نابودی مرکز تولید و اشتغال در بی تبدبیری سازمان خصوصی سازی! / نفس های کارخانه ماشین سازی تبریز به شمارش افتاد
خبر کوتاه و فاجعه آور است: کارخانه ماشین سازی تبریز نفس های آخر خود را می کشد. در پس این حادثه که فاجعه علمی، صنعتی انسانی است جریان هایی خوابیده است.
به گزارش سرویس اقتصادي تفتان ما، به نقل از تبریز بیدار، خبر کوتاه و فاجعه آور است: کارخانه ماشین سازی تبریز نفس های آخر خود را می کشد. در پس این حادثه که فاجعه علمی، صنعتی انسانی است جریان هایی خوابیده است.نگاهی عمیق به حوادث ۴ ماه گذشته در گزیده ای از خبر هایی که تیترش در زیر می آید نشان از اهمیت موضوعی است که دغدغه رسانه ها هم شده است:
بخش خصوصی هم در صف مخالفان خصوصی سازی
دولتمردان در هیاهوی انتخابات مشکلات کارگران ماشین سازی را می بینند؟
ماشین سازی تبریز در لبه پرتگاه / هیات مدیره استعفا داد
خادمی: انتشار آگهی های فروش مسخره است / حسن نژاد: به سازمان بازرسی شکایت خواهم برد
در واگذاری ماشین سازی بازنگری کنید
ماشین سازی تبریز به جای واگذاری احیا می شود
واگذاری ماشین سازی در این شرایط سم است
اما دوباره به ابتدای داستان می رویم ۱۱ سال پیش وقتی در راستای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی ماشین سازی تبریز برای واگذاری در لیست فروش قرار گرفت. اما تعلل مسئولین و قیمت بالا، اهلیت نداشتن خریداران مانع آن شد که این مادر صنعت در مسیر خصوصی سازی قرار گیرد. مسئله اینجاست که قرار گرفتن ماشین سازی در لیست واگذاری سبب شد تا کمک های مالی به این کارخانه حذف شود. علاوه براین اموال کارخانه که شامل خانه های سازمانی این کارخانه در مسیر جاده ائل گلی تبریز می شد به دلیل قرار گرفتن کارخانه درلیست فروش تخلیه شد. این اموال تا جایی ارزش دارد که قیمت آن با خود کارخانه برابری می کند.
در سال ۹۰ این کارخانه به بانک صادرات واگذار شد اما این واگذاری ناقص و اصطلاحا خصولتی با مخالفت نمایندگان مجلس و استاندار وقت ناکام ماند. نکته قابل توجه اینجاست بانک صادرات هم از این واگذاری تحمیلی ابزار نارضایتی می کرد چرا که در وظایف ذاتی بانک ها مدیریت شرکت های بزرگ صنعتی نیامده است نکته ای که بارها از سوی رهبر انقلاب به مسئولین گوشزد داده شد.
اما این پایان ماجرا نبود موضوع واگذاری ماشین سازی تبریز در دولت یازدهم رنگ و بوی دیگری یافت. با تشکیل دولت جدید، سازمان خصوصی سازی به مسئولین سابق آن در زمان اصلاحات سپرده شد.پورحسینی فردی نامی آشنا در میان سیاسیون تبریز بود که مسئولیت ستاد تبلیغاتی حسن روحانی در انتخابات ۹۲ بر عهده داشت و با تغییر دولت به سازمان واگذاری صنایع به بخش خصوصی بازگشت. نام پور حسینی پس از انتخابات ۹۲ در چند مقطع بسیار شنیده شد در موضوع واگذاری جنجالی آلومینیوم المهدی و ماشین سازی و البته خصوصی سازی بحث برانگیز و نا فرجام پرسپولیس و استقلال.
