کابینه احمدی‌نژاد اساسنامه فوتبال را تایید و مصوب نکرده بود
مجلس شورای اسلامی اعلام کرده اساسنامه کنونی فدراسیون فوتبال که چهار سال پیش اصلاح شد، به دلیل نداشتن تاییدیه فیفا و هیات دولت فاقد اعتبار قانونی است؛ خبری عجیب از حوادث هشت سال پیش فوتبال کشور همه را نگران کرده است.
به گزارش سرویس ورزشي تفتان ما، به نقل از اعتماد،اینکه اساسنامه فدراسیون فوتبال هشت سال است که تاییدیه هیات دولت را ندارد و در تمام سال‌های گذشته فوتبال با اساسنامه‌هایی مدیریت شده که هیات وزیران برای آن تاییدیه یا مصوبه‌ای نداشته است، آن هم در شرایطی که در تمام این سال‌ها اخبار منتشر شده در رسانه‌ها حکایاتی دیگر داشت؛ اینکه: «اساسنامه به تایید فیفا و هیات دولت رسیده است.»
اما ماجرای مربوط به ابهامات اساسنامه فدراسیون فوتبال چیست؟ چه کسی از این فاجعه و رد شدن اصلاحات اساسنامه در هیات وزیران خبر داشت و در مقابل این اتفاق سکوت کرد؟
برای بررسی اتفاقات مربوط به اساسنامه فدراسیون فوتبال ابتدا باید مروری بر اتفاقات گذشته داشت. همه به یاد دارند که بعد از جام جهانی ٢٠٠٦ و به دنبال عدم نتیجه‌گیری تیم ملی و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، محمد علی‌آبادی، رییس وقت سازمان تربیت‌بدنی محمد دادکان، رییس فدراسیون فوتبال را از کار برکنار کرد. به این ترتیب وقتی دادکان از فدراسیون جدا شد، پهلوان دبیرکل فدراسیون هم در حمایت از رییس از سمت خود کناره‌گیری کرد. نکته قبال تامل این است که اکثر کارشناسان و پیشکسوتان ورزشی، دوران ریاست محمد علی آبادی در سازمان تربیت‌بدنی را بدترین دوران تاریخ ورزش ایران بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی قلمداد می‌کنند. البته فوتبال ایران هم در آن دوران بیشتر از تمام دوران‌های دیگر حال و هوای سیاسی به خود گرفته بود. شاید بتوان گفت بارزترین نقطه منفی علی آبادی در این دوران دخالت مستقیم در امور فدراسیون فوتبال و عزل محمد دادکان در ٣١ خرداد سال ١٣٨٥ بود که فوتبال ایران را تا تعلیق کامل پیش برد. با برکناری دادکان، علی‌آبادی پنجم تیرماه ١٣٨٥ کیومرث هاشمی را به سرپرستی فدراسیون فوتبال منصوب کرد که البته این اتفاق فیفا را مجاب به برگزاری نشستی ویژه و تعلیق کامل فوتبال ایران کرد. فیفا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «فدراسیون فوتبال ایران به دلیل دخالت دولت در امور فوتبال که بر خلاف ماده ١٧ اساسنامه فیفاست از تمام فعالیت‌های بین‌المللی محروم می‌شود». عجیب‌تر اینکه بارها علی‌آبادی و دیگر مسوولان ورزشی اعلام می‌کردند که هیچ خطری فوتبال ایران را تهدید نمی‌کند. مشهورترین جمله درباره احتمال تعلیق فوتبال ایران قبل از این اتفاقات را هم داریوش مصطفوی به زبان آورد و گفت: «فیفا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند». اما در نهایت همه دیدند که بی‌توجهی آنها به قوانین بین‌المللی چه تبعات جبران‌ناپذیری را برای فوتبال ایران به همراه آورد.
