به گزارش سرویس اجتماعي
تفتان ما، موسس پیشاهنگی به گواه اسناد تاریخی، ژنرال بادن پاول است. وی از اعضای انجمن سلطنتی بریتانیا (رویال سوسایتی لندن) بود که یکی از زمینههای فعالیت آن بهبود امر آموزش و پرورش است. این انجمن یکی از نهادهای برنامه ریزی برای پیشبرد اهداف استعماری انگلستان در کشورهای مختلف جهان نیز است؛ اندیشه تشکیل سازمان پیشآهنگی در ایران در دوره رضاشاه مطرح شد و در راستای پیاده کردن اهداف استعماری این سازمان در ایران نیز تشکیل شد.
به نظر می رسد این سازمان پیش از انقلاب از ابزارهای مهم ایجاد تغییر در فرهنگ اسلامی و ایرانی به شمار می رفته تا آنجایی که فرح پهلوی، شخصا ریاست شورای عالی پیش آهنگی دختران ایران را بر عهده داشته و مسئول پیاده کردن اهداف استعمار در قالب پیشاهنگی در کشور بوده است.
پس از پیروزی انقلاب و با ارزیابی فعالیت سازمان پیشاهنگی پیش از انقلاب، مجلس شورای اسلامی در سال 64 ماده واحدهای را تصویب کرد و در راستای کمک به اهداف تربیتی جمهوری اسلامی ایران رأی به انحلال سازمان پیشاهنگی کشور داد و به این ترتیب فعالیت های این سازمان در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید و پس از آن تشکل دانش آموزی تا سال 74 تحت عنوان پویندگان در آموزش و پرورش فعالیت داشت و پس از تصویب قانون « توسعه و تقویت بسیج دانش آموزی» و تشابه اسمی تشکیلات پویندگان بسیج دانش آموزی در مقطع راهنمایی، نام تشکیلات پویندگان آموزش و پرورش تغییر پیدا کرد و عناوین جدید پیشتازان، برای دانش آموزان پسر و فرزانگان برای دانش آموزان دختر به کار برده شد.
با وجود تاسیس سازمان دانش آموزی در سال 78 و در دوره اصلاحات همچنان نامی از تشکیلات پیشاهنگی در آموزش و پرورش وجود نداشت تا اینکه در سال جاری، پس از گذشت سی سال از انحلال سازمان پیشاهنگی نام این تشکل منحله بر زبان مسئولان فرهنگی کشور جاری شد؛ این اتفاق در حالی است که سال گذشته فعالیت پیشاهنگی در سازمان جوانان هلال احمر به دلیل شائبه نفوذ تفکرات فروماسونری و شبه نظامی بودن، تعطیل شد.
ابراهیم اعتصام کارشناس تعلیم و تربیت با ابراز نگرانی از زمزمه بازگشت پیشاهنگی به نظام تعلیم و تربیت می گوید: با توجه به سابقه و اهدافی که برای پیشاهنگی پیش از انقلاب ترسیم شده بود، استفاده مجدد از این نام به مصلحت نیست زیرا برنامهای که پیشاهنگی پیش از انقلاب پیاده میکرد در راستای اسلامزدایی و فاصله گرفتن از فرهنگ ملی بود و شایسته نیست ما در نظام اسلامی که میراثدار شهدا هستیم به نشانههای طاغوتی برگردیم؛ حتی علامت و نشانهای از پیشاهنگی داشتن جفا در حق شهدا و دور شدن از آرمانهای امام راحل (ره) است.
وی معتقد است استفاده از این عنوان با ترسیم اهداف انقلابی هم پسندیده نیست زیرا تداعی گر پیشاهنگی طاغوتی با آن پیشینه معلوم است و اکنون با وجود داشتن تشکل های دانش آموزی متعدد ، دلیلی بر احیای نام پیشاهنگی هم وجود ندارد و حتی اگر مسئولان فرهنگی بنای تشکیل تشکل جدیدی دارند و اهداف مفیدی هم برای آن تعریف کرده اند بهتر است از نام دیگری برای آن استفاده کنند.
در این میان پاسخ به این سوال حائز اهمیت است که با وجود فعالیت مثبت تشکلهای دانش آموزی پیشتازان و فرزانگان چه ضرورتی بر احیای پیشاهنگی احساس می شود که مسئولین امر بر هویت بخشی دوباره به آن اصرار دارند!؟
آیا فقط به دلیل وجود پیشاهنگی در سایر کشورها و در راستای یکپارچگی جهانی! این اقدام صورت میگیرد و یا باید منتظر تغییر ماهیتی در این تشکلات نیز باشیم!؟
دکتر مظاهر حامی کارگر با اشاره به پیشینه منفی پیشاهنگی پیش از انقلاب، اصرار بر استفاده از این نام را ناپسند میداند و میگوید: حتی استفاده از محتوای مفید فعالیت پیشاهنگی در قالب این نام زیبنده نظام تعلیم و تربیت اسلامی ما نیست و مشخص نیست چرا مسئولان در استفاده چنین لفظی اصرار دارند!؟
استعمال واژه پیشاهنگی در برخی کتب منتشر شده سازمان دانشآموزی نیز به چشم میخورد که به نظر میرسد با توجه به قانون انحلال این سازمان و عدم وجود این تشکیلات، بهتر است این عنوان استعمال نشود تا شائبه انجام امور غیرقانونی مطرح نشود. البته استفاده از این لغت در پیام رئیس سازمان دانش آموزی و چند خبر دیگر مرتبط با این تشکل نیز پیشتر وجود داشته است که انتظار از دستگاه قانون مدار آموزش و پرورش این است که این خطا تکرار نشود.
با توجه به اینکه فعالیت پیشاهنگی در دو دوره سنی ۶ تا ۱۱ سال و ۱۴ تا ۱۶ سال تقسیم میشود و این سن از لحاظ جهتدهی به آینده فرد و به تبع آن کشور بسیار مهم است و نیز با تدقیق در تذکرات مقام معظم رهبری پیرامون نفوذ فرهنگی، به نظر میرسد لازم است متولیان امر در آموزش و پرورش بیش از پیش مراقب واردات فرهنگی به کشور باشند و بسترساز ورود اندیشه و فرهنگ استعماری به کشور نشوند.
انتهای پیام/ راه دانا