۰
آقای اردوغان بیشتر فکر کنید
شکی نیست که ادعای عربستان مبنی بر آمادگی برای عملیات زمینی در سوریه بلوفی بیش نیست در واقع حداکثر توان عربستان همانا نمایش نمادین حضور هوایی جنگنده‌های این کشور در سوریه است که هم‌اکنون در پایگاه اینجرلیک مستقر شده‌اند.
به گزارش سرویس وبلاگستان تفتان ما، روزنامه «جام‌جم» در یادداشتی به قلم مدیر مسئول نوشت:
در ژانویه 2011 و در کوران بیداری اسلامی، کشور سوریه نیز شاهد ناآرامی‌هایی شد که بلافاصله با دخالت ترکیه، عربستان و قطر و حامیان غربی آنها رنگ و بوی جنگ داخلی گرفت. در آن مقطع مقامات آنکارا و ریاض تصور می‌کردند در بازه زمانی سه ماه دمشق را فتح خواهند کرد اما این رویای آنها هرگز رنگ واقعیت نگرفت. چنان‌که گذشت پنج سال از بحران سوریه و ناکامی مخالفان بشار اسد، شاهدی بر این ادعاست.
در این پنج سال مثلث عربستان، ترکیه و قطر از یک‌سو و آمریکا و فرانسه و برخی کشورهای اروپایی همراه رژیم صهیونیستی از سوی دیگر به انواع و اقسام ابزارهای نظامی، سیاسی و اقتصادی متوسل شدند تا به اهدافشان دست یابند؛ سیاست نامشروع و غلطی که تاوان آن را مردم بی‌گناه سوریه پس دادند. در این پنج سال مردم بی‌گناه سوریه نه‌تنها قربانی جنایات ضد بشری گروه‌های تروریستی مورد حمایت مثلث غربی، عربی و عبری شدند که هزاران نفر از آنها در جریان مهاجرت به اروپا نیز قربانی شدند. پرده‌های نمایش این تراژدی هنوز ادامه دارد، هرچند در ماه‌های اخیر ارتش سوریه و نیروهای مقاومت مردمی موفق شده‌اند گام‌به‌گام تروریست‌ها را به عقب‌نشینی وادارند و بخش‌های وسیع‌تری از سوریه را آزاد کنند.
در چنین شرایطی که شمارش معکوس برای تروریست‌ها و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای‌شان شروع شده است، ترکیه و عربستان به دنبال اشتباه محاسبه دیگری هستند؛ اشتباهی که بویژه برای ترکیه هزینه‌های فراوانی درپی خواهد داشت. شکی نیست که ادعای عربستان مبنی بر آمادگی برای عملیات زمینی در سوریه بلوفی بیش نیست در واقع حداکثر توان عربستان همانا نمایش نمادین حضور هوایی جنگنده‌های این کشور در سوریه است که هم‌اکنون در پایگاه اینجرلیک مستقر شده‌اند. به این ترتیب بار اصلی حمله زمینی احتمالی به عهده ترکیه خواهد بود.
اما سوال اینجاست آیا آنکارا توان تحمل چنین هزینه‌ای را دارد؟ در پاسخ باید گفت اولا به نظر می‌رسد ترکیه روی حمایت ناتو نمی‌تواند حساب باز کند؛ چون ناتو طبق بند 5 اساسنامه این سازمان در صورت مورد حمله واقع شدن یکی از اعضای خود به حمایت از آن وارد عمل خواهد شد. تردیدی نیست اقدام احتمالی ترکیه در سوریه اقدامی تهاجمی و یکسویه خواهد بود که بعید است اعضای ناتو زیر بار هزینه‌های آن بروند. ثانیا اقتصاد ترکیه که عمدتا بر درآمدهای توریستی استوار است در پنج سال اخیر نه‌تنها به علت بحران سوریه آسیب دیده که به دنبال تنش در روابط ترکیه و روسیه پس از هدف قرار گرفتن جنگنده روسی، ضربه سخت دیگری به آن وارد شد به طوری که صدای اعتراض تجار و هتلداران ترکیه را درآورد. حال در چنین وضعیتی با دخالت احتمالی زمینی ترکیه در سوریه، آیا اقتصاد ترکیه در آستانه ورشکستگی قرار نخواهد گرفت؟ آیا آنکارا می‌داند ارتش این کشور که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم تجربه نبردی سخت آن هم از نوع شهری را ندارد با ورود به گرداب سوریه چه هزینه‌هایی را متحمل خواهد شد؟ با کنار هم قرار دادن این سوالات و هزینه فایده دخالت زمینی ترکیه در سوریه باید گفت، آقای اردوغان بیشتر فکر کنید و از تجربه ناکام فتح سه ماهه دمشق که به کابوس پنجساله برای مثلث غربی، عربی و عبری تبدیل شده است عبرت گرفته، وارد گرداب جدیدی نشوید.