پور حسینی در ابتدای سال ۹۴ اعلام کرد به دلیل اینکه سال جاری پایان برنامه پنجم توسعه است همه ی کارخانه هایی که تا کنون واگذار نشده اند به فروش می رسندو چون اکثر این کارخانه ها زیان ده هستند دولت نمی تواند هزینه های آنها را تامین کند و باید منابع حاصل از فروش این صنایع در در اختیار دولت قرار گیرد . این اظهارات برای کارخانه ماشین سازی تبریز که علیرغم نداشتن بودجه دولتی توانسته بود همچنان سرپا بایستد خبری شوکه آور محسوب می شد.اصل خادمی مدیر عامل وقت ماشین سازی تبریز در گفتگو با تبریزبیدار در این خصوص گفت:کارخانه به دلیل مسیر اشتباهی که سازمان خصوصی سازی برای آن در پیش گرفته در آستانه نابودی قرار دارد. خصوصی سازی با این اقدامات غیر عقلانی خود از یک طرف و قوانین غلط واگذاری از سوی دیگر باعث شده نه منابع مالی به کارخانه تزریق شود و نه توسعه ای صورت بگیرد. آقایان ادعا می کنند ماشین سازی ضرر ده است و ۱۷ میلیارد تومان ضرر داده است. اگر ضرر ده بودیم تا سال ۹۳ چگونه همه ی بدهی خود را تسویه کردیم. این در حالی است که ما سال گذشته یک محموله ۶ میلیون دلار به یک کشور و ۵ میلیون دلار در یک نوبت دیگر به آلمان و ترکیه صادرات داشتیم ولی متاسفانه این دوستان که کمر به نابودی کارخانه بسته اند در جاهای مختلف مصاحبه دادند و گفتند ماشین سازی ضرر ده است و به همین خاطر واگذارش می کنیم! همین اظهارات رییس سازمان خصوصی سازی باعث شده که کسی در داخل برای خرید با ما قرارداد نبندد.
این در حالی است مخالفان عنوان می کنند با فروش اموال این کارخانه یا کمک های مالی می توان آن را به سرعت به وضعیت ثبات رساند از سوی دیگر علیرغم اصرار سازمان خصوصی سازی برای فروش کارخانه تا کنون کسی برای خرید آن مراجعه نکرده است. یکی از این دلایل قیمت بسیار بلای پیشنهادی بوده است. و همین طولانی شدن پروسه بیش از همه به اصل وجود کارخانه ضربه میزند.
در پی اظهارات رییس سازمان خصوصی سازی، ۱۹ نماینده مردم استان در مجلس در نامه ای خطاب به وزیر صنعت خواستار جلوگیری از این واگذاری شدند. اما پورحسینی در مخالفت با نمایندگان مردم در خانه ملت اعلام کرد این واگذاری در هر صورت انجام خواهد شد. نعمت زاده وزیر صنعت هم در سفرش تبریز با تاکید بر اینکه نباید در حال حاضر این کارخانه واگذار شود خبر از تعویق این واگذاری به مدت ۵ سال خبر داد. اما بلافاصله پورحسینی در گفتگویی اظهار داشت که ماکار خودمان را انجام خواهیم داد و آگهی در موعه مقرر منتشر خواهد شد. این اظهارات با واکنش تند مسئولین و نمایندگان همراه بود تا جایی که خادمی در گفتگویی با این پایگاه خبری اظهار کرد: پور حسینی از صنعت چیزی نمی فهمد با این کارهایش فخر صنعت آذربایجان بر کل کشور را نابود می کند.
حقیقت هم این است ماشین سازی به دلیل ساخت ماشین افزار با کیفیت برندی در صنعت کشور محسوب می شودعلیرغم این کاستی ها محصولات این کارخانه به کشورهای خارجی و صاحب سبک در صنعت صادر می شود. نقش این مادر صنعت تا بدانجا اساسی است که پایه صنعت کشور در حول همین کارخانه شکل گرفته و ارتقای صنعت در هر شاخه ای نیازمند وجود این چنین کارخانه ای است. غربی ها در دوران تحریم های یک جانبه این کارخانه را در لیست سیاه قرار داند خبری که سعیدی نماینده مردم تبریز از آن پرده برداشت. وی گفت: چرا عده ای می خواهند کارخانه ای که در لیست سیاه غربی ها بود را نابود کنند؟ .علاوه بر این پتانسیل های بالای این مادر صنعت که سال ها برای آن زحمت کشیده شده از دستگاه ها گرفته تا کارگران با دانش فنی بالا راحت به دست نیامده اند. ولی متاسفانه دست های پشت پرده ای می خواهد کارخانه ای که اثر گذاری آن برای غربی ها مشخص بود در دورانی که به شدت به آن نیازمندیم نابود شود.
