تفتان ما - تنفس سیاه و واقعه سردشت در جغرافیای ایران، سند جنايات دشمنان انسانیت است

تنفس سیاه و واقعه سردشت در جغرافیای ایران، سند جنايات دشمنان انسانیت است

جنایت سردشت در جغرافیای ایران، سند جنایت دشمنان انسانیت است که تنفس سیاه آن ظلم بزرگی در تاریخ بشریت رقم زد.

به گزارش خبرنگار تفتان ما، آثار مخرب و ضد انسانی و تاسف بار جنگ، می تواند تا سال های سال در زندگی بسیاری از مردم آسیب دیده حضور داشته باشد و هم چنان آن ها متحمل رنج، درد و مصیبت ناشی از آن باشند.
روزی که پیامبراکرم (ص) کلام قران را به میان اصحاب خود برد که : ” همانا بهترین شما در نزد پروردگار با تقوی ترین شماست” شاید کمتر کسی گمان می کرد که روزی روزگاری این بشر به حدی در تمایلات نفسانی و دنیایی و غیر اخلاقی خود غرق شود و تا آنجا در خون و خونریزی و کشتار و جنایت پیش رود که اهرم های باز دارنده زیادی برای بازداشت اندیشه خشونت وضع شود و از این رهگذر هر که زور بیشتری داشته باشد قانون را زیر پا گذارد و بیشتر خون بریزد، که بی شک تهاجم عراق به ایران نیز از اندسته از اتفاقات تاریخ است که از پیچیدگیها و شرایط خاصی برخوردار است.

تاریخ حوادث دفاع مقدس ظرایف و نکات بسیاری دربطن خود دارد که بمباران شیمیایی سردشت که به عنوان نخستین شهر با این وسعت در جهان بوده که در هفتم تیر ماه سال ۶۶ توسط کشورهایی که شعار حقوق بشر میدادند انجام شد از ان دسته نکات قابل تامل است که بمباران شیمیایی سردشت در این راستا باید به عنوان سند جنایت استکبار جهانی معرفی و برجسته شود.

آثار مخرب و ضد انسانی و تاسف بار جنگ، می تواند تا سال های سال در زندگی بسیاری از مردم آسیب دیده حضور داشته باشد و هم چنان آن ها متحمل رنج، درد و مصیبت ناشی از آن باشند.

دیکتاتور معدوم جنایتکار و سیه بخت حاکم بر عراق، سردشت را به عنوان نخستین آزمایشگاه بکارگیری سلاحهای شیمیایی در مناطق مسکونی ایران انتخاب کرد و سپس برای تکمیل این آزمایش ضد بشری، چند بار دیگر در سایر مناطق ایران نیز آن را بکار گرفت.

سردشت اولین شهر قربانی فاجعه شیمیایی، فقط نماد مظلومیت ملت ایران نیست، نماد برخورد دوگانه مجامع بین‌المللی در جهت تامین منافع ابرقدرت‌ها و مستکبرین نیز هست.

علی رغم ارتکاب این جنایت هولناک و قتل عام تاریخی مردم سردشت، نه تنها مجامع جهانی هیچ اقدامی در جلوگیری از ادامه تجاوز به عمل نیاوردند، حتی آن رژیم خونخوار را هم ملامت نکردند و چون گذشته بی‏‌اعتنا از کنار این حادثه گذشتند چرا که آنها خود کارفرما و صدام پیمانکاری بیش نبود.

با گذشت حدود سه دهه از فاجعه کاربرد سلاح‌های شیمیایی در جنگ علیه ایران، هنوز پیامدهای انسانی و زیست‌محیطی کاربرد این سلاح‌های سمی تهدیدی جدی برای سلامت قربانیان و محیط‌زیست آن منطقه به شمار می‌رود و هزاران نفر از قربانیان این سلاح‌ها در کشور ما هنوز از عوارض و صدمات مزمن ناشی از بکارگیری سلاح‌های ممنوعه شیمیایی و سمی رنج می‌برند.

بکارگیری سلاح‌های شیمیایی علیه ایران توسط رژیم عراق بدون شک جنایت علیه بشریت، نقض آشکار قوانین بین‌المللی و جنایت جنگی به شمار می‌رود، با این حال سکوت مجامع بین‌المللی در قبال این جنایت، گنجانیده نشدن این جنایات در فهرست اتهامات صدام در دادگاه جنایتکاران حزب بعث و حتی سعی در انکار و تحریف این واقعیت که ایران – پس از ژاپن بزرگترین قربانی سلاح‌های کشتار جمعی می‌باشد، لزوم اطلاع‌رسانی وسیع و موثر برای مطلع نمودن افکار عمومی جهانیان درباره این جنایت جنگی بی‌سابقه را آشکارتر می‌سازد.

سردشتی ها هنوز هم نتوانسته اند با اندوه از دست دادن عزیزان شان کنار بیایند و علاوه بر از میان رفتگان زنده ها هم از تبعات این حمله بی نصیب نمانده اند و سردشت همچنان تلفات می‌دهد و برای بزرگداشت شهدای بمباران شیمیایی سردشت نباید تنها به برگزاری مراسم در این روز اکتفا کرد، بلکه باید این موضوع همواره در خاطره‌ها زنده نگه داشته شود و در تقویم ملی به عنوان روز ماندگار باقی بماند و حتی باید بین‌المللی شود.

لذا امروز همه ایران از سردشت تا سیستان و بلوچستان و همه اقوام و طوایف ایرانی دل در گرو همدردی و همراهی با مردم مقاوم و ایثارگر سردشت و همچنین حفظ دستاوردهای انقلاب و تمامیت ارضی ایران اسلامی داریم.

انتهای پیام/