«آخرت‌گرایی»؛ دغدغه مهم امیرالمؤمنین(ع)/ گرایش به دنیا در جامعه رسوخ پیدا کرده است
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: آخرت‌گرایی یکی از مهمترین دغدغه‌های امیرالمؤمنین(ع) است که امروزه بسیاری از افراد از آن غافل هستند و گرایش به دنیا به شکل‌های مختلف در جامعه رسوخ پیدا کرده و از آن می‌توان به عنوان آفت معنوی و آخرتی یاد کرد.
به گزارش سرویس فرهنگي تفتان ما،حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، در پاسخ به این سؤال که با توجه به سیره و سبک زندگی امیرالمؤمنین(ع) گمشده جامعه امروز چیست، گفت: با توجه به سیره و سخنان حضرت امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه و سایر مکنوباتی که از ایشان به دست ما رسیده است تأکید بر مسئله آخرت‌گرایی و اینکه دنیا بازیچه شما نشود به دست می‌آید و اینکه در کنار فعالیت‌های فردی و اجتماعی دنیا، چه در عرصه اقتصادی و چه در سایر عرصه‌ها، مسأله آخرت فراموش نشود.
وی اظهار داشت: نامه‌های حضرت امیرالمؤمنین(ع) به معاویه، خانواده خویش، فرمانداران و... همگی تأکید بر آخرت‌گرایی دارد؛ بنابراین یکی از مهمترین آسیب‌هایی که ما در جامعه مشاهده می‌کنیم دنیاگرایی است داشتن رقابت‌هایی دنیایی، غلبه بر حریف، و اینکه خود فرد سکان‌دار اداره جامعه باشد و اینکه چقدر در این اداره جامعه چقدر موفق باشد و چقدر توانایی داشته باشد و چقدر به محرومان رسیدگی کند هیچ یک از این امور برایش اهمیتی ندارد؛ قدرت اصالت پیدا می‌کند، لذت اصالت پیدا می‌کند، ثروت اصالت پیدا می‌کند، موقعیت‌های اجتماعی اصالت پیدا می‌کند و آنچه که فراموش می‌شود آخرت است.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران تصریح کرد: اکنون ما در حوزه اقتصاد، سیاست و متأسفانه در همه عرصه‌ها آسیب و آفت دنیاگرایی را مشاهده می‌کنیم. به نظر من آخرت‌گرایی یکی از مهمترین دغدغه‌های امیرالمؤمنین (ع) است که امروزه بسیاری از افراد از آن غافل هستند و گرایش به دنیا به شکل‌های مختلف در جامعه رسوخ پیدا کرده و از آن می‌توان به عنوان آفت معنوی و آخرتی یاد کرد.
وی عنوان کرد: بخشی از این دنیاگرایی‌ها مربوط به ساختارها است؛ ساختارهای سیاسی ما به سوی رقیب‌شکنی، مبارزه سیاسی را انجام می‌دهد و همین ابزار برای دنیاگرایی است، قوانینی که در بانک‌های ما حاکم است نقش مؤثری برای دنیاگرایی در حوزه ثروت و سرمایه دارند ساختارهای سیاسی ما ابزاری برای دنیاگرایی در عرصه قدرت هستند به طور کلی ساختارهای ما، ساختارهای دنیاگرا است.
خسروپناه خاطرنشان کرد: ما از لیبرالیزم ساختارهای‌مان را گرفته‌ایم و سکولاریزم معنای دقیق دنیاگرایی است و فراموش کردن حیات پس از مرگ یعنی اینکه دنیا اصالت دارد بر آخرت. این مبنای مهم لیبرالیسم است وقتی ما ساختارهای جامعه‌مان را از نظام لیبرالیسم بگیریم نتیجه‌اش همین می‌شود که هست!
انتهای پیام/فارس
وی اظهار داشت: نامه‌های حضرت امیرالمؤمنین(ع) به معاویه، خانواده خویش، فرمانداران و... همگی تأکید بر آخرت‌گرایی دارد؛ بنابراین یکی از مهمترین آسیب‌هایی که ما در جامعه مشاهده می‌کنیم دنیاگرایی است داشتن رقابت‌هایی دنیایی، غلبه بر حریف، و اینکه خود فرد سکان‌دار اداره جامعه باشد و اینکه چقدر در این اداره جامعه چقدر موفق باشد و چقدر توانایی داشته باشد و چقدر به محرومان رسیدگی کند هیچ یک از این امور برایش اهمیتی ندارد؛ قدرت اصالت پیدا می‌کند، لذت اصالت پیدا می‌کند، ثروت اصالت پیدا می‌کند، موقعیت‌های اجتماعی اصالت پیدا می‌کند و آنچه که فراموش می‌شود آخرت است.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران تصریح کرد: اکنون ما در حوزه اقتصاد، سیاست و متأسفانه در همه عرصه‌ها آسیب و آفت دنیاگرایی را مشاهده می‌کنیم. به نظر من آخرت‌گرایی یکی از مهمترین دغدغه‌های امیرالمؤمنین (ع) است که امروزه بسیاری از افراد از آن غافل هستند و گرایش به دنیا به شکل‌های مختلف در جامعه رسوخ پیدا کرده و از آن می‌توان به عنوان آفت معنوی و آخرتی یاد کرد.
وی عنوان کرد: بخشی از این دنیاگرایی‌ها مربوط به ساختارها است؛ ساختارهای سیاسی ما به سوی رقیب‌شکنی، مبارزه سیاسی را انجام می‌دهد و همین ابزار برای دنیاگرایی است، قوانینی که در بانک‌های ما حاکم است نقش مؤثری برای دنیاگرایی در حوزه ثروت و سرمایه دارند ساختارهای سیاسی ما ابزاری برای دنیاگرایی در عرصه قدرت هستند به طور کلی ساختارهای ما، ساختارهای دنیاگرا است.
خسروپناه خاطرنشان کرد: ما از لیبرالیزم ساختارهای‌مان را گرفته‌ایم و سکولاریزم معنای دقیق دنیاگرایی است و فراموش کردن حیات پس از مرگ یعنی اینکه دنیا اصالت دارد بر آخرت. این مبنای مهم لیبرالیسم است وقتی ما ساختارهای جامعه‌مان را از نظام لیبرالیسم بگیریم نتیجه‌اش همین می‌شود که هست!
انتهای پیام/فارس
چهارشنبه ۲۳ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۰۸
کد مطلب: 437639
