند و فرد اصلح را به مجلس شورای اسلامی بفرستند.
توصیه مردم به کاندیداهای انتخاباتی این است که واقعیتهای جامعه را ببینند؛ توش و توان خود را بسنجند و به مردم وعدههایی ندهند که از عملی کردن آنها عاجز هستند.
انتهای پیام/