انتهای پیام/ فارس
در ژانویه 2011 و در کوران بیداری اسلامی، کشور سوریه نیز شاهد ناآرامی‌هایی شد که بلافاصله با دخالت ترکیه، عربستان و قطر و حامیان غربی آنها رنگ و بوی جنگ داخلی گرفت. در آن مقطع مقامات آنکارا و ریاض تصور می‌کردند در بازه زمانی سه ماه دمشق را فتح خواهند کرد اما این رویای آنها هرگز رنگ واقعیت نگرفت. چنان‌که گذشت پنج سال از بحران سوریه و ناکامی مخالفان بشار اسد، شاهدی بر این ادعاست.
در این پنج سال مثلث عربستان، ترکیه و قطر از یک‌سو و آمریکا و فرانسه و برخی کشورهای اروپایی همراه رژیم صهیونیستی از سوی دیگر به انواع و اقسام ابزارهای نظامی، سیاسی و اقتصادی متوسل شدند تا به اهدافشان دست یابند؛ سیاست نامشروع و غلطی که تاوان آن را مردم بی‌گناه سوریه پس دادند. در این پنج سال مردم بی‌گناه سوریه نه‌تنها قربانی جنایات ضد بشری گروه‌های تروریستی مورد حمایت مثلث غربی، عربی و عبری شدند که هزاران نفر از آنها در جریان مهاجرت به اروپا نیز قربانی شدند. پرده‌های نمایش این تراژدی هنوز ادامه دارد، هرچند در ماه‌های اخیر ارتش سوریه و نیروهای مقاومت مردمی موفق شده‌اند گام‌به‌گام تروریست‌ها را به عقب‌نشینی وادارند و بخش‌های وسیع‌تری از سوریه را آزاد کنند.
در چنین شرایطی که شمارش معکوس برای تروریست‌ها و حامیان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای‌شان شروع شده است، ترکیه و عربستان به دنبال اشتباه محاسبه دیگری هستند؛ اشتباهی که بویژه برای ترکیه هزینه‌های فراوانی درپی خواهد داشت. شکی نیست که ادعای عربستان مبنی بر آمادگی برای عملیات زمینی در سوریه بلوفی بیش نیست در واقع حداکثر توان عربستان همانا نمایش نمادین حضور هوایی جنگنده‌های این کشور در سوریه است که هم‌اکنون در پایگاه اینجرلیک مستقر شده‌اند. به این ترتیب بار اصلی حمله زمینی احتمالی به عهده ترکیه خواهد بود.
اما سوال اینجاست آیا آنکارا توان تحمل چنین هزینه‌ای را دارد؟ در پاسخ باید گفت اولا به نظر می‌رسد ترکیه روی حمایت ناتو نمی‌تواند حساب باز کند؛ چون ناتو طبق بند 5 اساسنامه این سازمان در صورت مورد حمله واقع شدن یکی از اعضای خود به حمایت از آن وارد عمل خواهد شد. تردیدی نیست اقدام احتمالی ترکیه در سوریه اقدامی تهاجمی و یکسویه خواهد بود که بعید است اعضای ناتو زیر بار هزینه‌های آن بروند. ثانیا اقتصاد ترکیه که عمدتا بر درآمدهای توریستی استوار است در پنج سال اخیر نه‌تنها به علت بحران سوریه آسیب دیده که به دنبال تنش در روابط ترکیه و روسیه پس از هدف قرار گرفتن جنگنده روسی، ضربه سخت دیگری به آن وارد شد به طوری که صدای اعتراض تجار و هتلداران ترکیه را درآورد. حال در چنین وضعیتی با دخالت احتمالی زمینی ترکیه در سوریه، آیا اقتصاد ترکیه در آستانه ورشکستگی قرار نخواهد گرفت؟ آیا آنکارا می‌داند ارتش این کشور که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم تجربه نبردی سخت آن هم از نوع شهری را ندارد با ورود به گرداب سوریه چه هزینه‌هایی را متحمل خواهد شد؟ با کنار هم قرار دادن این سوالات و هزینه فایده دخالت زمینی ترکیه در سوریه باید گفت، آقای اردوغان بیشتر فکر کنید و از تجربه ناکام فتح سه ماهه دمشق که به کابوس پنجساله برای مثلث غربی، عربی و عبری تبدیل شده است عبرت گرفته، وارد گرداب جدیدی نشوید.
انتهای پیام/ فارس
دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۲۶
کد مطلب: 427141
