ناگفته های پدر بلوط ایران از "ابتکار"/ مسئولین از زوال بلوط شانه خالی می کنند+تصاویر

به گزارش سرویس اجتماعي  تفتان ما، به نقل از سفیرافلاک؛ شاید نام "پدر بلوط ایران" را بسیار شنیده باشید؛ فردی که بیش از 30 سال از عمر خود را بدون هیچ چشم داشتی برای حفاظت از جنگل ها و درختان بلوط صرف کرده است و اکنون به پدری فداکار و دوست دارد محیط زیست تبدیل شده است.
پدری که آتش سوزی سال 1351 در دوره چگنی فکر احیای جنگل ها را در وجودش بر افروخت و پای در این عرصه نهاد.
"مظفر افشار" اکنون توانسته است علاوه بر کاشت سالیانه سه هزار نهال پرورش داده شده در خزانه بلوط خود را در طبیعت و 40 هزار بذر بلوط، از ظروف دور ریز جهت استفاده کاری خود بهره ببرد چرا که معتقد است: در کنار داشتن طبیعتی زیبا، در جهت سلامت و پاکیزگی آن نیز باید تلاش کرد.
 برای مصاحبه با پدر بلوط ایران راهی منزل او می شویم. او ساکن خیابان معرفت خرم آباد است؛ از همان بدو ورود به خیابان طراوت و شادابی را در این محله حس می کنی؛ گویا " افشار" برای نشان دادن علاقه خود به طبیعت از همان درب منزل خود آغاز به کار کرده است.
درختان، نهال های بلوط، گل های زیبا در درب ورودی منزل او خود نمایی می کنند و گویا به احترام این "سرباز محیط زیست" ایستاده اند.
درب منزلش آب و جارو کرده و معلوم که سحرخیز است و از همان اول صبح به "خزانه بلوط" کوچک خود می رود و مشغول به تولید نفس برای مردمان زاگرس نشین می شود.

زنگ منزلش را می زنیم و لحظاتی بعد به استقبالمان می آید، چهره ای خندان با موهای سفید شده از عشق به بلوطی که معلوم است عمرش را به پای آن ریخته است.
از همان اول شروع به توضیح دادن درباره درختان درب ورودی منزلش می کند و می گوید: با فضای سبزی که برای درب منزل ایجاد، سعی کرده ام، سطل زباله ای که با هزینه شخصی تهیه کرده ام را بپوشانم تا هم زیبایی کوچه بر هم نخورد وهم حیوانات موزی جمع نشوند.
معلوم است که فرهنگ سازی" پدر بلوط" به همسایه ها هم سرایت کرده است و با یک نگاهی متوجه می شوی که چند نفر دیگر نیز درب منزل خود را مزین به درختان و گل ها کرده اند و تیر چراغ برق سوخته ای که نمای نامناسبی می توانست داشته باشد را با گل های شیپوری پیچیده بودند.
او خود را سرباز محیط زیست می نامد و می گوید: وقتی درب منزلم نمادی از یک طبیعت کوچک نباشد؛ چگونه انتظار دارم همسایه هایم دوست دار محیط زیست شوند. شعار تو خالی است که ضربه سنگینی به شهر و کشور وارد می کند.
"افشار" از شورای شهر و شهرداری گلایه دارد و می گوید: بارها به مسئولین پیشنهاد کرده ام که این سطل های زباله را برای درب منازل ایجاد کنند اما متاسفانه هیچ گاه این صحبتم عملی نشده است.
مسئولین استان از درختان بلوط برای زیبایی شهری استفاده نمی کنند!
"پدر بلوط ایران" تمام تلاش خود را بر روی درختان بومی استان به خصوص بلوط قرار داده است و می گوید: درخت بلوط آب دوست نیست و تنها در سه سال اول نیاز به مراقبت دارد؛ بلوط درختی بومی است که دو هزار سال قدمت و از مقاومت بالایی برخوردار است و نیاز به کود و سم پاشی ندارد؛ من بارها در رسانه اعلام کرده ام که چرا مسئولین استان از درختان بلوط برای زیبایی شهری استفاده نمی کنند!
درختی که گونه شاه بلوط آن می تواند 45 و بومی استانمان می تواند 18 متر رشد کند.
وارد خزانه بلوط می شویم؛ پارکینگی که خود یک کارگاه آموزشی و پر شده از شعارهایی است که در جهت حفظ محیط زیست و تولید اکسیژن سر داده شده است.
در این کارگاه چیزی که بیشتر از همه خود را نشان می دهد؛ ظروف دور ریزی است که همگی  مامنی برای گل و بذرها شده است.
روی یکی از این زباله ها نوشته شده است "متشکرم مرا درکوچه و خیابان رها نکردی و در من گل پرورش دادی؛ امروز من اکسیژن تولید می کنم"
 روی یکی دیگر از پوکه های فشنگ که شاخه گل کوچکی در آن قرار دارد نوشته شده است " آتش افروز دیروز تولید اکسیژن امروز"

