به گزارش
تفتان ما، درخت سرو از درختانی است که ریشه در فرهنگ ایرانی دارد و جایگاه ویژه ای بین مردم دارد. این درخت به عنوان یک درخت همیشه سرسبز و استوار حتی در سرما پایداری می کند.
درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت شده است و از نمونه هاي اين درختان در استان سيستان و بلوچستان ميتوان به درختان سرو دهپابيد، سنگان و كوشه اشاره كرد كه بنا به قول مشهور اين درختان به دست زرتشتيان کاشته شده بودند.
اکنون نیز نمونه های کهنسال دیگری از درخت سرو در برخی از نقاط ایران همچنان استوار است.
درخت سرو را ایرانیان درخت آزادگی نامیده اند. این تعبیر رندانه پدران ماست که ثمر ندادن سرو را به پای آزادگیش گذاشته اند. سنگ نگاره های تخت جمشید که تندیسی از شکوه این درخت اساطیری است گواه دیگری بر اعتبار سروها در باور ایرانیها است.
متاسفانه بعضی از درختان به دلیل سهل انگاری افراد دچار سوختگی شده است و همچنین فرسایش تهدیدی بزرگ برای این درختان محسوب می شود که باید این محوطه با روشهای مختلف حفاظت شوند تا کمتر دچار آسیب شوند.
*درخت سرو دهپابيد به زودي ثبت ملي مي شود
رییس اداره میراث فرهنگی وگردشگری شهرستان خاش در گفت و گو با خبرنگار
ما اظهار كرد: درخت سرو دهپابيد شهرستان خاش به زودي در فهرست ميراث طبيعي كشور قرار مي گيرد.
ملك مسعود ريگي با بیان اینکه درخت سرو دهپبايد یکی از بهترین مکان های است که روزانه گردشگران زيادي از آن ديدن مي كنند، افزود: در استان سیستان و بلوچستان این درخت در ۳ نقطه دهپابید، کوشه و سنگان وجود دارد که کهنسال ترین آن سرو سنگان است.
وي گفت: اقدامات مربوط به ثبت درخت سرو زربین دهپابيد انجام شده و به دلیل تطابق با معیارهای ثبتی قابلیت ثبت در فهرست میراث طبیعی را دارد.
وي با بيان اينكه سن تقریبی این درخت 3 هزار و 208 سال تخمین زده شده است، تصريح كرد: اين درخت همواره مورد توجه ویژه بومیان منطقه است و از آن به مکانی متبرک یاد میشود.
ريگي همچنین از ثبت درخت کهنسال سرو سنگان خاش خبر داد و اظهار كرد: اين درخت نيز با قدمتی حدود ۲ هزار سال یکی دیگر از آثار طبیعی و جذاب است که به زودی ثبت ملی می شود.
*آغاز به كار بازسازي و مرمت قلعه حيدرآباد شهرستان خاش
رییس اداره میراث فرهنگی وگردشگری شهرستان خاش نيز از آغاز به كار بازسازي و مرمت قلعه حيدرآباد اين شهرستان خبر داد و گفت: این اثر تاریخی که از خشت خام و گل ساخته شده است، 2 هزار و 700 متر مربع مساحت دارد و در سال 1381 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
* زرتشتیان به درختان سرو احترام خاصی قائل بودند
مدير جهاد كشاورزي شهرستان خاش نيز در خصوص ويژگي هاي درخت سرو به خبرنگار
ما گفت: بر اساس اطلاعات به دست آمده، زرتشتیان به درختان سرو احترام خاصی قائل بودند از این رو این درختان را موبدان زرتشتی می کاشتند و بعد از اسلام نیز مردم منطقه برای جلوگیری از نابودی این درخت آن را به نام درخت میر عمر نامیدند و بعدها به نام سُل نامگذاری شد.
امان الله طوقي گفت: ما انواع درخت سرو از جمله سرو نقره ای، سرو شیراز، سرو ناز، سرو خمره ای و سرو زرین داریم.
وي اذعان كرد: این درخت در گذشته های دور به عنوان زیارتگاه محسوب می شد و مردم برای زیارت به آن مراجعه کرده و با گره زدن نخ و تکه پارچه مراد و خواسته های خود را از آن طلب می کردند.
طوقي خاطرنشان كرد: زربین با نام دوجملهای Cupressus sempervirens) گونهای از درختان همیشهسبز، از دسته مخروطیان (Pinophyta) ردهٔ ناژویا (Pinopsida، راستهٔ کاجیا (Pinales، تیرهٔ سروها (Cupressaceae)، سردهٔ سرو ناز (Cupressus). «سرو زربین» درختی زیبا به ارتفاع ۲۰تا ۳۰متر گسترده در برخی نواحی شمال ایران است که سبزی همیشگی آن جلوهای خاص به طبیعت منطقه میبخشد. جورهٔ اصلی زربین، مخروطی با گسترش افقی دارد؛ شاخههای جانبی آن نیز افقی هستند.
مدیر جهاد کشاورزی خاش اذعان کرد: زربین از قسمتهای برگ، جوانه، گل آذین، پوست و میوه که از فندق درشتتر است، تشکیل شدهاست. پوست شاخههای جوان این درخت سبز تیره تا روشن ودر یک سالهها قهوهای روشن تا قرمز است، اما در چند سالهها به رنگ قهوهای تیره، صاف و یا پولکدار میباشد. همچنین پوست تنه درخت الیافدار وشیارهای آن به صورت شبکهای درهم رفته، چروکیده و عمیق است.
وی گفت: زربین درختی دیرزیست با قدرت تحمل شرایط سخت، مقاوم و با ریشه عمیق و قوی بوده که آن را قادر می سازد تا درمیان تخته سنگها و شیب های تند و پرتگاهی به راحتی رشد کند.
طوقی اظهار كرد: سرو زربین در ایران بیشتر در نواحی شمالی قابل مشاهده است و در استان گلستان بیشتر در علی آباد کتول و نیز رامیان وجود دارد.
.
.
.
انتهاي پيام/