عدم تشویق دانشگاهیان به کار گروهی و پژوهش محور/ دیکته سیاست‌های اشتباه به دانشگاه
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی کفت: در صورتی که سیاست گذاری‌ها اصلاح نشود، روند پیشرفت به سوی دانشگاه نسل سوم محقق نخواهد شد.
به گزارش سرویس بهداشت و سلامت تفتان ما،علی اصغر پیوندی رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص مشکلات آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی گفت: بعضی از این مشکلات به داخل گروه‌های آموزشی و داخل دانشگاه برمی‌گردد. اینها مشکلاتی است که ما می‌توانیم به عنوان مدیریت، آنها را برطرف کنیم.
وی افزود: تعدادی از مشکلات به استاد بالادستی بر می‌گردد یعنی مسائلی که از خارج دانشگاه به ما گفته می‌شود که بر اساس آن حرکت کنیم.
وی افزود: ساختار گروه‌ها، نداشتن اهداف بلند مدت و تشویق افراد به کار انفرادی به جای کار جمعی، اینها همه سیاست‌گذاری‌هایی است که به گروه‌ها و دانشگاه دیکته شده است.
پیوندی گفت: اگر این روند اصلاح نشود ما نمی‌توانیم آن گام‌های بلند را برداریم. ما باید بین دانشجویان در روند و رتبه‌بندی آموزشی تفاوت قائل شویم.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: باید دانشجوی فوق لیسانس و phd ما دانش محور، پژوهش محور و فناوری محور شود اما متاسفانه اکنون روند دیگری وجود دارد.
وی گفت: اسناد بالادستی به اصلاح نیاز دارند و دانشگاه نقشی در اصلاح آنها نمی‌تواند داشته باشد، توزیع و تأمین منابع در اختیار ما نیست، ما باید تلاش کنیم و با صنعت ارتباط برقرار کرده و کارآفرینی ایجاد نماییم اما وسعت و توانایی ما هم محدود است.
پیوندی گفت : دسته‌ای از مشکلات به سیاست گذاری‌هایی که به ما ابلاغ می‌شود، بر می‌گردد، دوم تامین و توزیع منابعی است که ما با آن سر و کار داریم. آموزش هزینه دارد، دستگاه پیشرفته می‌خواهد.
وی گفت: می‌گویند دانشگاه برای تأمین منابع راه ایجاد کند در جواب باید گفت ما هم محدودیت داریم، ما نمی‌توانیم تمام نیازهای هیأت علمی خودمان که بیشتر آنها به حق است را برآورده کنیم. احتیاج به فضای آموزشی، دستگاه پیشرفته و اصلاح سیاست گذاری‌ها از جمله اموری است که اختیار آنها برعهده ما نیست.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: ما می‌توانیم ایده دهیم اما در صورتی که سیاست گذاری‌ها اصلاح نشود، روند پیشرفت به سوی دانشگاه نسل سوم به زودی محقق نخواهد شد.
وی ادامه داد: هم اکنون در دانشگاه بیشتر کار فردی مورد حمایت و تشویق قرار می‌گیرد به طور مثال از یک عضو هیأت علمی خواسته می‌شود به تنهایی مقاله جمع آوری و کار تحقیقاتی انجام دهد، به همین دلیل یک استاد دانشگاه برای پیشرفت خود لزومی به انجام کار گروهی نمی‌بینند و ملزم به کار گروهی نیست در حالی‌که پژوهش به کار گروهی احتیاج دارد و تا تلاش یک تیم نباشد، موفقیت آمیز نخواهد بود.
پیوندی افزود: اما متاسفانه سیاست‌ها هم اکنون دانشگاهیان را به کار گروهی تشویق نمی‌کند. سیاست‌های دراز مدت گروه آموزشی نداریم و ساختارهای آن تعریف شده نیست. اینها سیاست های اشتباهی است که از بالا به ما دیکته می‌شود.
انتهای پیام/فارس
وی افزود: تعدادی از مشکلات به استاد بالادستی بر می‌گردد یعنی مسائلی که از خارج دانشگاه به ما گفته می‌شود که بر اساس آن حرکت کنیم.
وی افزود: ساختار گروه‌ها، نداشتن اهداف بلند مدت و تشویق افراد به کار انفرادی به جای کار جمعی، اینها همه سیاست‌گذاری‌هایی است که به گروه‌ها و دانشگاه دیکته شده است.
پیوندی گفت: اگر این روند اصلاح نشود ما نمی‌توانیم آن گام‌های بلند را برداریم. ما باید بین دانشجویان در روند و رتبه‌بندی آموزشی تفاوت قائل شویم.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: باید دانشجوی فوق لیسانس و phd ما دانش محور، پژوهش محور و فناوری محور شود اما متاسفانه اکنون روند دیگری وجود دارد.
وی گفت: اسناد بالادستی به اصلاح نیاز دارند و دانشگاه نقشی در اصلاح آنها نمی‌تواند داشته باشد، توزیع و تأمین منابع در اختیار ما نیست، ما باید تلاش کنیم و با صنعت ارتباط برقرار کرده و کارآفرینی ایجاد نماییم اما وسعت و توانایی ما هم محدود است.
پیوندی گفت : دسته‌ای از مشکلات به سیاست گذاری‌هایی که به ما ابلاغ می‌شود، بر می‌گردد، دوم تامین و توزیع منابعی است که ما با آن سر و کار داریم. آموزش هزینه دارد، دستگاه پیشرفته می‌خواهد.
وی گفت: می‌گویند دانشگاه برای تأمین منابع راه ایجاد کند در جواب باید گفت ما هم محدودیت داریم، ما نمی‌توانیم تمام نیازهای هیأت علمی خودمان که بیشتر آنها به حق است را برآورده کنیم. احتیاج به فضای آموزشی، دستگاه پیشرفته و اصلاح سیاست گذاری‌ها از جمله اموری است که اختیار آنها برعهده ما نیست.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: ما می‌توانیم ایده دهیم اما در صورتی که سیاست گذاری‌ها اصلاح نشود، روند پیشرفت به سوی دانشگاه نسل سوم به زودی محقق نخواهد شد.
وی ادامه داد: هم اکنون در دانشگاه بیشتر کار فردی مورد حمایت و تشویق قرار می‌گیرد به طور مثال از یک عضو هیأت علمی خواسته می‌شود به تنهایی مقاله جمع آوری و کار تحقیقاتی انجام دهد، به همین دلیل یک استاد دانشگاه برای پیشرفت خود لزومی به انجام کار گروهی نمی‌بینند و ملزم به کار گروهی نیست در حالی‌که پژوهش به کار گروهی احتیاج دارد و تا تلاش یک تیم نباشد، موفقیت آمیز نخواهد بود.
پیوندی افزود: اما متاسفانه سیاست‌ها هم اکنون دانشگاهیان را به کار گروهی تشویق نمی‌کند. سیاست‌های دراز مدت گروه آموزشی نداریم و ساختارهای آن تعریف شده نیست. اینها سیاست های اشتباهی است که از بالا به ما دیکته می‌شود.
انتهای پیام/فارس
شنبه ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۰۸
کد مطلب: 438285
