جای خالی ناشران انقلاب در شورای برنامه‌ریزی نمایشگاه کتاب/ نمایندگانی که تمام نشر نیستند!
هنوز هم کش و قوس‌های انتخاب نمایندگان صنف نشر نمایشگاه سی و یکم کتاب تهران ادامه‌دار است و به نظر می‌رسد غفلت ارشاد در بهتر دیدن جامعه نشر مشکل‌ساز شده است.
به گزارش سرویس فرهنگي تفتان ما،برای برنامه‌ریزی در سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در راستای واگذاری امور به صنوف، هفته گذشته نمایندگانی از سوی تشکل‌ها به ارشاد معرفی شدند تا در نهایت شورایی با نام «شورای برنامه ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران» آغاز به کار کند. شورایی که این بار اهمیتی بیش از پیش دارد و قرار است برنامه ریزی جامع و کاملی درباره آینده نمایشگاه هم انجام دهد.
این شورا سال گذشته با عنوان شورای اجرایی نمایشگاه کتاب بعد از کلی جنجال و در نهایت، با سنگین شدن کفه ترازوی اتحادیه، در نهایت دور یک میز نشستند و کار خود را آغاز کردند و شاید از همان سال گذشته که بنای ناساز سهم خواهی مطرح شد، اگر مقابل آن موضعی محکم گرفته میشد امسال شاهد حاشیه‌های پیش از آغاز نمایشگاه نبودیم.
اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در بدنه خود تنش‌هایی دارد که شاید یکی از موارد اصلی ظهور و بروزش ماجرای «ماه پیشونی» بود و این اختلافات به شکلی بروز کرد که ترکش‌هایش را در سخنان اعضا در این سو و آن سو شاهد بودیم. سر ناسازگاری و عدم انسجام اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از یک سو و حرکت‌های ناموافق از سوی دیگر موجب شد تا کشمکش ها به سهم خواهی مبدل شود!
با تمام این احوال نمایشگاه سی ام کتاب تهران در حالی به سرانجام رسید که مثلا برخی کمیته‌ها در اختیار ناشران و نمایندگان تشکل‌ها بود ولی گزارش نهایی از آنها منتشر نشد و بعضا حتی درباره عدم سوددهی هم زمزمه‌هایی مطرح شد!
اما متاسفانه در نمایشگاه کتاب امسال، یکباره انگار اراده‌ای برای حذف وچشم‌پوشی ارشاد نسبت به ناشران انقلاب در نمایشگاه صورت گرفت. ارشاد در این نمایشگاه اگرچه دو اتحادیه را مدنظر قرار داده‌بود و حتی برای دعوای داخلی و منافع صنفی‌شان هم با آنها همراه شده بود، اما در مقابل حاضر نشده بود کمترین سهمی را به ناشران جبهه انقلاب اختصاص دهد. این در حالیست که هم ارشاد و هم ناشران به خوبی می‌دانند که صنف نشر تماما ذیل این دو تشکل فعال نیستند.
انتقادها بلافاصله پس از انتشار خبر معرفی «اعضای شورای برنامه‌ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران» آغاز شد؛ هرچند برخی از معرفی نمایندگان تشکل‌های حاضر گلایه داشتند اما عده‌ای هم از حضور رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران به عنوان نماینده اتحادیه شرکت‌های تعاونی ناشران ایران «آشنا» متعجب شده‌بودند!
اینکه آیا از تمام تشکل‌های حاضر در نشر و حوزه های فعالشان باید نماینده ای معرفی میشد یا باید از تشکلی یک نمایندگان معرفی میشد هم مسئله ای جداست؛ عده‌ای از فعالان نشر از اینکه سهم ناشران آموزشی یا عمومی به شکلی نامتوازن است گلایه داشتند در حالی که هیچ طیفی از غیبت ناشران انقلابی گلایه نکرد! این در حالی است که برفرض که اموزشی بیش از دانشگاهی باشد یا بالعکس چه دردی از نشر درمان خواهد کرد!
