تفتان ما - بر باد دهندگان آبرو

اعمالی که انجام دادن آنها آبرو را بر باد میدهند!

به گزارش سرویس وبلاگستان تفتان ماحرمت آبروی مومن تا قیام قیامت
پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم:
ایها الناس ان دِماءَکم و اعراضَکم علیکم حرامٌ الی آن تلقوا ربَکم؛
ای مردم! خون و مال و آبروی شما حرمت دارد تا قیام قیامت.
تحف‌العقول، ص 30.
پس باید برای حفظ این امانت کوشا باشیم و خودمان با دست خودمان آبرویمان را برباد ندهیم.
آبی است آبرو که نباید به جوی باز از تشنگی بمیر و مریز آبروی خویش

در این پست به چند عملی که آبرو را بر باد می دهند می پردازیم:

بخل
امیرالمؤمنین امام على (علیه السلام):
ما أذَلَّ النّفْسَ کالحِرصِ، و لا شانَ العِرْضَ کالبُخْلِ.
هیچ چیز چون آزمندى نفس را زبون نکند و چیزى چون بخل آبرو را نبرد.
میزان الحکمه ،ج‏3، ص 22، ح3769.

زنا پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
یا علیُّ فی الزِنا سِتُّ خِصالٍ: ثلاثٌ مِنها فی الدنیا و ثلاثٌ فی الآخِرَةِ، فأمّا التی فی الدنیا فَیَذهَبُ بالبَهاءِ، و یُعَجِّلُ الفَناءَ، و یَقطَعُ الرِّزقَ، و أمّا التی فی الآخِرَةِ فَسُوءُ الحِسابِ، و سَخَطُ الرحمنِ، و الخُلُودُ فی النارِ.
اى على! زنا شش پیامد دارد: سه پیامد در دنیا و سه دیگر در آخرت؛ پیامدهاى دنیایى‏اش این است که آبرو را مى‏برد، مرگ را شتاب مى‏بخشد و روزى را مى‏بُرد؛ و پیامدهاى آخرتش حسابرسى سخت و دقیق، خشم خداى رحمان، و جاودانگى در آتش است.
میزان الحکمه، ج‏5،ص 43 ، ح7846.

درخواست کردن از مردم
امیرالمؤمنین امام على (علیه السلام):
السؤال یُضعِفُ لِسانَ المُتَکَلِّمِ، و یَکسِرُ قَلبَ الشُّجاعِ البَطَلِ، و یُوقِفُ الحُرَّ العزیزَ مَوقِفَ العَبدِ الذَّلیلِ، و یُذهِبُ بَهاءَ الوَجهِ، و یَمحَقُ الرِّزقَ.
درخواست کردن، زبان گوینده را کوتاه مى‏کند و دل شجاع پهلوان را مى‏شکند و انسان آزاد سرفراز را به مقام برده‏اى ذلیل تنزّل مى‏دهد و آبرو را مى‏بَرد و روزى را مى‏بُرد (بى برکت مى‏کند).
این درخواست معنی گسترده ای دارد و از پرسش گرفته تا گدایی، تقاضای یک کار، قرض، نسیه و ... را شامل می شود.
میزان الحکمه، ج‏5، ص162 ، ح 8266.

رد درخواست نیازمند امام حسین علیه السلام:
صاحِبُ الحاجةِ لَم یُکرِمْ وَجهَهُ عن سُؤالِکَ فَأکرِمْ وَجهَکَ عن رَدِّهِ.
نیازمند با درخواست کردن حرمت خود را نگه نداشته است، پس تو با نومید نکردن او آبرو و حرمت خود را نگه دار.
میزان الحکمه، ج‏5، ص174،ح8323.

دوستی با متملقین چاپلوس
امیرالمؤمنین امام على (علیه السلام):
احذَرْ مَن یُطرِیکَ بما لَیسَ فیکَ فیُوشَکَ أن تَنهَتِکَ بما لَیسَ فیکَ.
از کسى که تو را بى‏جهت مدح و ستایش مى‏کند، پرهیز کن؛ زیرا زود باشد که بى‏جهت نیز [توسط او] بى حرمت و بی آبرو شوى.
میزان الحکمه، ج‏10، ص441،ح18707.

شوخی زیاد پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
کَثرَةُ المِزاحِ یَذهَبُ بماءِ الوجهِ.
شوخى زیاد، آبرو را مى‏برد.
میزان الحکمه، ج‏10، ص 518 ،ح 18986.

سه شخصی که آبروییشان حرمت ندارد سه شخصی که آبروییشان حرمت ندارد
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
ثلاثةٌ لا تَحرُمُ علَیکَ أعراضُهُم: المُجاهِرُ بالفِسقِ، و الإمامُ الجائرُ، و المُبتَدِعُ.
سه نفرند که آبرو و حیثیت آنها بر تو حرمت ندارد: تظاهر کننده به گناه، پیشواىِ ستمگر و بدعت گذار (در دین).
میزان الحکمه، ج‏8، ص586، ح: 15631.
تظاهر کننده به گناه کسی است که از اینکه مردم گناه وی را ببینند شرم نمی کند و آشکارا و در انظار مردم گناه را مرتکب می شود که مصادیق بسیار زیاد و متنوعی دارد از جمله بی حجابی، چشم چرانی، ریش تراشی، روزه خواری، شرابخواری و...
بدعت گذار در دین کسی است که آنچه را که در دین نیست به دین نسبت می دهد.
توجه:
ظاهرا منظور از اینکه آبرویشان حرمت ندارد فقط در مورد همان خطاییست که اینها مر تکب می شوند و نه هر خطا و گناه دیکر مثلا متجاهر به فسق فقط در مور همان گناهی که انجام می دهد آبرویش حرمت ندارد نه هر خطای دیگر.
علت اینکه اینها آبرویشان حرمت ندارد این است که حتی خودشان هم به فکر آبروی خودشان نیستند و برای جلوگیری از تکرار گناهشان حفظ آبروی آنها دیگر حرمت ندارد.

انتهای پیام/گناه شناسی