۰
حماسه‌ای که امیدهای دشمن را به یأس بدل کرد
راهپیمایی 22 بهمن امسال بار دیگر نشان داد که راهبرد مزورانه دشمن، گرچه ممکن است عده‌ای از خواص سهل‌اندیش و ساده باور را فریفته باشد، اما در اراده ملت ایران تغییر و تردیدی ایجاد نکرده است.
به گزارش سرویس وبلاگستان تفتان ما، «محمدجواد اخوان» در روزنامه «جوان» به حضور حماسی مردم در راهپیمایی 22بهمن پرداخت و نوشت:
راهپیمایی سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، میعادگاه سالانه تجدید میثاق با آرمان‌های انقلاب اسلامی و راه شهدا به شمار می‌آید و به همین دلیل طی این سال‌ها تا حدودی به یک شاخص برای پایایی و پویایی این اصول و ارزش‌ها تبدیل شده است. طی سالیان متمادی نظام سلطه از طریق رسانه‌های خود و نیز جریان‌های وابسته و نفوذی تلاش کرده است این حضور خالی از روح انقلابی گردد و البته این امید هرساله پس از 22 بهمن به یأس مبدل می‌شود.
امسال نیز در طلیعه سی و هشتمین سال عمر انقلاب اسلامی، این حضور حماسی معنا و مفهوم ویژه‌ای می‌یافت و بحمدالله با عینیت یافتن این معنا و مفهوم در روز 22 بهمن سال جاری، ملت ایران یک‌بار دیگر در مقابل امام راحل عظیم‌الشأن و خون شهدا سربلند شدند. در این خصوص نکات گفتنی بسیار است، اما از روی ضرورت تنها به نکته‌ای مهم و اساسی اشاره می‌گردد.
شاید یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های راهپیمایی امسال در دوره زمانی خاصی است که اکنون در حال طی کردن آن هستیم. دوره‌ای که در ادبیات سیاسی به «پسابرجام» مشهور شده است. این اهمیت و نقطه تفاوت راهپیمایی 22 بهمن امسال نیز به برخی ویژگی‌هایی که به این دوره منتسب می‌گردد، بازمی‌گردد. طی دو سال و نیم گذشته که برای آزمون مدل تعامل‌گرایی تلاش‌هایی انجام پذیرفته است، بسیاری منتظر نتایج آن هستند و برخی نیز تصور می‌کردند ورود ایران اسلامی به فاز تعامل‌گرایی در پرونده هسته‌ای به‌معنای تغییر رفتار جمهوری اسلامی ایران است.
بر همین اساس طی دو سال و نیم گذشته شاهد بروز تغییری در ادبیات سیاسی نظام سلطه بوده‌ایم که کلیدواژه «تغییر رفتار» به‌جای «تغییر ساختار» پررنگ‌تر شده است. در این چارچوب ممکن است عده‌ای سهل‌اندیشانه تصور کنند این تغییر رویکرد، نوعی استقبال مثبت دشمن از انعطاف ایران اسلامی بوده و به‌معنای عقب‌نشینی خصم از مواضع پیشین خود است. بنابراین ساده‌انگارانه برای چنین وضعیتی، سوت و کف زده و حتی آن را به خدا نسبت می‌دهند.
درعین‌حال آنکه شاید این تغییر رویکرد دشمن نوعی استقبال از انعطاف خودی است، اما این انعطاف طرف مقابل نه منصفانه و انسانی، بلکه مزورانه، فریبنده و با طراحی پیشین است. اصولاً چنین غفلت‌هایی که فریفته لبخند مکرآمیز دشمن و دستکش مخملی کشیده شده روی دست‌های چدنی آن می‌شود، دلیل اصلی امیدواری دشمن به موفقیت این راهبرد جدید است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی اخیراً در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش درباره همین راهبرد جدید نظام سلطه می‌فرمایند: «در خبرهای خارجی می‌بینید که فلان سیاستمدار امریکایی گفته است که ما نظام جمهوری اسلامی را تغییر رژیم نمی‌خواهیم بدهیم [بلکه] تغییر رفتار می‌خواهیم بدهیم – می‌گویند دیگر؛ شنفته‌اید- تغییر رفتار یعنی همین؛ یعنی تا حالا رفتار نظام جمهوری اسلامی رفتار انقلاب بود، رفتار انقلابی بود، در خدمت انقلاب بود، می‌خواهیم این را تغییر بدهیم. من به دیپلمات‌های خودمان هم که چند ماه قبل از این، اینجا جمع بودند گفتم که اینها از اسم جمهوری اسلامی خیلی باکی ندارند؛ حتّی از اینکه یک عمامه‌به‌سری در رأس جمهوری اسلامی باشد هم [باکی ندارند]؛ اگر چنانچه جمهوری اسلامی محتوای خود را از دست بدهد، اسلامی بودن را و انقلابی بودن را از دست بدهد، اینها با آن کنار می‌آیند. آنچه با آن دشمنی دارند عبارت است از محتوای جمهوری اسلامی؛ جبهه دشمن این‌جور است. همه تلاش آنها این است که حرکت جمهوری اسلامی را به سمت هدف‌های الهی و اسلامی، هدف‌های عزّت‌آفرین و قدرت‌آفرین از بین ببرند؛ دنبال این است که سلطه خود را بر این کشور دوباره تجدید کند.»