با تعلیق فوتبال ایران با توجه به رابطه بسیار نزدیک بن همام، رییس وقت کنفدراسیون فوتبال آسیا و نفوذ او در فیفا، مقدمات برای بازگشت محسن صفایی‌فراهانی به فوتبال فراهم شد. به این ترتیب کمیته انتقالی به مسوولیت صفایی‌فراهانی تشکیل و این کمیته مسوول تغییر اساسنامه و برگزاری آزاد انتخابات فدراسیون فوتبال شد. در پی این اتفاقات در اقدامی عجیب و بی‌نظیر در تاریخ فوتبال ایران ابتدا احمدی‌نژاد خواست تا همزمان ریاست فدراسیون فوتبال را برعهده بگیرد ولی زمانی که دید برای احراز این پست با موانع جدی قانونی روبه‌رو است از این کار منصرف شد. در مرحله بعد علی‌آبادی خود را کاندیدای ریاست همین فدراسیون معرفی کرد و در‌نهایت چون فیفا رسما با این اتفاق مخالفت کرد، او مجبور شد که از تصمیم قطعی‌اش بالاجبار عقب‌نشینی کند. با این حال آن روزها علی‌آبادی برای فوتبال کلی برنامه داشت. به همین دلیل او در ماجرایی پیچیده مانع از حضور مصطفی آجرلو در انتخابات فدراسیون فوتبال شد. شاهرخ شهنازی هم مجبور شد شب انتخابات فدراسیون از نامزدی پست ریاست کناره‌گیری کند تا علی کفاشیان در انتخاباتی تک‌نفره و بدون رقیب رییس فدراسیون فوتبال شود. این ماجرا کلیات اتفاقاتی بود که برای انتخابات و سرنوشت مدیریت فوتبال ایران در آن دوران رخ داد. اما داستان اصلاح اساسنامه فدراسیون فوتبال چه بود؟ ابهامات امروز درباره سرنوشت اساسنامه فدراسیون فوتبال ارتباط مستقیم با اتفاقات آن روزهای فوتبال ایران دارد.
برکناری دادکان و انتخاب هاشمی به عنوان سرپرست برای مسوولان فیفا و AFC تنها یک بهانه بود چرا‌که بحث تعلیق و ضرب‌الاجل فیفا از سه سال پیش آغاز شده بود. درست همان زمانی که بن‌همام به عنوان رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا انتخاب شد و عنان کار را در دست گرفت، مباحثی را درخصوص وجود مشکلاتی در اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران مطرح کرد. بن همام درست از همان زمانی که قدرت خود در کنفدراسیون فوتبال آسیا را تثبیت کرد، این هشدار را داده بود که اساسنامه فوتبال ایران اشکال دارد و باید اصلاح شود. با این وجود در تمام آن سال‌ها هیچ اقدامی انجام نشد تا اینکه سرانجام با اوج‌گیری اختلافات که با تغییر و تحولات مدیریتی در راس فدراسیون دادکان همراه شد، کار به مرحله‌ای رسید که فوتبال ایران به حالت تعلیق درآمد. فیفا به عنوان یک نهاد مستقل عمل می‌کند و در اساسنامه‌ای که مدنظر فیفاست تمامی فدراسیون‌های فوتبال کشورهای جهان باید به عنوان یک نهاد مستقل عمل کنند و هیچ ارگان دولتی حق دخالت در آن را ندارد، البته در ایران نیز چنین مساله‌ای وجود دارد و تمامی انتخاب‌ها در فدراسیون‌های ورزشی توسط مجمع عمومی آن فدراسیون انجام می‌شود ولی بعد از اتفاقاتی که حین برگزاری مسابقات جام‌جهانی رخ داد و سازمان تربیت‌بدنی به عنوان یک ارگان دولتی مستقیما وارد عمل شد و دادکان را برکنار کرد، جریان وارد فاز جدیدی شد. همزمان با تمام بلاتکلیفی‌ها و مشکلات مدیریتی که در فوتبال وجود داشت، اساسنامه فدراسیون بر اساس شرط رسمی که فیفا گذاشته بود بعد از کش و قوس فراوان اصلاح شد و به تایید فیفا رسید و انتخابات هم بر اساس آن برگزار شد.
