گاسپار: ایران امن‌ترین کشوری است که تا کنون در آن کار کرده‌ام
مربی تیم ملی فوتبال کشورمان می‌گوید که ایران کشوری امن است و در مورد این سرزمین تصورات غلط بسیاری وجود دارد.
به گزارش سرویس ورزشي تفتان ما، دن گاسپار هفته گذشته در خصوص تنش‌های اخیر بین ایران و عربستان که خیلی خبرساز شد، گفت: هر زمان که کشمکشی در جهان رخ می‌دهد، خودم شروع به قضاوت در آن مورد می‌کنم. پس از اینکه اخبار شبکه‌های «بی‌بی‌سی» و «سی‌اِن‌اِن» را نگاه کردم، از بالکن آپارتمانم به بیرون نگاه کردم و چیزی که تجربه می‌کردم، آن چیزی نبود که در اخبار می‌دیدم.
گاسپار که دستیار کارلوس کی‌روش در تیم ملی ایران، صدرنشین کنونی گروه D از مرحله انتخابی جام جهانی 2018 و جام ملت‌های آسیا 2019 است، در مصاحبه‌ای که با او در شهر هارتفورد واقع در ایالت کنتیکت توسط شبکه تلویزیونی «One World Sport» آمریکا صورت گرفت، گفت: ما جواز حضور در مرحله پایانی جام ملت‌های آسیا 2019 را به دست آوردیم. اگر مقابل گوام و عمان هم به نتیجه تساوی دست پیدا کنیم، صعودمان به دور بعدی مرحله انتخابی جام جهانی 2018 و جام ملت‌های آسیا 2019 را قطعی می‌کنیم. بنابراین اگر اوضاع طبق روال پیش برود، باید صعودمان حتمی بشود. با این حال فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است و احتمالاً ظالمانه‌‌ترین ورزش گروهی جهان است. در فوتبال بهترین تیم، برنده بازی می‌شود، ولی همانطور که می‌گویند در این ورزش ممکن است هر اتفاقی رخ دهد.
گاسپار که تجربه کار در کشورهایی همچون پرتغال، ژاپن، ایران را دارد، به مربیگری در آمریکا هم فکر می‌کند. او در این باره گفت: من ادعای بهتر بودن از دیگران را ندارم، ولی بر این باورم که منحصر به فرد هستیم و حس خاصی دارم که یک مربی آمریکایی هستم که تجربیات فوق‌العاده‌ای در خارج از مرزهای این کشور آن هم در سطحی بالا دارم. خواندن اخبار در مورد کریستیانو رونالدو، رویای بودن در لیگ قهرمانان اروپا و جام جهانی با تجربه کردن این موارد کاملاً متفاوت است. بودن در یک زمین با کریستیانو رونالدو، لوئیز فیگو و دکو و دانستن ویژگی‌های آنها، سرعت بازی و نحوه تصمیم‌گیری‌شان در بازی، آداب و رسوم‌شان چیزی است که می‌توانم به بازیکنانی که ما اینجا در آمریکا داریم، انتقال بدهم.
دستیار کی‌روش تصریح کرد: در دنیای تجارت فوتبال آمریکا در جایگاه نخست قرار دارد، ولی بین تجارت فوتبالی و تجارت پیروزی تفاوت‌هایی وجود دارد. در خارج از آمریکا بحث تجارت پیروزی مطرح است و مربیان به دنبال برتری هستند. بیشتر مربیان در اینجا اما نگرانی از بابت نداشتن غذا روی میزشان، نداشتن پول اجاره خانه و یا هزینه تحصیلی فرزندان‌شان ندارند. اینجا بحث مرگ و زندگی مطرح نیست. بیشتر مربیان در آمریکا حقوق بازنشستگی دارند، اما در جاهای دیگر مربیان برای 90 دقیقه بعد خود سخت می‌جنگند چون ممکن است در صورت نتیجه نگرفتن شغل خود را از دست بدهند و مزایایی که مربیان آمریکایی دارند را نداشته باشند.
