تفتان ما - چالش‌های بزرگ برانکو برای بازی سایپا:بازی بدون طارمی

چالش‌های بزرگ برانکو برای بازی سایپا:بازی بدون طارمی

چرا تیم برانکو با وجود برتری تاکتیکی نسبت به حریف و خلق موقعیت‌های فراوان به این سختی برنده می‌شود و با توجه به ضعف سازمان دفاعی این تیم چرا تا لحظه پایانی هم باید نگران از دست رفتن 3 امتیاز باشند؟

به گزارش سرویس ورزشي تفتان ما، پرسپولیس از فولاد 3 امتیاز گرفت و همچنان به قهرمانی امیدوار ماند اما مشکل بازی تیم برانکو در این مسابقه نکته‌هایی را رقم زد که باید گفته شود.
پرسپولیس در این مسابقه یک نیمه اول خوب داشت؛ 10 تلاش برای گل که غالب آنها منجر به موقعیت گل شد و در این بین پیش از نیمی از این موقعیت‌ها، شانس صد درصد گلزنی وجود داشت که البته فقط یکی از آنها تبدیل به گل شد.
با این حال در همین نیمه فوق‌العاده و هیجان‌انگیز که 70 هزار هوادار داخل ورزشگاه و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی را به وجد آورد نکات منفی در فاز دفاعی وجود داشت. جدا از دستپاچه بودن عجیب لوبانوف و اشتباهات او، پرسپولیس در سازمان دفاعی تیم منظمی نبود و حتی در لحظاتی که تیم برتر میدان به شمار می‌رفت، موقعیت‌های گل صد درصدی را به حریف داد. استرس ماریچ و ناهماهنگی مدافعان کناری با مدافعان میانی در پوشش‌ها و جمع شدن‌ها باعث شد فولاد در همین نیمه 4 موقعیت گل به وجود بیاورد که با بی‌دقتی مهاجمان تیم میهمان هدر رفت.
پرسپولیس نیمه دوم را هم خوب شروع کرد و تا دقیقه 60 خوب پیش رفت اما کم‌کم در فاز حمله هم دچار سکته عجیبی شد. پاس‌های اشتباه در میانه میدان و نداشتن تمرکز کافی برای حفظ و چرخش توپ باعث شد فولاد در مقابل 70 هزار تماشاگر میزبان، پرسپولیس را عقب براند و به بازی مسلط شود. فولاد البته تیم قدرتمندی در فاز حمله نبود و در این دقایق تنها دو موقعیت ساخت که یکی از آنها با اشتباه مدافع راست پرسپولیس پایه‌ریزی شد. در 5 دقیقه پایانی پرسپولیس دوباره بیدار شد و موقعیت‌هایی ساخت اما لحظات آخر را با استرس پشت سر گذاشت تا این پرسش بزرگ در پایان بازی مطرح شود که چرا تیم برانکو با وجود برتری تاکتیکی نسبت به حریف و خلق موقعیت‌های فراوان به این سختی برنده می‌شود و با توجه به ضعف سازمان دفاعی این تیم چرا تا لحظه پایانی هم باید نگران از دست رفتن 3 امتیاز باشند؟
برای پاسخ به این پرسش دو مساله را می‌توان مطرح کرد. اول اینکه پرسپولیس این فصل تیم جوانی است؛ تیمی که در فاز حمله 5 بازیکن زیر 25 سال دارد که هیچ کدام مهاجم گلزن مادرزاد و صرف نیستند. جدا از این پرسپولیس با همین بازیکنان طی فصل گذشته یک تیم بازنده و معمولی بوده که در میانه جدول جا داشته به همین خاطر تغییر تفکرات و ذهنیات بازیکنان پرسپولیس کار بسیار دشواری است. هر چند بازیکنان پرسپولیس در صحبت‌های‌شان از قهرمانی می‌گویند و این مهم را تنها هدفشان می‌دانند اما واقعیت این است که هنوز به لحاظ ذهنی آماده رسیدن به صدر و قهرمانی نیستند.
در این میان البته برانکو ایوانکوویچ به موازات کاستن از مشکلات تاکتیکی و پیچیدگی‌های این بخش در حال انجام کنترل پروژه تیمسازی به دست خویش است که گذشتن از بازیکنانی مثل نوراللهی و نورمحمدی به دلایل انضباطی در همین راستا صورت گرفته است.
اما درخصوص دقایقی که پرسپولیس افت کرد و بازی را به فولاد داد یک نکته ظریف دیگر هم وجود دارد که می‌تواند تا حدود زیادی این افت را توجیه کند. با توجه به از دست رفتن پیروزی مقابل ذوب‌آهن در وقت‌های تلف شده پرسپولیس از ترس تکرار همان اتفاق رو به بازی کنترلی آورد که این تغییر به لحاظ روانی کاملا طبیعی بود و حتی بعضا منجر به تلف کردن وقت از سوی بازیکنان پرسپولیس شد.
با وجود این توجیهات منطقی پرسپولیس از فردا تا چهارشنبه به مدت 4 روز زمان دارد مشکلات سازمان دفاعی خود را حل کند یا به حداقل برساند چرا که دیدار پنج‌شنبه مقابل سایپا حساسیت‌های بسیاری دارد و با توجه به موقعیت تیم جلالی در جدول این بازی هم مثل 4 دیدار اخیر پرسپولیس 6 امتیازی است. از طرفی پرسپولیس در دیدار با سایپا باید بازی بدون طارمی را هم تجربه کند که این هم یک چالش بزرگ برای برانکو خواهد بود و پروفسور ضمن حل مشکلات دفاعی باید در فاز حمله هم افکار تازه‌ای داشته باشد.

انتهای پیام/ راه دانا