چند هفته قبل بود که گزارش پرونده فساد فوتبال ایران توسط کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی منتشر شد. گزارشی که مقامات فدراسیون فوتبال اصلا آن را قبول ندارند و اطلاعات ذکر‌شده در آن را فاقد اسناد و مدارک معتبر و قانونی قلمداد می‌کنند. فارغ از این تفاوت نظر بین نمایندگان مجلس و مدیران فدراسیون، در این گزارش به صورت ویژه به مشکلات اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال به صورت ویژه پرداخته شده است؛ اساسنامه‌ای که علی کفاشیان قبل از انتخابات چهار سال قبل فدراسیون اصلاحاتی اساسی روی آن انجام داد و توانست با همین تغییرات مقدمات را برای پیروزی دوباره‌اش در انتخابات فدراسیون فوتبال فراهم کند. اما ابهام بزرگ درباره اساسنامه این است که آیا این تغییرات واقعا به تایید فیفا و هیات دولت رسیده است؟ علی کفاشیان در تاریخ ششم بهمن‌ماه در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا گفته است: «این اساسنامه طبق قوانین و مقررات تدوین شده و به تصویب هیات دولت رسیده است. در همین اساسنامه مورد تایید هیات دولت آمده که تغییرات احتمالی توسط اعضای مجمع صورت می‌گیرد بدون اینکه نیاز به تایید هیات دولت داشته باشد. در این هشت سال هم فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا و اعضای مجمع به صورت دقیق اجرای اساسنامه را مورد توجه قرار داده‌اند و هیچ ایرادی به آن وارد نکرده‌اند.» کفاشیان در شرایطی این صحبت را مطرح کرده که در گزارش کمیسیون اصل ٩٠ به صراحت آمده است: «اساسنامه فدراسیون فوتبال در ٨٢ ماده توسط هیات رییسه انتقالی فدراسیون در تاریخ ٣٠/٣/٨٦ تدوین و تنظیم شده و در تاریخ ١١/٤/٨٦ (دوم جولای ٢٠٠٧) به تایید فیفا و در تاریخ ٢٤/٥/٨٦ به تصویب هیات وزیران رسیده است. اساسنامه مذکور در تاریخ ٤/١٠/١٣٩٠ توسط هیات رییسه فدراسیون اصلاح و در قالب ٨٥ ماده به مبادی ذی‌ربط ابلاغ می‌شود که به علت عدم رعایت مفاد ماده ٣٢ و عدم تایید مفاد اساسنامه اصلاح شده توسط فیفا و هیات وزیران جمهوری اسلامی ایران، این اساسنامه فاقد اعتبار قانونی است. بدیهی است که وقتی اصل اساسنامه به تایید فیفا و هیات وزیران رسیده، موارد اصلاح آن نیز باید به تایید آن مراجع برسد و اعمال اساسنامه‌ای که از تاییدیه مراجع مربوطه برخوردار نیست، خود یک تخلف آشکار است. بر این اساس کمیسیون اصل ٩٠ در گزارش حاضر صرفا به مفاد اساسنامه مورد تایید فیفا و هیات وزیران استناد می‌کند.»
اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال به تایید هیات دولت نرسیده است و این واقعیتی است که خود مدیران فدراسیون فوتبال به خوبی در جریان آن قرار گرفته‌اند و این مساله می‌تواند فاجعه‌ای عجیب برای فوتبال ایران به همراه داشته باشد. به خصوص حالا که مشخص شده اساسنامه اصلاح شده فدراسیون فوتبال در دوره کمیته انتقالی هم، پس از اینکه توسط مسوولان وقت سازمان تربیت‌بدنی به هیات دولت وقت برای تصویب ارجاع داده می‌شود، به تصویب هیات دولت نرسیده است. با تحقیقاتی که درباره مصوبات رسمی بایگانی هیات دولت در روزنامه رسمی کشور انجام شد هیچ مصوبه و سندی که نشان بدهد اساسنامه فعلی به تایید رسمی هیات دولت محمود احمدی‌نژاد رسیده باشد، وجود ندارد. در واقع اسناد و مدارک نشان می‌دهد که در تاریخ ٢٤/٥/٨٦ وقتی موضوع اساسنامه فدراسیون فوتبال در جلسه هیات دولت طرح می‌شود، مفاد آن موردتایید کابینه قرار نمی‌گیرد. شنیده‌ها حکایت از این مساله دارد که مدیران فدراسیون فوتبال هم اخیرا درباره اساسنامه فدراسیون فوتبال استعلام رسمی گرفته‌اند و در جواب استعلام از دولت هم به صراحت اعلام شده که مصوبه‌ای درباره تایید اساسنامه فدراسیون فوتبال وجود ندارد و بررسی چنین طرحی حتی مسبوق به سابقه هم نبوده است. شاید به خاطر همین اتفاق بود که علی کفاشیان هم در جریان جلسه‌اش با اعضای هیات رییسه سازمان لیگ برتر، این موضوع را با آنها در میان گذاشته است.
در شرایطی که مجلس و نهادهای مختلف امروز اساسنامه کنونی فدراسیون را اصلا قبول ندارند، انتشار خبر عدم تصویب اساسنامه اصلاحی فدراسیون در تاریخ ١٣٨٦ توسط هیات دولت نگرانی‌ها درباره آینده فوتبال ایران را به اوج خودش رسانده است. چرا که در تمام سال‌های گذشته فوتبال ایران با اساسنامه‌هایی مدیریت شده که به قوانین داخلی پشت کرده است. به نظر می‌رسد عدم تصویب مفاد اساسنامه در هیات دولت هم بی‌ارتباط با موضوع مخالفت فیفا با حضور احمدی‌نژاد و بعد از او محمد علی‌آبادی در انتخابات فدراسیون نباشد. اما مساله حایز‌اهمیت این است که تکلیف فوتبالی که اساسنامه‌اش تاییدیه هیات وزیران را در سال‌های گذشته نداشته چه خواهد شد. در تمام این سال‌ها چرا هیچ‌وقت خبر این اتفاق و موضوع مهم به مردم و رسانه‌ها داده نشد؟ چه کسی از تمام اتفاقات باخبر بود ولی اجازه نداد که این فاجعه رسانه‌ای شود؟ این سوالی است که بدون تردید با ورود مجلس و مراجع ذی‌‌صلاح باید جواب قانع‌کننده‌ای برای آن پیدا کرد. فوتبال ایران هشت سال است که با اساسنامه‌های غیرقانونی اداره می‌شود.
انتهای پیام/
اما ماجرای مربوط به ابهامات اساسنامه فدراسیون فوتبال چیست؟ چه کسی از این فاجعه و رد شدن اصلاحات اساسنامه در هیات وزیران خبر داشت و در مقابل این اتفاق سکوت کرد؟