اما این پایان کار نبود رحمانی رییس تبریزی کمیسیون معادن مجلس در گفتگویی خبر از پایان این واگذاری با موافقت وزیر اقتصاد داد و احتمال حضور سرمایه گذاری مشترک خارجی برای توسعه کارخانه داد. همچنین سعیدی نماینده مردم تبریز درگفتگوی تفضیلی با تبریزبیدار از موافقت سازمان گسترش برای تصدی گری دوباره کارخانه سخن به میان آورد. حتی هیئاتی از جمهوری چک برای ارزیابی سرمایه گذاری در بخش صنعت در سفر به تبریز از علاقه خود برای سرمایه گذاری مشترک در این کارخانه ابراز کردند. اما در این میان استاندار آذربایجان شرقی در پاسخ به سوال خبرنگاری در نشست خبری دهه فجر از اجرای قانون سخن به میان آورد و به این نظر که در هر صورت مراقب خواهیم بود که کارخانه آسیب نبیند بسنده کرد.
خبرهای خوش نمایندگان و سفر اروپایی ها خیلی زود به سرابی تبدیل شد چرا که اصرار خصوصی سازی و تعلل مسئولین استانی سبب شد که کارخانه نتواند حقوق کارکنان خود را پرداخت کند و همین فشارها و بی توجهی مسئولین مربوطه استعفای هیات مدیره را در پی داشت. خبری که در هیاهوی انتخابات شاید از دید مسئولین دور ماند و حال کارگران با ارزش آن در آستانه شب عید نگران خانواده هایشان هستند. خبرها می رسد که آگهی فروش فروش کارخانه همچنان در روزنامه ها منتشر می شود.
رضا رحمانی، رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی پیش تر در تذکری در جلسه علنی مجلس اظهار کرده بود: طبق بند ب ماده ۱۹ اصل ۴۴ قانون اساسی، اگر شرکتی آماده واگذاری نباشد دولت باید اصلاحات ساختاری در آن صورت دهد این در حالی است که افرادی قصد دارند بالاجبار این شرکت را واگذار کنند.
روز گذشته هم محمد اسماعیل سعیدی نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در تذکری به رییس جمهور و وزرای صنعت و اقتصاد خواستار رسیدگی بدون فوت وقت به کارخانه ماشین سازی تبریز شد.
آنچه در این میان مشخص است این که اصرار های نابجا سازمان خصوصی سازی و سکوت معنادار مسئولین استانی کارخانه را در معرض ورشکستگی کامل و نابودی قرار داده، معضلی که قیمت کارخانه با این قدمت و اهمیت را به بهای ثمن بخس پایین می آورد.
انتهای پیام/
بخش خصوصی هم در صف مخالفان خصوصی سازی
دولتمردان در هیاهوی انتخابات مشکلات کارگران ماشین سازی را می بینند؟
ماشین سازی تبریز در لبه پرتگاه / هیات مدیره استعفا داد
خادمی: انتشار آگهی های فروش مسخره است / حسن نژاد: به سازمان بازرسی شکایت خواهم برد
در واگذاری ماشین سازی بازنگری کنید
ماشین سازی تبریز به جای واگذاری احیا می شود
واگذاری ماشین سازی در این شرایط سم است
اما دوباره به ابتدای داستان می رویم ۱۱ سال پیش وقتی در راستای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی ماشین سازی تبریز برای واگذاری در لیست فروش قرار گرفت. اما تعلل مسئولین و قیمت بالا، اهلیت نداشتن خریداران مانع آن شد که این مادر صنعت در مسیر خصوصی سازی قرار گیرد. مسئله اینجاست که قرار گرفتن ماشین سازی در لیست واگذاری سبب شد تا کمک های مالی به این کارخانه حذف شود. علاوه براین اموال کارخانه که شامل خانه های سازمانی این کارخانه در مسیر جاده ائل گلی تبریز می شد به دلیل قرار گرفتن کارخانه درلیست فروش تخلیه شد. این اموال تا جایی ارزش دارد که قیمت آن با خود کارخانه برابری می کند.
در سال ۹۰ این کارخانه به بانک صادرات واگذار شد اما این واگذاری ناقص و اصطلاحا خصولتی با مخالفت نمایندگان مجلس و استاندار وقت ناکام ماند. نکته قابل توجه اینجاست بانک صادرات هم از این واگذاری تحمیلی ابزار نارضایتی می کرد چرا که در وظایف ذاتی بانک ها مدیریت شرکت های بزرگ صنعتی نیامده است نکته ای که بارها از سوی رهبر انقلاب به مسئولین گوشزد داده شد.