در چارچوب همین راهبرد مزورانه دشمن است که در طول چند سال گذشته، تلاش عده‌ای متمرکز بر آن بوده است که با هر ابزار و روش ممکن نشانه‌هایی از تغییر رفتار در رویکرد انقلابی ملت ایران بروز دهند و بر این اساس، یک روز رئیس‌جمهور جنایتکار امریکا مؤدب خوانده می‌شود، روز دیگر از لزوم فرصت دادن به اوباما سخن به میان می‌آید و در صباحی دیگر انقلابی بودن به معنایی تحریف‌شده و متضاد با اساس آن معرفی می‌گردد.
اما راهپیمایی 22 بهمن امسال بار دیگر نشان داد که این راهبرد مزورانه دشمن، گرچه ممکن است عده‌ای از خواص سهل‌اندیش و ساده باور را فریفته باشد، اما در اراده ملت ایران تغییر و تردیدی ایجاد نکرده است. اگر شعار تاریخی و راهبردی «مرگ بر امریکا» را به‌عنوان نماد اصلی و شاخص عمومی استکبارستیزی گفتمان انقلاب اسلامی به شمار بیاوریم، زنده، جاری و پررنگ بودن این شعار در حضور حماسی ملت، بار دیگر نشان داد که لبخندهای فریبنده و دست‌های چدنی پنهان‌شده زیر دستکش مخملی نمی‌تواند ملت تجربه آموخته ایران را به‌اشتباه بیندازد.
هرچند عده‌ای تلاش کرده‌اند و می‌کنند با توجیهات گوناگون این تابلوی افتخارآفرین «استقلال» و «استکبارستیزی» را به محاق ببرند، اما به تعبیر حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) «به فضل الهی، حواس ملّت ایران جمع است و جمع بوده است، و این حرکت عظیم مردمی تاکنون توانسته است تدبیر این دشمن حیله‌گر و غدّار و نابکار را خنثی بکند؛ بعدازاین هم به فضل الهی این دشمن را خوار خواهد کرد.»
انتهای پیام/ فارس
راهپیمایی سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، میعادگاه سالانه تجدید میثاق با آرمان‌های انقلاب اسلامی و راه شهدا به شمار می‌آید و به همین دلیل طی این سال‌ها تا حدودی به یک شاخص برای پایایی و پویایی این اصول و ارزش‌ها تبدیل شده است. طی سالیان متمادی نظام سلطه از طریق رسانه‌های خود و نیز جریان‌های وابسته و نفوذی تلاش کرده است این حضور خالی از روح انقلابی گردد و البته این امید هرساله پس از 22 بهمن به یأس مبدل می‌شود.
امسال نیز در طلیعه سی و هشتمین سال عمر انقلاب اسلامی، این حضور حماسی معنا و مفهوم ویژه‌ای می‌یافت و بحمدالله با عینیت یافتن این معنا و مفهوم در روز 22 بهمن سال جاری، ملت ایران یک‌بار دیگر در مقابل امام راحل عظیم‌الشأن و خون شهدا سربلند شدند. در این خصوص نکات گفتنی بسیار است، اما از روی ضرورت تنها به نکته‌ای مهم و اساسی اشاره می‌گردد.
شاید یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های راهپیمایی امسال در دوره زمانی خاصی است که اکنون در حال طی کردن آن هستیم. دوره‌ای که در ادبیات سیاسی به «پسابرجام» مشهور شده است. این اهمیت و نقطه تفاوت راهپیمایی 22 بهمن امسال نیز به برخی ویژگی‌هایی که به این دوره منتسب می‌گردد، بازمی‌گردد. طی دو سال و نیم گذشته که برای آزمون مدل تعامل‌گرایی تلاش‌هایی انجام پذیرفته است، بسیاری منتظر نتایج آن هستند و برخی نیز تصور می‌کردند ورود ایران اسلامی به فاز تعامل‌گرایی در پرونده هسته‌ای به‌معنای تغییر رفتار جمهوری اسلامی ایران است.