گاسپار که در سال 1996 دستیار کارلوس کی‌روش در تیم مترو استارز بوده، معتقد است که لیگ حرفه‌ای آمریکا از آن زمان تا کنون دستخوش تغییرات بسیاری شده است. او اظهار داشت: در ساختار کنونی، MLS دستمزد بازیکنان کنترل می‌شود و توازن به وجود آمده است. با این شرایط هر تیمی شانس رسیدن به پیروزی، شانس رسیدن به مرحله پلی‌آف، حتی شانس رسیدن به قهرمانی و شانس سقوط نکردن به دسته پایین‌تر را دارد. ما یک کشور نیستیم، ما یک قاره هستیم. همین گستردگی هم سبب می‌شود تا کنترلی که در کشورهای کوچکتر همانند هلند و پرتغال روی فوتبال است را ما در آمریکا نداشته باشیم چون شناسایی بازیکنان و کنترل سیستم پیشرفت آنها آسانتر می‌شود. در کشورهای کوچکتر معمولاً هم همه عاشق فوتبال هستند.
وی در ادامه عنوان کرد: همچنین ساختار تشویقی بازیکنان در آمریکا در ازای موفقیت نقص‌هایی دارد. سطح پاداش در MLS چقدر است؟ در خارج از آمریکا یک بازیکن ممکن است در ازای یک بازی پاداشی پنج هزار تا 10 هزار دلاری دریافت کند و اگر این مورد را لحاظ نکنیم، نمی‌توانیم به جایگاهی که مدنظر داریم، برسیم.
مربی دروازه‌بان‌های تیم ملی فوتبال کشورمان که در مدت حضورش در ایران با مقامات ارشد ایران از جمله محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری پیشین ایران و جواد ظریف، وزیر خارجه ایران که در آمریکا تحصیل کرده، دیدار و گفت‌و‌گو کرده، در مورد تنش اخیر ایران و عربستان گفت: بازی ایران و آمریکا در جام جهانی 1998 فرانسه تصویر فوق‌العاده‌ای از این بود که چطور ورزش می‌تواند پلی باشد بین فاصله‌ها. در این مورد فوتبال می‌تواند کشورها را به هم متصل کند. اگر ورزشکاران می‌توانند با هم کنار بیایند، چرا سیاستمداران نتوانند با هم کنار بیایند. اگر همه ما می‌توانیم در یک زمین باشیم، 22 بازیکن با هم در بازی جوانمردانه رقابت کنند، قبل و بعد از بازی با هم دست بدهند، چرا ملت‌ها نتوانند اینطور گرد هم بیایند؟این چالش من در مورد سیاستمداران است.
گاسپار که پس از مجمع اتحادیه مربیان ملی فوتبال آمریکا که قرار است در بالتیمور برگزار شود، به ایران باز می‌گردد، تأکید کرد: ایران امن‌ترین کشور در چهار قاره‌ای بوده که من تا کنون در آن کار کرده‌ام. هیچگاه هم مشکلی از این بابت که یک شهروند آمریکایی- پرتغالی هستم، نداشته‌ام. در حقیقت مورد استقبال خوبی از جانب مردم ایران قرار گرفته‌ام. مردم ایران مهربان و سخاوتمند هستند. آنها همان آرمان‌ها و رویاهایی را دارند که مردم سراسر جهان دارند. در مورد ایران سوء تفاهمات و تصورات غلط بسیاری وجود دارد.
مربی تیم ملی کشورمان با اشاره به قبول همکاری با کی‌روش در سال 2011 در تیم ملی ایران عنوان کرد: من دعوت کی‌روش برای همکاری در تیم ملی ایران را پذیرفتم چون به دستاوردهای کی‌روش ایمان و باور داشتم. به عنوان نفر دوم کادرفنی، من با تیم ملی پرتغال حضور در جام جهانی 2014 آفریقای جنوبی را تجربه کردم و این حسی خاص بود، از این رو می‌خواستم به نوبه خودم به ایران هم کمک کنم تا به جام جهانی راه پیدا کند.