" پدر بلوط ایران" می گوید: انسان به دنیا آمده است تا مفید برای جامعه باشد؛ با شعار نویسی بر روی زباله های دور ریز می خواهم با یک تیر چند نشان بزنم تا تلنگری برای مردم و به خصوص دانش آموزانی که برای بازدید و آموزش به اینجا می آیند باشد؛ کافی است 2 درصد از ظروف زباله ها به جای گلدان استفاده شود آن وقت حجم زباله ها بسیار کم می شود.
"بلوطستانِ" این دوستدار محیط زیست روزانه میزبان گروه هایی است که از قسمت های مختلف کشور برای بازدید و دیدار با " پدر تنفس لرستان" سفر می کنند است.

بازدید 6 هزار دانش آموز از بهشت کوچک "پدر بلوط ایران" و اهدا و نحوه کاشت بذر بلوط به 45 مدرسه تنها بخش کوچکی از فعالیت های "افشار" در چند ماهه گذشته است.
او عضو 144 انجمن حامی محیط زیست در کشور است و می گوید: گاهی تا 6 هزار پیام هم از نقاط مختلف کشور به دستم می رسد که با وجود علاقه برای پاسخگویی اما متاسفانه وقت کافی ندارم.
"افشار" ساعت ها وقت خود را در بهشت کوچکی که ساخته دست خودش است می گذراند و گویی این نهال ها جزئی از فرزندانش شده اند.
احساس پدری به درختان بلوط دارم
او می گوید: از زمانی که نام " پدر بلوط ایران را به من داده اند" مسئولیتم چند برابر شده است و درختان را فرزندان خود می دانم.پ

  گرم صحبت هستیم که همسرش وارد می شود؛ " افشار" گلی را به رسم تشکر به خانم اهدا می کند و می گوید: همسرم پا به پایم برای نجات طبیعت قدم برداشته است؛ گاهی تا 10 شب برای آب دادن به نهال های تازه کشت شده در " بام لرستان" همراهیم می کرد.
یک بار که برای آبیاری نهال ها به کوه رفته بودیم؛ 6 نهال را نتوانستیم آب دهیم، خسته بودم و خواستم بر گردم، اما با خود گفتم اگر من پدر این درختان هستم پس چگونه فرزندان خود را تشنه رها کنم، آن گاه با همسرم برگشتیم به بالای کوه و آن 6 نهال را آب دادیم و آن وقت به احساس لذتی وصف ناشدنی دست یافتم.
بلوط درخت مقدسی است
این سرباز محیط زیست به قحطی سال 1320 اشاره می کند و می گوید: پدرم می گفت: «سال 1320 قحطی سراسر کشور را می گیرد؛ گرسنگی تا حدی پیش رفته بود که جنازه ها کنار جاده ها می افتادند.»
در آن سال ها این درخت بلوط بود که جان انسان ها را نجات داده است و مردم با آرد درست کردن از این درخت نان می پختند. بلوط درخت مقدسی است و باید در حفظ و حیاتش بکوشیم.
کفش های کهنه خانم "ابتکار" هدیه وی به محیط زیست لرستان
"پدر بلوط ایران" به ماجرای کفش های کهنه "ابتکار" به محیط زیست لرستان در نمایشگاه تهران هم اشاره می کند و می گوید: من به صورت نمادین دو جفت کفش کهنه تابستانه و زمستانه را به جای گلدان استفاده کرده ام که روی آن ها این شعار را نوشته ام" کفش های خانم ابتکار هدیه به محیط زیست لرستان". این کفش ها را من در نمایشگاه تهران به نمایش گذاشتم که مشاورین خانم ابتکار با من تماس گرفتند و گفتند: " این از زرنگی قوم لر است که این کار را کرده است؛ منظور شما این است که سهم بودجه لرستان تنها یک جفت کفش کهنه است؛ من هم با خنده گفتم اگر بودجه محیط زیست لرستان را زیاد نکنید روی این موضوع مانور می دهم.