برای بررسی اتفاقات مربوط به اساسنامه فدراسیون فوتبال ابتدا باید مروری بر اتفاقات گذشته داشت. همه به یاد دارند که بعد از جام جهانی ٢٠٠٦ و به دنبال عدم نتیجه‌گیری تیم ملی و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، محمد علی‌آبادی، رییس وقت سازمان تربیت‌بدنی محمد دادکان، رییس فدراسیون فوتبال را از کار برکنار کرد. به این ترتیب وقتی دادکان از فدراسیون جدا شد، پهلوان دبیرکل فدراسیون هم در حمایت از رییس از سمت خود کناره‌گیری کرد. نکته قبال تامل این است که اکثر کارشناسان و پیشکسوتان ورزشی، دوران ریاست محمد علی آبادی در سازمان تربیت‌بدنی را بدترین دوران تاریخ ورزش ایران بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی قلمداد می‌کنند. البته فوتبال ایران هم در آن دوران بیشتر از تمام دوران‌های دیگر حال و هوای سیاسی به خود گرفته بود. شاید بتوان گفت بارزترین نقطه منفی علی آبادی در این دوران دخالت مستقیم در امور فدراسیون فوتبال و عزل محمد دادکان در ٣١ خرداد سال ١٣٨٥ بود که فوتبال ایران را تا تعلیق کامل پیش برد. با برکناری دادکان، علی‌آبادی پنجم تیرماه ١٣٨٥ کیومرث هاشمی را به سرپرستی فدراسیون فوتبال منصوب کرد که البته این اتفاق فیفا را مجاب به برگزاری نشستی ویژه و تعلیق کامل فوتبال ایران کرد. فیفا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «فدراسیون فوتبال ایران به دلیل دخالت دولت در امور فوتبال که بر خلاف ماده ١٧ اساسنامه فیفاست از تمام فعالیت‌های بین‌المللی محروم می‌شود». عجیب‌تر اینکه بارها علی‌آبادی و دیگر مسوولان ورزشی اعلام می‌کردند که هیچ خطری فوتبال ایران را تهدید نمی‌کند. مشهورترین جمله درباره احتمال تعلیق فوتبال ایران قبل از این اتفاقات را هم داریوش مصطفوی به زبان آورد و گفت: «فیفا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند». اما در نهایت همه دیدند که بی‌توجهی آنها به قوانین بین‌المللی چه تبعات جبران‌ناپذیری را برای فوتبال ایران به همراه آورد.
با تعلیق فوتبال ایران با توجه به رابطه بسیار نزدیک بن همام، رییس وقت کنفدراسیون فوتبال آسیا و نفوذ او در فیفا، مقدمات برای بازگشت محسن صفایی‌فراهانی به فوتبال فراهم شد. به این ترتیب کمیته انتقالی به مسوولیت صفایی‌فراهانی تشکیل و این کمیته مسوول تغییر اساسنامه و برگزاری آزاد انتخابات فدراسیون فوتبال شد. در پی این اتفاقات در اقدامی عجیب و بی‌نظیر در تاریخ فوتبال ایران ابتدا احمدی‌نژاد خواست تا همزمان ریاست فدراسیون فوتبال را برعهده بگیرد ولی زمانی که دید برای احراز این پست با موانع جدی قانونی روبه‌رو است از این کار منصرف شد. در مرحله بعد علی‌آبادی خود را کاندیدای ریاست همین فدراسیون معرفی کرد و در‌نهایت چون فیفا رسما با این اتفاق مخالفت کرد، او مجبور شد که از تصمیم قطعی‌اش بالاجبار عقب‌نشینی کند. با این حال آن روزها علی‌آبادی برای فوتبال کلی برنامه داشت. به همین دلیل او در ماجرایی پیچیده مانع از حضور مصطفی آجرلو در انتخابات فدراسیون فوتبال شد. شاهرخ شهنازی هم مجبور شد شب انتخابات فدراسیون از نامزدی پست ریاست کناره‌گیری کند تا علی کفاشیان در انتخاباتی تک‌نفره و بدون رقیب رییس فدراسیون فوتبال شود. این ماجرا کلیات اتفاقاتی بود که برای انتخابات و سرنوشت مدیریت فوتبال ایران در آن دوران رخ داد. اما داستان اصلاح اساسنامه فدراسیون فوتبال چه بود؟ ابهامات امروز درباره سرنوشت اساسنامه فدراسیون فوتبال ارتباط مستقیم با اتفاقات آن روزهای فوتبال ایران دارد.