اما این پایان ماجرا نبود موضوع واگذاری ماشین سازی تبریز در دولت یازدهم رنگ و بوی دیگری یافت. با تشکیل دولت جدید، سازمان خصوصی سازی به مسئولین سابق آن در زمان اصلاحات سپرده شد.پورحسینی فردی نامی آشنا در میان سیاسیون تبریز بود که مسئولیت ستاد تبلیغاتی حسن روحانی در انتخابات ۹۲ بر عهده داشت و با تغییر دولت به سازمان واگذاری صنایع به بخش خصوصی بازگشت. نام پور حسینی پس از انتخابات ۹۲ در چند مقطع بسیار شنیده شد در موضوع واگذاری جنجالی آلومینیوم المهدی و ماشین سازی و البته خصوصی سازی بحث برانگیز و نا فرجام پرسپولیس و استقلال.
پور حسینی در ابتدای سال ۹۴ اعلام کرد به دلیل اینکه سال جاری پایان برنامه پنجم توسعه است همه ی کارخانه هایی که تا کنون واگذار نشده اند به فروش می رسندو چون اکثر این کارخانه ها زیان ده هستند دولت نمی تواند هزینه های آنها را تامین کند و باید منابع حاصل از فروش این صنایع در در اختیار دولت قرار گیرد . این اظهارات برای کارخانه ماشین سازی تبریز که علیرغم نداشتن بودجه دولتی توانسته بود همچنان سرپا بایستد خبری شوکه آور محسوب می شد.اصل خادمی مدیر عامل وقت ماشین سازی تبریز در گفتگو با تبریزبیدار در این خصوص گفت:کارخانه به دلیل مسیر اشتباهی که سازمان خصوصی سازی برای آن در پیش گرفته در آستانه نابودی قرار دارد. خصوصی سازی با این اقدامات غیر عقلانی خود از یک طرف و قوانین غلط واگذاری از سوی دیگر باعث شده نه منابع مالی به کارخانه تزریق شود و نه توسعه ای صورت بگیرد. آقایان ادعا می کنند ماشین سازی ضرر ده است و ۱۷ میلیارد تومان ضرر داده است. اگر ضرر ده بودیم تا سال ۹۳ چگونه همه ی بدهی خود را تسویه کردیم. این در حالی است که ما سال گذشته یک محموله ۶ میلیون دلار به یک کشور و ۵ میلیون دلار در یک نوبت دیگر به آلمان و ترکیه صادرات داشتیم ولی متاسفانه این دوستان که کمر به نابودی کارخانه بسته اند در جاهای مختلف مصاحبه دادند و گفتند ماشین سازی ضرر ده است و به همین خاطر واگذارش می کنیم! همین اظهارات رییس سازمان خصوصی سازی باعث شده که کسی در داخل برای خرید با ما قرارداد نبندد.
این در حالی است مخالفان عنوان می کنند با فروش اموال این کارخانه یا کمک های مالی می توان آن را به سرعت به وضعیت ثبات رساند از سوی دیگر علیرغم اصرار سازمان خصوصی سازی برای فروش کارخانه تا کنون کسی برای خرید آن مراجعه نکرده است. یکی از این دلایل قیمت بسیار بلای پیشنهادی بوده است. و همین طولانی شدن پروسه بیش از همه به اصل وجود کارخانه ضربه میزند.
در پی اظهارات رییس سازمان خصوصی سازی، ۱۹ نماینده مردم استان در مجلس در نامه ای خطاب به وزیر صنعت خواستار جلوگیری از این واگذاری شدند. اما پورحسینی در مخالفت با نمایندگان مردم در خانه ملت اعلام کرد این واگذاری در هر صورت انجام خواهد شد. نعمت زاده وزیر صنعت هم در سفرش تبریز با تاکید بر اینکه نباید در حال حاضر این کارخانه واگذار شود خبر از تعویق این واگذاری به مدت ۵ سال خبر داد. اما بلافاصله پورحسینی در گفتگویی اظهار داشت که ماکار خودمان را انجام خواهیم داد و آگهی در موعه مقرر منتشر خواهد شد. این اظهارات با واکنش تند مسئولین و نمایندگان همراه بود تا جایی که خادمی در گفتگویی با این پایگاه خبری اظهار کرد: پور حسینی از صنعت چیزی نمی فهمد با این کارهایش فخر صنعت آذربایجان بر کل کشور را نابود می کند.