بر همین اساس طی دو سال و نیم گذشته شاهد بروز تغییری در ادبیات سیاسی نظام سلطه بوده‌ایم که کلیدواژه «تغییر رفتار» به‌جای «تغییر ساختار» پررنگ‌تر شده است. در این چارچوب ممکن است عده‌ای سهل‌اندیشانه تصور کنند این تغییر رویکرد، نوعی استقبال مثبت دشمن از انعطاف ایران اسلامی بوده و به‌معنای عقب‌نشینی خصم از مواضع پیشین خود است. بنابراین ساده‌انگارانه برای چنین وضعیتی، سوت و کف زده و حتی آن را به خدا نسبت می‌دهند.
درعین‌حال آنکه شاید این تغییر رویکرد دشمن نوعی استقبال از انعطاف خودی است، اما این انعطاف طرف مقابل نه منصفانه و انسانی، بلکه مزورانه، فریبنده و با طراحی پیشین است. اصولاً چنین غفلت‌هایی که فریفته لبخند مکرآمیز دشمن و دستکش مخملی کشیده شده روی دست‌های چدنی آن می‌شود، دلیل اصلی امیدواری دشمن به موفقیت این راهبرد جدید است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی اخیراً در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی ارتش درباره همین راهبرد جدید نظام سلطه می‌فرمایند: «در خبرهای خارجی می‌بینید که فلان سیاستمدار امریکایی گفته است که ما نظام جمهوری اسلامی را تغییر رژیم نمی‌خواهیم بدهیم [بلکه] تغییر رفتار می‌خواهیم بدهیم – می‌گویند دیگر؛ شنفته‌اید- تغییر رفتار یعنی همین؛ یعنی تا حالا رفتار نظام جمهوری اسلامی رفتار انقلاب بود، رفتار انقلابی بود، در خدمت انقلاب بود، می‌خواهیم این را تغییر بدهیم. من به دیپلمات‌های خودمان هم که چند ماه قبل از این، اینجا جمع بودند گفتم که اینها از اسم جمهوری اسلامی خیلی باکی ندارند؛ حتّی از اینکه یک عمامه‌به‌سری در رأس جمهوری اسلامی باشد هم [باکی ندارند]؛ اگر چنانچه جمهوری اسلامی محتوای خود را از دست بدهد، اسلامی بودن را و انقلابی بودن را از دست بدهد، اینها با آن کنار می‌آیند. آنچه با آن دشمنی دارند عبارت است از محتوای جمهوری اسلامی؛ جبهه دشمن این‌جور است. همه تلاش آنها این است که حرکت جمهوری اسلامی را به سمت هدف‌های الهی و اسلامی، هدف‌های عزّت‌آفرین و قدرت‌آفرین از بین ببرند؛ دنبال این است که سلطه خود را بر این کشور دوباره تجدید کند.»
در چارچوب همین راهبرد مزورانه دشمن است که در طول چند سال گذشته، تلاش عده‌ای متمرکز بر آن بوده است که با هر ابزار و روش ممکن نشانه‌هایی از تغییر رفتار در رویکرد انقلابی ملت ایران بروز دهند و بر این اساس، یک روز رئیس‌جمهور جنایتکار امریکا مؤدب خوانده می‌شود، روز دیگر از لزوم فرصت دادن به اوباما سخن به میان می‌آید و در صباحی دیگر انقلابی بودن به معنایی تحریف‌شده و متضاد با اساس آن معرفی می‌گردد.
اما راهپیمایی 22 بهمن امسال بار دیگر نشان داد که این راهبرد مزورانه دشمن، گرچه ممکن است عده‌ای از خواص سهل‌اندیش و ساده باور را فریفته باشد، اما در اراده ملت ایران تغییر و تردیدی ایجاد نکرده است. اگر شعار تاریخی و راهبردی «مرگ بر امریکا» را به‌عنوان نماد اصلی و شاخص عمومی استکبارستیزی گفتمان انقلاب اسلامی به شمار بیاوریم، زنده، جاری و پررنگ بودن این شعار در حضور حماسی ملت، بار دیگر نشان داد که لبخندهای فریبنده و دست‌های چدنی پنهان‌شده زیر دستکش مخملی نمی‌تواند ملت تجربه آموخته ایران را به‌اشتباه بیندازد.
هرچند عده‌ای تلاش کرده‌اند و می‌کنند با توجیهات گوناگون این تابلوی افتخارآفرین «استقلال» و «استکبارستیزی» را به محاق ببرند، اما به تعبیر حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) «به فضل الهی، حواس ملّت ایران جمع است و جمع بوده است، و این حرکت عظیم مردمی تاکنون توانسته است تدبیر این دشمن حیله‌گر و غدّار و نابکار را خنثی بکند؛ بعدازاین هم به فضل الهی این دشمن را خوار خواهد کرد.»
انتهای پیام/ فارس
شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۴۲
کد مطلب: 426938