گاسپار در پایان اظهار داشت: وقتی خبر قبول دستیاری کی‌روش در تیم ملی ایران را با خانواده و دوستانم در میان گذاشتم، آنها فکر کردند که من دیوانه شده‌ام و هیچکدام‌شان من را برای این پروژه منحصر به فرد تشویق نکردند، ولی من انسانی اهل ریسک هستم و این کار را کردم. وقتی هم با ایران جواز حضور در مرحله پایانی جام جهانی 2014 را کسب کردیم، تنها نیاز به فداکاری شخصی و خانوادگی داشتم تا به این لذت برسم.
انتهای پیام/ راه دانا
گاسپار که دستیار کارلوس کی‌روش در تیم ملی ایران، صدرنشین کنونی گروه D از مرحله انتخابی جام جهانی 2018 و جام ملت‌های آسیا 2019 است، در مصاحبه‌ای که با او در شهر هارتفورد واقع در ایالت کنتیکت توسط شبکه تلویزیونی «One World Sport» آمریکا صورت گرفت، گفت: ما جواز حضور در مرحله پایانی جام ملت‌های آسیا 2019 را به دست آوردیم. اگر مقابل گوام و عمان هم به نتیجه تساوی دست پیدا کنیم، صعودمان به دور بعدی مرحله انتخابی جام جهانی 2018 و جام ملت‌های آسیا 2019 را قطعی می‌کنیم. بنابراین اگر اوضاع طبق روال پیش برود، باید صعودمان حتمی بشود. با این حال فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است و احتمالاً ظالمانه‌‌ترین ورزش گروهی جهان است. در فوتبال بهترین تیم، برنده بازی می‌شود، ولی همانطور که می‌گویند در این ورزش ممکن است هر اتفاقی رخ دهد.
گاسپار که تجربه کار در کشورهایی همچون پرتغال، ژاپن، ایران را دارد، به مربیگری در آمریکا هم فکر می‌کند. او در این باره گفت: من ادعای بهتر بودن از دیگران را ندارم، ولی بر این باورم که منحصر به فرد هستیم و حس خاصی دارم که یک مربی آمریکایی هستم که تجربیات فوق‌العاده‌ای در خارج از مرزهای این کشور آن هم در سطحی بالا دارم. خواندن اخبار در مورد کریستیانو رونالدو، رویای بودن در لیگ قهرمانان اروپا و جام جهانی با تجربه کردن این موارد کاملاً متفاوت است. بودن در یک زمین با کریستیانو رونالدو، لوئیز فیگو و دکو و دانستن ویژگی‌های آنها، سرعت بازی و نحوه تصمیم‌گیری‌شان در بازی، آداب و رسوم‌شان چیزی است که می‌توانم به بازیکنانی که ما اینجا در آمریکا داریم، انتقال بدهم.
دستیار کی‌روش تصریح کرد: در دنیای تجارت فوتبال آمریکا در جایگاه نخست قرار دارد، ولی بین تجارت فوتبالی و تجارت پیروزی تفاوت‌هایی وجود دارد. در خارج از آمریکا بحث تجارت پیروزی مطرح است و مربیان به دنبال برتری هستند. بیشتر مربیان در اینجا اما نگرانی از بابت نداشتن غذا روی میزشان، نداشتن پول اجاره خانه و یا هزینه تحصیلی فرزندان‌شان ندارند. اینجا بحث مرگ و زندگی مطرح نیست. بیشتر مربیان در آمریکا حقوق بازنشستگی دارند، اما در جاهای دیگر مربیان برای 90 دقیقه بعد خود سخت می‌جنگند چون ممکن است در صورت نتیجه نگرفتن شغل خود را از دست بدهند و مزایایی که مربیان آمریکایی دارند را نداشته باشند.
گاسپار که در سال 1996 دستیار کارلوس کی‌روش در تیم مترو استارز بوده، معتقد است که لیگ حرفه‌ای آمریکا از آن زمان تا کنون دستخوش تغییرات بسیاری شده است. او اظهار داشت: در ساختار کنونی، MLS دستمزد بازیکنان کنترل می‌شود و توازن به وجود آمده است. با این شرایط هر تیمی شانس رسیدن به پیروزی، شانس رسیدن به مرحله پلی‌آف، حتی شانس رسیدن به قهرمانی و شانس سقوط نکردن به دسته پایین‌تر را دارد. ما یک کشور نیستیم، ما یک قاره هستیم. همین گستردگی هم سبب می‌شود تا کنترلی که در کشورهای کوچکتر همانند هلند و پرتغال روی فوتبال است را ما در آمریکا نداشته باشیم چون شناسایی بازیکنان و کنترل سیستم پیشرفت آنها آسانتر می‌شود. در کشورهای کوچکتر معمولاً هم همه عاشق فوتبال هستند.
