تصویری اجمالی از وضع نماز در "دستگاه آدم ساز" آموزش و پرورش

به گزارش سرویس مذهبي تفتان ما،تصویری اجمالی از وضع نماز در ادارات و مدارس این نهاد فرهنگی تاثیرگذار نشان می دهد که کمیت و کیفیت نماز در مدارس و ادارات آموزش و پرورش مطلوب نیست و توجه و دقت کافی برای برگزاری نماز جماعت در مدارس و ادارات وجود ندارد و نسبت شرکت کنندگان در نماز جماعت به نسبت پرسنل ادارات بسیار کم است و در سطح مدارس و ادارات نماز سلیقه ای عمل می شود یا اینکه در بعضی از جاها(مدارس) شرکت در نماز اجباری است و خیلی از مدیران و مسئولان در نماز جماعت اداره یا مدرسه حاضر نمی شوند و هنوز برای خیلی از مسئولان و متولیان امر تعلیم و تربیت نماز و آثار و پیامدهای تربیتی آن شناخته شده نیست و...
اینها همه حکایت از درک نشدن حقیقت نماز است و نشان می دهد که هنوز نماز در این "دستگاه آدم ساز" تا جایگاه واقعی خود در جامعه اسلامی فاصله زیادی دارد و از آن بدتر، هنوز متولیان و مسئولان به عظمت، بزرگی و تاثیر آن برای تربیت پی نبرده اند و نسبت به آن اهتمام لازم را ندارند.
  همه ما می دانیم که نماز پایه و ستون دین است(الصلاة عمود الدین) و به فرموده پیامبر بزرگوار اسلام مرز بین بندگی و کفر، ترک نماز است(بین العبد و بین الکفر ترک الصلاة) و امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند اول چیزی که از بنده در قیامت بازخواست می شود نماز است( اول ما یحاسب به العبد الصلاة)
  قرآن کریم فلسفه حکومت در دین را اقامه نماز می داند و می فرماید؛ مومنان کسانی هستند که هرگاه در زمین قدرت پیدا کردند، نماز بپا می کنند و زکات می دهند و امر به معروف و نهی از منکر می کنند(الذین ان مکنا هم فی الارض اقامو الصلاة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر....حج41) و امام جعفر صادق(ع) می فرمایند هرگاه خواستید شیعیان ما را بشناسید آنان را در نماز اول وقت بیازمائید که چگونه بر آن مواظبت می کنند؟(امتحنو شیعتنا عند مواقیت الصلوه کیف محافظتهم علیها). و تاکید می کند که آخرین سفارش و وصیت پیامبر اسلام(ص) برپا داشتن نماز است.(ان آخر ما اوصی به رسول الله وحث علیه الصلاه)
  امام باقر علیه السلام بیان می دارند؛ هرچیزی نشانه و معرفی دارد و نشانه دین شما برپا داشتن نماز است. شما بکوشید تا این نشانه دینتان را تباه و معیوب نسازید(بکل شیء وجه و وجه دینکم الصلاة فلا یشینن احدکم وجد دین)
  ملاحظه می کنیم که از یک طرف به فرموده قرآن کریم و ائمه معصومین علیها السلام فلسفه دین و حکومت اسلامی برآن بوده و هست که نماز را در جامعه اقامه نماید و نماز خواندن و نمازخوان کردن نسل جوان باید مهمترین دغدغه و عمل کارگزاران نظام اسلامی باشد و از طرف دیگر ماهیت انقلاب ما اسلامی است و می بایست اساس اقدامات و برنامه ها، بویژه برنامه های تربیتی، صریح دستورات دین و الگوهای اسلامی باشد.
در حالیکه اکنون که 37 سال از عمر پربرکت انقلاب می گذرد و به رغم تلاشها و کوششهای فراوان برای حاکم کردن دین در زندگی روزانه مردم، هنوز شاهد اقدامات شایسته و برازنده اسلام برای اقامه نماز در سطح جامعه و بصورت ویژه در نهاد تعلیم و تربیت رسمی آن نیستم.
 نماز که ستون دین است و به فرموده امام باقر علیه السلام نماد و نشانه جامعه ایمانی است، هنوز چندان جدی گرفته نمی شود و در آموزش و پرورش به یک امر محوری و اساسی تبدیل نشده است. هنوز برنامه های آموزشی و پرورشی یک چیز است و نماز چیز دیگر و در کنار آنها تعریف می شود.
به رغم تلاشهای قابل تقدیر، هنوز نماز نتوانسته به متن برنامه آموزش و پرورش، در مدارس و ادارات تبدیل شود و... باید این واقعیت تلخ جدی گرفته شود و باید برای برطرف کردن آن و تبدیل نماز به یک برنامه جامع در سطح کشور و بصورت اختصاصی در مدارس و آموزش و پرورش، عزمی همگانی بوجود آید. این امروز مهمترین وظیفه در جامعه اسلامی است.
  این وظیفه، وظیفه همگانی است و آحاد جامعه باید برای تحقق آن اقدام نمایند ولی متولیان تعلیم و تربیت در این میان وظیفه شان سنگین تر و بیشتر است. نمی شود دم از حکومت اسلامی زد و نام اسلام را یدک کشید ولی در نظام تعلیم و تربیت آن همچنان نماز صورتی تشریفاتی و باری به هر جهت داشته باشد.
  جامعه اسلامی و از آن بالاتر نهاد تربیتی آن، نه تنها بی نیاز از توجه به نماز نیست بلکه قاطع باید گفت تا نماز به رکن رکین این نهاد تبدیل نشود، تربیت اسلامی ممکن و میسر نخواهد شد.
  برنامه تربیتی اسلام، برنامه جامعی است که یکی از ارکان آن برپایی نماز آن هم به جماعت در همه جا و بین همه صنوف و لایه های اجتماعی است که متاسفانه به تبعیت از الگوهای غربی و برحسب عمل براساس نظامات کهنه برآمده از همان فرهنگ همچنان مورد غفلت است و هستند کسانی که همچنان بر این روند غلط پای می فشرند و حتی در جاهایی که نماز را اقامه می کنند، بازهم نگاه به آن، یک نگاه جانبی و فرعی است. هنوز در آموزش و پرورش اساس و اصل برنامه های آموزشی و پرورشی همان محتواهای فنی و مهارتی و... است و هم تربیت و هم عنصری ترین مولفه آن(دین و نماز) بعنوان یک برنامه فرعی و دست چندم بحساب می آید و...
  نکته ای که می بایست به فوریت مورد توجه قرار گیرد، رونق بخشی به این فریضه الهی و جستجوی راههای علاقه مند کردن نوجوانان و جوانان و دانش آموز نسبت به دین و نماز است. همه باید برای این مهم تلاش کنند و متولیان آموزش و پرورش وظیفه بیشتر و مسئولیت بالاتری دارند و در این میان  فرهنگیان در بالاترین حد و سطح از مسئولیت قرار می گیرند.
گردآوری شده بر اساس نظر جمعی از فرهنگیان
انتهای پیام/رسا
 

پنجشنبه ۶ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۵۰