به گزارش سرویس وبلاگستان
تفتان ما، سید حبیب حبیب پور نویسنده و شاعر کشورمان در وبلاگ تا
ماه راهی نیست متن ادبی به مناسبت ایام ماه رجب منتشر کرده است:
ای حاکم آسمان امیدها!
ای نهایت خوبیها!
در هر خوبی امیدم تویی و در هر ناگواری پناهم تویی.
باران مهربانی توست که کویر ناامیدیام را سرسبز میکند و نسیم محبت توست که طراوت را به باغ خزانزدهام میبخشد.
اگر امید به نگاه کریمانهات نبود که «نیست» میشدم و بی پرتو لطف تو که گریزگاهی ندارم.
غنچهی امیدهایم به لبخند تو شکوفا میشود و درخت آرزوهایم به نگاه تو به بار مینشیند.
یا من ارجوه لکل خیر ...
هرچه خوبی است از عنایت توست و هرچه شادی از سرچشمه لطف تو جاری است.
این کویر به چیزی جز ابر باران زاد تو چشم ندارد پس بباران!
این غنچه جز به لبخند تو نمیشکفد پس بخند!
این سرگشته جز پناهگاه آرام و امن تو جایی نمیداند پس پناهی!
این پرنده جز آشیانه نگاه تو نمیشناسد پس نشانهای!
این بنده تو را جز به آمرزش نمیشناسد پس بندهنوازی کن ...
انتهای پیام/ فارس