وی در ادامه عنوان کرد: همچنین ساختار تشویقی بازیکنان در آمریکا در ازای موفقیت نقص‌هایی دارد. سطح پاداش در MLS چقدر است؟ در خارج از آمریکا یک بازیکن ممکن است در ازای یک بازی پاداشی پنج هزار تا 10 هزار دلاری دریافت کند و اگر این مورد را لحاظ نکنیم، نمی‌توانیم به جایگاهی که مدنظر داریم، برسیم.
مربی دروازه‌بان‌های تیم ملی فوتبال کشورمان که در مدت حضورش در ایران با مقامات ارشد ایران از جمله محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری پیشین ایران و جواد ظریف، وزیر خارجه ایران که در آمریکا تحصیل کرده، دیدار و گفت‌و‌گو کرده، در مورد تنش اخیر ایران و عربستان گفت: بازی ایران و آمریکا در جام جهانی 1998 فرانسه تصویر فوق‌العاده‌ای از این بود که چطور ورزش می‌تواند پلی باشد بین فاصله‌ها. در این مورد فوتبال می‌تواند کشورها را به هم متصل کند. اگر ورزشکاران می‌توانند با هم کنار بیایند، چرا سیاستمداران نتوانند با هم کنار بیایند. اگر همه ما می‌توانیم در یک زمین باشیم، 22 بازیکن با هم در بازی جوانمردانه رقابت کنند، قبل و بعد از بازی با هم دست بدهند، چرا ملت‌ها نتوانند اینطور گرد هم بیایند؟این چالش من در مورد سیاستمداران است.
گاسپار که پس از مجمع اتحادیه مربیان ملی فوتبال آمریکا که قرار است در بالتیمور برگزار شود، به ایران باز می‌گردد، تأکید کرد: ایران امن‌ترین کشور در چهار قاره‌ای بوده که من تا کنون در آن کار کرده‌ام. هیچگاه هم مشکلی از این بابت که یک شهروند آمریکایی- پرتغالی هستم، نداشته‌ام. در حقیقت مورد استقبال خوبی از جانب مردم ایران قرار گرفته‌ام. مردم ایران مهربان و سخاوتمند هستند. آنها همان آرمان‌ها و رویاهایی را دارند که مردم سراسر جهان دارند. در مورد ایران سوء تفاهمات و تصورات غلط بسیاری وجود دارد.
مربی تیم ملی کشورمان با اشاره به قبول همکاری با کی‌روش در سال 2011 در تیم ملی ایران عنوان کرد: من دعوت کی‌روش برای همکاری در تیم ملی ایران را پذیرفتم چون به دستاوردهای کی‌روش ایمان و باور داشتم. به عنوان نفر دوم کادرفنی، من با تیم ملی پرتغال حضور در جام جهانی 2014 آفریقای جنوبی را تجربه کردم و این حسی خاص بود، از این رو می‌خواستم به نوبه خودم به ایران هم کمک کنم تا به جام جهانی راه پیدا کند.
گاسپار در پایان اظهار داشت: وقتی خبر قبول دستیاری کی‌روش در تیم ملی ایران را با خانواده و دوستانم در میان گذاشتم، آنها فکر کردند که من دیوانه شده‌ام و هیچکدام‌شان من را برای این پروژه منحصر به فرد تشویق نکردند، ولی من انسانی اهل ریسک هستم و این کار را کردم. وقتی هم با ایران جواز حضور در مرحله پایانی جام جهانی 2014 را کسب کردیم، تنها نیاز به فداکاری شخصی و خانوادگی داشتم تا به این لذت برسم.
انتهای پیام/ راه دانا
پنجشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۴ ساعت ۰۶:۵۸
کد مطلب: 424272