"افشار" در ادامه به نظرسنجی کشوری در خصوص چهره های برتر محیط زیست هم اشاره می کند و می گوید: در شبکه یک صدا و سیما نظر سنجی تحت عنوان چهره برتر محیط زیست کشور برگزار شد که من با 67 درصد به عنوان نفر اول شناخته شدم که بیشترین رایم مربوط به استان تهران و بعد استان لرستان بود.
من از این نظر سنجی و اختلاف رایم با نفر دوم که 13 درصد بود ناراحت شدم چرا که افراد زیادی هستند که کارهای بسیار مهمی برای محیط زیست انجام داده اند که متاسفانه مردم از آن ها شناخت چندانی ندارند.
 عامل زوال بلوط انسانی است؛ مسئولین از زوال بلوط شانه خالی می کنند
سرباز محیط زیست کشور در ادامه به عامل زوال بلوط اشاره می کند و می گوید: مشکل زوال بلوط آن گونه که بزرگش کرده اند نیست؛ مسئولین می خواهند نابودی جنگل ها را که نتیجه تخریب انسانی است بر گردن عوامل محیطی و ریزگردها بی اندازند.
بخشی کمی از درختان نوار مرزی استان که به پدیده ریزگردها نزدیک است در معرض خطر قرار دارند. اکنون در برخی از قسمت ها مانند هشتاد پهلو و نوژیان از بین 10 هزار بلوط یک درخت مریض هم نداریم.
تبدیل جنگل به مزارع کشت و تهیه زغال توسط برخی افراد این ها هستند که جنگل ها را به سمت نابودی کشانده اند.
"رازانی" دادستان استان برای جلوگیری از این کار یک ماه فرصت داده است که زغال فروشان جمع آوری و به جای آن از کباب پزهای خانگی که مورد تایید دانشگاه علوم پزشکی است برای فروش استفاده کنند.
برای جلوگیری از آتش سوزی های فصل تابستان نیز بنابر جلسه ای که در استانداری برگزار شد؛ قرار است جاده هایی که مستعد آتش سوزی و داری علف خشک هستند با ماشین آلات مخصوص، خاک آن ها به کنار جاده کشیده شود تا در صورت افتادن کبیرت و یا ته سیگاری؛ منجر به آتش سوزی در جنگل نشوند.
باید بگویم هر درختی که از بین می رود نفس من قطع می شود.

 "افشار" نقش آموزش و پرورش را در حفظ محیط زیست بسیار مهم می داند و می گوید: جریمه و تنبیه برای متخلفان محیط زیست می تواند تاثیر گذار باشد اما حفظ طبیعت نیاز به فرهنگ سازی و آموزش دارد.
آموزش و پرورش لرستان طی سال ها گذشته همکاری های بسیار خوبی در راستای اجرای طرح " هر دانش آموز یک نهال" داشته است.
هشت عروس و داماد در بام لرستان نهال کاشته اند
گویا "پدربلوط لرستان" زوج های جوان را نیز در این کار فراموش نکرده است و با حمایت انجمن ها عروس و داماد هایی که در روز عروسی خود به کاشت نهال علاقه دارند را سهیم کرده است به طوری که حالا هشت عروس و داماد به نام خود در بام لرستان نهال کاشته اند تا الگویی برای دیگر زوج های جوان باشد.
 
تلاشم این است که لرستان تبدیل به کویر نشود
دوستدار محیط زیست جهان می‌گوید: همه طبیعت دنیا برایم مهم است اما نسبت به لرستان علاقه ای دیگر دارم. بسیاری از کشورهای خارجی را گشته ام اما هیچ کجا به طبیعت لرستان نمی شود.
آب و خاک این استان از طلا هم بالاتر است چرا که طلا هیچ جانی ندارد اما درختان جان دارند و اکسیژن تولید می کنند.
هدفم از ادامه کارم این است که لرستان تبدیل به کویر نشود؛ باید همگی تلاش کنیم که نفسمان قطع نشود.
" مظفر افشار" اکنون با 160 لوح سپاس از مسئولین کشوری و استانی بدون دریافت هیچ گونه هزینه ای ، برای احیای جنگل ها بلوط در حال تلاش است و به افتخاری برای استان لرستان تبدیل شده است.

پایگاه خبری سفیرافلاک ضمن تشکر و قدردانی از زحمات آقای "مظفر افشار" و آرزوی طول عمر بیشتر و توانایی برای ادامه کار، خود را از حامیان اصلی محیط زیست می‌‌داند و آمادگی خود را جهت اطلاع رسانی از فعالیت های انجمن های حامی طبیعت اعلام می دارد.
مصاحبه از :فرزانه صادقی فرد
عکاس: سجاد درویشی
انتهای پیام/

پنجشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۰۷:۲۲