به گزارش سرویس باشهدا
تفتان ما
شهید دکتر سید عباس صفوی در شهر خرم آباد متولد شد. وی برای گذراندن دوره تحصیلات به دور از خانواده در دبیرستان خوارزمی تهران آمد. سید عباس سال 1351 پس از اخذ دیپلم ریاضی، به استخدام ارتش در آمد و مشغول تحصیل در رشته ی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران شد.
علت حضور وی در ارتش شغل پدرش بود که او نیز از کارمندان این نهاد نظامی بود.
سید عباس از این که عده کثیری از مردم در فقر زندگی می کردند و عده قلیلی سرشار در رفاه بودند رنج می برد و کینه زیادی نسبت به ظالمان به حقوق ملت داشت به دلیل همین زمینه های ضد رژیمی و تقلید از امام خمینی (ره) در تظاهرات، اعتصابهای دانشجویی و مجالس سخنرانی شرکت میکرد و برای تیر خوردگان کمکهای اولیه را انجام می داد. همچنین در تحصن استادان و دانشجویان در مسجد دانشگاه تهران شرکت می کرد. این فضا به قدری برای او غیر قابل تحمل بود که پس از 20 سال خدمت خود را بازنشسته کرد.
شهید سید عباس صفوی در تاریخ 9/10/1357 هنگام گذراندن سال هفتم پزشکی در حالی که تنها 4 ماه از پایان تحصیل وی باقی مانده بود، در تظاهراتی که به مناسبت شهادت استاد نجات اللهی در میدان انقلاب برگزار شد، شرکت کرد. ایشان حین کمک رسانی به مجروحان مورد اصابت گلوله قرار گرفت. بنا بر اظهار شاهدان عینی آقای همایون نوبرانی دانشجوی دندانپزشکی و خانم عزیزه شاه مرادی دانشجوی بیولوژی دانشگاه ملی (شهید بهشتی)، دژخیمی از تکاوران رژیم منحوس پهلوی از فاصله نزدیک گلولهی کلت خود را به سر دکتر صفوی شلیک کرد.
دکتر صفوی را به بیمارستان "حسن اهری" (مرکز طبی کودکان فعلی جنب بیمارستان امام خمینی) منتقل کردند ولی به علت شدت جراحت به شهادت رسید.
شهید دکتر صفوی در کلام مادر
این شهید ما خیلی دل رحم و مهربان بود. برای بچه ها مثل پدر بود. اگر او را نصف شب هم بیدار می کردند، بلند می شد و برای طبابت می رفت. یک شب همسایه ی ما دلدرد شد. او را به بیمارستان برد. بعدا مشخص شد که آپاندیس او پاره شده است و اگر دیرتر به بیمارستان می رسید، از بین می رفت. اقدام سریع عباس در آن شب جان او را نجات داد.
گزارش دانشگاه افسری از شهادت دکتر سید عباس صفوی
تجلیل دکتر حسن عارفی (از پزشکان حضرت امام خمینی (ره) از شهید دکتر صفوی
انتهای پیام/فارس