بهارستان بدون منتقد!

به گزارش سرویس وبلاگستان تفتان ما، روزنامه «رسالت» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت:
رئیس جمهور چندی پیش در دیدار استانداران گفت: «به عنوان دولت اعتدال، دلمان می خواهد معتدلان بروند مجلس، و این آرزوی ماست.» دولت، مجری انتخابات است و اگر بخواهد آرزوی فوق را برآورده کند، از بی طرفی خارج می شود. دولت طی دو سال و نیم گذشته همواره در برابر نقد مشفقانه، بی حوصله بوده است و با ادبیاتی که در شأن رئیس جمهور نیست، منتقدین را بارها با عباراتی موهن نواخته است. حمله به شورای نگهبان از سوی رئیس جمهور هم برای تشویق این نهاد به بی قانونی و صرف نظر از قانون در تأیید یا رد صلاحیت ها، صرفاً برای شکل گیری بهارستان بدون منتقد است.دولت طی دو سال و نیم گذشته با مطالبات مردم و وعده هایی که داده، رو به رو بوده است. دولت طی این سال ها در برابر ده ها پرسش منتقدین به ویژه در مجلس، پاسخی درخور ارائه نداده است. مردم این روزها 
دست اندرکار شکل گیری خانه ملت هستند و می خواهند وکیل خود را به مجلس بفرستند. اما دولت با سوزنبانی افکار عمومی، دست اندرکار فرستادن «وکیل دولت» به مجلس است. آیا با این رویکرد، باب نقد بسته نمی شود؟ دولت در قراردادها رویکرد زدن مهر محرمانه بر اوراق آن را انتخاب کرده است. نه ملت را محرم می داند، نه مجلس را مجاز به بازخوانی و نظارت بر قراردادهای نفتی! دولت از مجلس پرسشگر، ناخشنود است و مجلس همسو و غیر ناظر می خواهد. در قصه برجام، بارها این ناخشنودی را نشان داد. در حالی که نظارت و دقت مجلس، دولت را از افتادن در خطاهای فاحش در دیپلماسی خارجی نجات داد.
این روزها دولت مشغول مدال دادن به مذاکره کنندگان هسته ای است و از برجام به عنوان فتح الفتوح و بزرگ ترین دستاورد تاریخ و معجزه قرن یاد می کند. اما حاضر نیست راجع به فهرست این فتوحات و دستاوردهای آن و نوع معجزه ای که رخ داده، حرفی بزند. در مذاکرات برجام امتیازات نقدی به طرف مقابل دادیم که حاصل خون دل خوردن دانشمندان جوان کشور بود؛ امتیازاتی که به قیمت خون شهدای هسته ای تمام شد. اما امتیازات نسیه ای که گرفتیم هنوز پس از گذشت یک ماه از اعلام اجرایی شدن برجام، نقد نشده است. گفتند اولین روز اجرای برجام 1000 ال سی گشایش یافته، در حالی که آن روز، آخر هفته و تعطیل بوده و هیچ گشایشی رخ نداده بود.
اغراق گویی و تمجیدهای فراوان از نتایج برجام در حالی که هنوز هیچ افق روشنی از اجرای تعهدات طرف مقابل به ویژه آمریکا وجود ندارد، چه فایده ای 
دارد؟ ابتدایی ترین تعهد طرف مقابل، بحث «سوئیفت» بوده، که این مشکل هنوز حل نشده و هیچ تاجری نمی تواند پولی را از داخل به خارج و یا بالعکس، به راحتی جا به جا کند. در حالی که رجزخوانی سناتورها و برخی اعضای کنگره علیه برجام ادامه دارد و نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا هم در تبلیغات خود در کوبیدن بر طبل خصومت با ملت ایران مسابقه 
گذاشته‌اند، رئیس جمهور محترم از چه معجزه برجام و فتح الفتوحی 
یاد می کنند؟ رهبران آمریکا هنوز وقیحانه از حمله نظامی و گزینه نظامی روی میز سخن می گویند. با این وجود، چگونه است که گفته می شود؛ «برجام، سایه شوم جنگ را از سر مردم ما برداشت»؟!
گفته شد؛ «برجام، نقطه آغاز شکوفایی اقتصادی است.» این شکوفایی اقتصادی کجاست که حتی صدای نشریات موافق برجام و موافق دولت را هم درآورده است و مرتباً از دولت در حوزه اقتصادی انتقاد می کنند؟ صدای مراجع عظام تقلید هم از بلاتکلیفی دولت در حل مشکلات اقتصادی درآمده است و 
هر از چندی گفته می شود؛ مشکلات اقتصادی و گرانی و بیکاری با حرف و سخنرانی حل نمی شود.
اهتمام به فرستادن وکیل الدوله ها به مجلس، کرکره پرسشگری و نظارت را پایین می کشد و دیگر دولت پاسخگوی وعده های خود نخواهد بود. دولت باید اجازه دهد منتقدین هم در فضای آزاد انتخابات نفس بکشند. بخشی از این اجازه مربوط می شود به اینکه از اغراق گویی در مورد برجام، دست بردارد.
بهارستان بدون منتقد، به نفع دولت هم نیست. اگر برجام هم دستاوردی داشته باشد، مدیون ایستادگی منتقدین است، والّا مثل لیبی ممکن بود همه تأسیسات هسته ای را سوار شتر کنیم و به اروپا بفرستیم!
 
انتهای پیام/ فارس

دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۲۹