برکناری دادکان و انتخاب هاشمی به عنوان سرپرست برای مسوولان فیفا و AFC تنها یک بهانه بود چرا‌که بحث تعلیق و ضرب‌الاجل فیفا از سه سال پیش آغاز شده بود. درست همان زمانی که بن‌همام به عنوان رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا انتخاب شد و عنان کار را در دست گرفت، مباحثی را درخصوص وجود مشکلاتی در اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران مطرح کرد. بن همام درست از همان زمانی که قدرت خود در کنفدراسیون فوتبال آسیا را تثبیت کرد، این هشدار را داده بود که اساسنامه فوتبال ایران اشکال دارد و باید اصلاح شود. با این وجود در تمام آن سال‌ها هیچ اقدامی انجام نشد تا اینکه سرانجام با اوج‌گیری اختلافات که با تغییر و تحولات مدیریتی در راس فدراسیون دادکان همراه شد، کار به مرحله‌ای رسید که فوتبال ایران به حالت تعلیق درآمد. فیفا به عنوان یک نهاد مستقل عمل می‌کند و در اساسنامه‌ای که مدنظر فیفاست تمامی فدراسیون‌های فوتبال کشورهای جهان باید به عنوان یک نهاد مستقل عمل کنند و هیچ ارگان دولتی حق دخالت در آن را ندارد، البته در ایران نیز چنین مساله‌ای وجود دارد و تمامی انتخاب‌ها در فدراسیون‌های ورزشی توسط مجمع عمومی آن فدراسیون انجام می‌شود ولی بعد از اتفاقاتی که حین برگزاری مسابقات جام‌جهانی رخ داد و سازمان تربیت‌بدنی به عنوان یک ارگان دولتی مستقیما وارد عمل شد و دادکان را برکنار کرد، جریان وارد فاز جدیدی شد. همزمان با تمام بلاتکلیفی‌ها و مشکلات مدیریتی که در فوتبال وجود داشت، اساسنامه فدراسیون بر اساس شرط رسمی که فیفا گذاشته بود بعد از کش و قوس فراوان اصلاح شد و به تایید فیفا رسید و انتخابات هم بر اساس آن برگزار شد.
چند هفته قبل بود که گزارش پرونده فساد فوتبال ایران توسط کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی منتشر شد. گزارشی که مقامات فدراسیون فوتبال اصلا آن را قبول ندارند و اطلاعات ذکر‌شده در آن را فاقد اسناد و مدارک معتبر و قانونی قلمداد می‌کنند. فارغ از این تفاوت نظر بین نمایندگان مجلس و مدیران فدراسیون، در این گزارش به صورت ویژه به مشکلات اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال به صورت ویژه پرداخته شده است؛ اساسنامه‌ای که علی کفاشیان قبل از انتخابات چهار سال قبل فدراسیون اصلاحاتی اساسی روی آن انجام داد و توانست با همین تغییرات مقدمات را برای پیروزی دوباره‌اش در انتخابات فدراسیون فوتبال فراهم کند. اما ابهام بزرگ درباره اساسنامه این است که آیا این تغییرات واقعا به تایید فیفا و هیات دولت رسیده است؟ علی کفاشیان در تاریخ ششم بهمن‌ماه در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا گفته است: «این اساسنامه طبق قوانین و مقررات تدوین شده و به تصویب هیات دولت رسیده است. در همین اساسنامه مورد تایید هیات دولت آمده که تغییرات احتمالی توسط اعضای مجمع صورت می‌گیرد بدون اینکه نیاز به تایید هیات دولت داشته باشد. در این هشت سال هم فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا و اعضای مجمع به صورت دقیق اجرای اساسنامه را مورد توجه قرار داده‌اند و هیچ ایرادی به آن وارد نکرده‌اند.» کفاشیان در شرایطی این صحبت را مطرح کرده که در گزارش کمیسیون اصل ٩٠ به صراحت آمده است: «اساسنامه فدراسیون فوتبال در ٨٢ ماده توسط هیات رییسه انتقالی فدراسیون در تاریخ ٣٠/٣/٨٦ تدوین و تنظیم شده و در تاریخ ١١/٤/٨٦ (دوم جولای ٢٠٠٧) به تایید فیفا و در تاریخ ٢٤/٥/٨٦ به تصویب هیات وزیران رسیده است. اساسنامه مذکور در تاریخ ٤/١٠/١٣٩٠ توسط هیات رییسه فدراسیون اصلاح و در قالب ٨٥ ماده به مبادی ذی‌ربط ابلاغ می‌شود که به علت عدم رعایت مفاد ماده ٣٢ و عدم تایید مفاد اساسنامه اصلاح شده توسط فیفا و هیات وزیران جمهوری اسلامی ایران، این اساسنامه فاقد اعتبار قانونی است. بدیهی است که وقتی اصل اساسنامه به تایید فیفا و هیات وزیران رسیده، موارد اصلاح آن نیز باید به تایید آن مراجع برسد و اعمال اساسنامه‌ای که از تاییدیه مراجع مربوطه برخوردار نیست، خود یک تخلف آشکار است. بر این اساس کمیسیون اصل ٩٠ در گزارش حاضر صرفا به مفاد اساسنامه مورد تایید فیفا و هیات وزیران استناد می‌کند.»
اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال به تایید هیات دولت نرسیده است و این واقعیتی است که خود مدیران فدراسیون فوتبال به خوبی در جریان آن قرار گرفته‌اند و این مساله می‌تواند فاجعه‌ای عجیب برای فوتبال ایران به همراه داشته باشد. به خصوص حالا که مشخص شده اساسنامه اصلاح شده فدراسیون فوتبال در دوره کمیته انتقالی هم، پس از اینکه توسط مسوولان وقت سازمان تربیت‌بدنی به هیات دولت وقت برای تصویب ارجاع داده می‌شود، به تصویب هیات دولت نرسیده است. با تحقیقاتی که درباره مصوبات رسمی بایگانی هیات دولت در روزنامه رسمی کشور انجام شد هیچ مصوبه و سندی که نشان بدهد اساسنامه فعلی به تایید رسمی هیات دولت محمود احمدی‌نژاد رسیده باشد، وجود ندارد. در واقع اسناد و مدارک نشان می‌دهد که در تاریخ ٢٤/٥/٨٦ وقتی موضوع اساسنامه فدراسیون فوتبال در جلسه هیات دولت طرح می‌شود، مفاد آن موردتایید کابینه قرار نمی‌گیرد. شنیده‌ها حکایت از این مساله دارد که مدیران فدراسیون فوتبال هم اخیرا درباره اساسنامه فدراسیون فوتبال استعلام رسمی گرفته‌اند و در جواب استعلام از دولت هم به صراحت اعلام شده که مصوبه‌ای درباره تایید اساسنامه فدراسیون فوتبال وجود ندارد و بررسی چنین طرحی حتی مسبوق به سابقه هم نبوده است. شاید به خاطر همین اتفاق بود که علی کفاشیان هم در جریان جلسه‌اش با اعضای هیات رییسه سازمان لیگ برتر، این موضوع را با آنها در میان گذاشته است.
در شرایطی که مجلس و نهادهای مختلف امروز اساسنامه کنونی فدراسیون را اصلا قبول ندارند، انتشار خبر عدم تصویب اساسنامه اصلاحی فدراسیون در تاریخ ١٣٨٦ توسط هیات دولت نگرانی‌ها درباره آینده فوتبال ایران را به اوج خودش رسانده است. چرا که در تمام سال‌های گذشته فوتبال ایران با اساسنامه‌هایی مدیریت شده که به قوانین داخلی پشت کرده است. به نظر می‌رسد عدم تصویب مفاد اساسنامه در هیات دولت هم بی‌ارتباط با موضوع مخالفت فیفا با حضور احمدی‌نژاد و بعد از او محمد علی‌آبادی در انتخابات فدراسیون نباشد. اما مساله حایز‌اهمیت این است که تکلیف فوتبالی که اساسنامه‌اش تاییدیه هیات وزیران را در سال‌های گذشته نداشته چه خواهد شد. در تمام این سال‌ها چرا هیچ‌وقت خبر این اتفاق و موضوع مهم به مردم و رسانه‌ها داده نشد؟ چه کسی از تمام اتفاقات باخبر بود ولی اجازه نداد که این فاجعه رسانه‌ای شود؟ این سوالی است که بدون تردید با ورود مجلس و مراجع ذی‌‌صلاح باید جواب قانع‌کننده‌ای برای آن پیدا کرد. فوتبال ایران هشت سال است که با اساسنامه‌های غیرقانونی اداره می‌شود.
انتهای پیام/
شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۳۹
کد مطلب: 426921