حقیقت هم این است ماشین سازی به دلیل ساخت ماشین افزار با کیفیت برندی در صنعت کشور محسوب می شودعلیرغم این کاستی ها محصولات این کارخانه به کشورهای خارجی و صاحب سبک در صنعت صادر می شود. نقش این مادر صنعت تا بدانجا اساسی است که پایه صنعت کشور در حول همین کارخانه شکل گرفته و ارتقای صنعت در هر شاخه ای نیازمند وجود این چنین کارخانه ای است. غربی ها در دوران تحریم های یک جانبه این کارخانه را در لیست سیاه قرار داند خبری که سعیدی نماینده مردم تبریز از آن پرده برداشت. وی گفت: چرا عده ای می خواهند کارخانه ای که در لیست سیاه غربی ها بود را نابود کنند؟ .علاوه بر این پتانسیل های بالای این مادر صنعت که سال ها برای آن زحمت کشیده شده از دستگاه ها گرفته تا کارگران با دانش فنی بالا راحت به دست نیامده اند. ولی متاسفانه دست های پشت پرده ای می خواهد کارخانه ای که اثر گذاری آن برای غربی ها مشخص بود در دورانی که به شدت به آن نیازمندیم نابود شود.
اما این پایان کار نبود رحمانی رییس تبریزی کمیسیون معادن مجلس در گفتگویی خبر از پایان این واگذاری با موافقت وزیر اقتصاد داد و احتمال حضور سرمایه گذاری مشترک خارجی برای توسعه کارخانه داد. همچنین سعیدی نماینده مردم تبریز درگفتگوی تفضیلی با تبریزبیدار از موافقت سازمان گسترش برای تصدی گری دوباره کارخانه سخن به میان آورد. حتی هیئاتی از جمهوری چک برای ارزیابی سرمایه گذاری در بخش صنعت در سفر به تبریز از علاقه خود برای سرمایه گذاری مشترک در این کارخانه ابراز کردند. اما در این میان استاندار آذربایجان شرقی در پاسخ به سوال خبرنگاری در نشست خبری دهه فجر از اجرای قانون سخن به میان آورد و به این نظر که در هر صورت مراقب خواهیم بود که کارخانه آسیب نبیند بسنده کرد.
خبرهای خوش نمایندگان و سفر اروپایی ها خیلی زود به سرابی تبدیل شد چرا که اصرار خصوصی سازی و تعلل مسئولین استانی سبب شد که کارخانه نتواند حقوق کارکنان خود را پرداخت کند و همین فشارها و بی توجهی مسئولین مربوطه استعفای هیات مدیره را در پی داشت. خبری که در هیاهوی انتخابات شاید از دید مسئولین دور ماند و حال کارگران با ارزش آن در آستانه شب عید نگران خانواده هایشان هستند. خبرها می رسد که آگهی فروش فروش کارخانه همچنان در روزنامه ها منتشر می شود.
رضا رحمانی، رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی پیش تر در تذکری در جلسه علنی مجلس اظهار کرده بود: طبق بند ب ماده ۱۹ اصل ۴۴ قانون اساسی، اگر شرکتی آماده واگذاری نباشد دولت باید اصلاحات ساختاری در آن صورت دهد این در حالی است که افرادی قصد دارند بالاجبار این شرکت را واگذار کنند.
روز گذشته هم محمد اسماعیل سعیدی نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در تذکری به رییس جمهور و وزرای صنعت و اقتصاد خواستار رسیدگی بدون فوت وقت به کارخانه ماشین سازی تبریز شد.
آنچه در این میان مشخص است این که اصرار های نابجا سازمان خصوصی سازی و سکوت معنادار مسئولین استانی کارخانه را در معرض ورشکستگی کامل و نابودی قرار داده، معضلی که قیمت کارخانه با این قدمت و اهمیت را به بهای ثمن بخس پایین می آورد.
انتهای پیام/
شنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۱۱
کد مطلب: 428378
