به گزارش سرویس اقتصادي
تفتان ما، به نقل از
پرستوها، یکی از مسائلی که امروز در اذهان عام و خاص می گذرد رفت آمد های تجاری کشورهای اروپایی و آسیایی است که البته در آخرین تفاهم های انجام شده بیشتر به سمت فروش کالا به سمت ایران توجه شده است.
یکی از انتظارات صنایع ایرانی در کشور ورود تکنولوژی بجای ورود کالا است زیرا صنعت در شرایط موجود تنها تلنگری به سقوط فاصله دارند و واردات بیشتر صنعت کشور را نابود می کند زیرا چالش های داخلی علاوه بر تحریم ها پیش تر گلویش را فشرده است.
بخشی از همکاری های خارجی مجوزهایی است که به ایران می فروشند و از این طریق سود هنگفتی را به جیب می زند برای مثال نفتکش های ایرانی از روز دوشنبه تحت کلاس موسسه رده بندی موسسه بین المللی لویدز رفت و آمد می کنند.
به دور از اینکه بسیاری از کشورهای اروپایی مانند آلمان و ژاپن ایران را بازار مستعدی برای کالای خود می دانند، اجرای برجام برای اروپا که با یکی از مهم ترین تامین کننده های انرژی خود یعنی روسیه رابطه خوبی ندارد، فرصتی مناسب تلقی می شود.
حمید مهتدی، استاد اقتصاد دانشگاه ویسکانسین گفته است: ما باید اطمینان حاصل کنیم که سرمایه گذاری های جدید از سوی غرب صرفا در کالاهای مصرفی صورت نمی گیرد. بلکه باید در حوزه های اساسی تحقیق و توسعه صنایع سنگین، زیرساخت ها و محصولات دانش بنیان سرمایه گذاری شود. من ترجیح می دهم شاهد سرمایه گذاری زیمنس در ایران باشم تا سرمایه گذاری مرسدس. ما نمی خواهیم اشتباهات رژیم سابق را تکرار کنیم و یک اقتصاد وابسته درست کنیم که مملو از صنایع مونتاژ با ارزش افزوده ناچیز باشد.
رییس اتاق ایران و سوییس نیز در خصوص فعالیت های تجاری ایران و کشورهای جهان پس از اجرای برجام می گوید: سرمایه گذار از عدم شفافیت قوانین می ترسد و قوانین ضد سرمایه گذاری در ایران باعث می شود جز در مواردی که گارانتی دولتی داریم، نتوانیم سرمایه جذب کنیم.
نظام مافی با اشاره به لغو تحریم های سویفت و ارتباط بانکی ایران با دیگر بانک های جهان ادامه داد: بانک های ما در مدت تحریم از استانداردهای بانکی جهان فاصله گرفتند. بانک های ایران برای ارتباط با بانک های جهان نیازمند پذیرش قوانین جهانی در خصوص شفافیت حساب ها و پولشیوی اند. شبکه بانکی ما عقب است و معدود بانک هایی در ایران برای رسیدن به این استانداردها تلاش کردند. این عدم رعایت استانداردها، یک تحریم داخلی است که باید هرچه زودتر برای رفع ان از شبکه بانکی کشور تلاش کنیم.
به طور کلی اگرچه ایران را میتوان چهارمین تولید کننده گاز جهان دانست ولی به دلیل مصرف زیاد بخش خانگی، پتانسیل زیادی برای صادرات وجود ندارد و حتی اگر بتواند با افزایش تولید و کاهش مصرف این موقعیت را به دست آورد صادر کردن در اولویت سوم قرار میگیرد و اولویت اول و دوم با تزریق به چاههای نفتی و فرآوری این محصول است.
انتهای پیام/