به گزارش سرویس باشهدا
تفتان ما
- واژه «مفقودالاثر» در ادبیات دفاع مقدس به شهیدان عزیزی اطلاق میگردد که پیکرهای مطهرشان در مناطق عملیاتی و معرکه جنگ باقی مانده و به مواضع نیروهای خودی برنگشته است.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری میزان، در هنگام جنگ تحمیلی ۸ ساله، تعدادی از رزمندگان اسلام به دلیل"عدم امکان جابه جایی و انتقال ابدان شریف شهدا" (به دلیل نامساعد بودن وضعیت جغرافیایی مناطق عملیاتی، حجم آتش دشمن و...)، هویتشان نامعلوم و به اصطلاح «مفقود الاثر» ماندند.
در همان سالها و پس از آن، تلاشهای فراوانی برای شناسایی و کشف بازماندگان جنگ صورت گرفت، اما تعدادی از آنان در جریان تبادل اسرا و شهدا و طی «عملیات تفحص» شناسایی و برخی همچنان مفقود الاثر تلقی شدند.
با اتمام بحث تبادل اسرا و بازگشت آزادگان به میهن اسلامی و بررسی های بوجود آمده، در سال ۱۳۸۴ با اعلام رسمی بنیاد شهید، رزمندگان عزیزی که ابدان شریفشان کشف و شناسایی نشد به عنوان «شهید» و «مفقود الجسد» معرفی گردیدند.
واژه «مفقودالاثر» در ادبیات دفاع مقدس به شهیدان عزیزی اطلاق میگردد که پیکرهای مطهرشان در مناطق عملیاتی و معرکه جنگ باقی مانده و به مواضع نیروهای خودی برنگشته است.
مهدی باکری، حمید باکری، مصطفی ردانی پور، رضا حبیب اللهی، علی قوچانی، احمد حجتی، حسن غازی و علی تجلایی، شاخص ترین شهدای مفقودالاثر جمهوری اسلامی ایران محسوب می شوند که هنوز ابدان مطهر آنها شناسایی نشده است؛ در ادامه تصاویر این شهدای گرانقدر را می بینید:
شهید مهدی باکری
مهدی باکری
شهید حمید باکری
حمید باکری
مصطفی ردانی پور
مصطفی ردانی پور
شهید علی قوچانی
علی قوچانی
شهید احمد حجتی
احمد حجتی
شهید رضا حبیب اللهی
رضا حبیب اللهی
شهید غازی
حسن غازی
شهید تجلایی
علی تجلایی