برای روشن‌تر شدن ماجرا بد نیست نگاهی به اسامی «اعضای شورای برنامه‌ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران» داشته باشیم:
اعضای شورای برنامه ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران با معرفی نمایندگان دو تشکل فراگیر نشر (اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و اتحادیه شرکت‌های تعاونی ناشران ایران«آشنا») انتخاب شده‌اند.
«محمدرضا حاتمی، فتح‌الله فروغی، مسعود پایدار و عبدالعظیم فریدون» از سوی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، «حسین معینی، سید محمود حسینی و محمود آموزگار» از سوی اتحادیه شرکت‌های تعاونی ناشران ایران«آشنا» و «داوود موسایی و امیر حسین زادگان» به معرفی معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان اعضای شورای برنامه ریزی صنف نشر معرفی شدند.
به نظر می‌سد توجه به چند مدل انتخاب شاید می‌توانست راهگشا بوده و رضایت تمام دیدگاه‌ها را هم در پی می‌داشت؛ نخست آنکه از تمامی تشکل‌ها دو نفر به ارشاد بدون در نظر گرفتن دو اتحادیه معرفی میشد و در نهایت در جلسه ای با حضور تشکل‌ها تصمیم گیری صورت میگرفت و یا می‌توانست انتخاب به شکلی دیگر و با رعایت تعادل و توجه به برخی ناشران برتر کشور و در نظر گرفتن شرایط فعالیت باشد.
هرچند برای سال دوم و واگذاری امور به تشکل‌ها همچنان در اول راه قدم می‌زنیم و مشکلات نمود پررنگ دارند اما شاید از همه مشکلات،مهمتر دو نماینده معرفی شده از سوی ارشاد است.
وزارت ارشاد، در حالی‌که هیچ تقاضایی از سوی صنوف مطرح نبوده‌است راسا تصمیم می‌گیرد دو نماینده دیگر به این جمع هفت نفره اضافه کند. دو نفری که یکی از نشر ققنوس بود و دیگری نشر نی(که بعدا تغییر کرد). شاید ارشاد می‌توانست بجای دو ناشر که گرایشات شبه‌روشنفکری دارند از میان فعالان جبهه فرهنگی انقلاب و نشر هم دو نماینده را کنار هفت نفر دیگر بگذارد.
از سوی دیگر محمد سلگی سرپرست معاونت فرهنگی به صراحت اعلام می کند دو نماینده اعلام شده از سوی ارشاد با معرفی و مشورت صنف انتخاب شده‌اند که این سخنان سلگی هم جای تعجب دارد، البته تمام ماجرا هم این نیست و ظاهرا ارشاد با فشار یک عضو خود توانسته این دو نفر را معرفی کند.
اما جالب اینکه: «حاتمی» از حوزه ناشران دانشگاهی، «فروغی» ناشران آموزشی دانشگاهی و کودک، «پایدار» ناشران دانشگاهی، «فریدون» ناشران کودک، «معینی» چاپخانه داران مشهد، «حسینی» مدیر عامل تعاونی ناشران قم، «آموزگار» کتافروشی آمه و واردکننده کتاب‌های خارجی؛ «موسایی» ناشر عمومی و «حسین‌زادگان» ناشر عمومی و توزیع کننده کتاب.
در این میان، این که ناشران عمومی و بعد دانشگاهی در این شورای صنوف بیشتر دیده شدند یک سوی اعتراضات است و اینکه چرا فعالان حوزه انقلاب دیده نشده‌اند سوی دیگر. ابهام در اینکه چرا بخشی از اجرای نمایشگاه بر عهده ناشران عمومی و دانشگاهی هم هست نکته مورد سوال دیگری است که به افزایش انتقادات منجر می‌شود.
انتهای پیام/
این شورا سال گذشته با عنوان شورای اجرایی نمایشگاه کتاب بعد از کلی جنجال و در نهایت، با سنگین شدن کفه ترازوی اتحادیه، در نهایت دور یک میز نشستند و کار خود را آغاز کردند و شاید از همان سال گذشته که بنای ناساز سهم خواهی مطرح شد، اگر مقابل آن موضعی محکم گرفته میشد امسال شاهد حاشیه‌های پیش از آغاز نمایشگاه نبودیم.
اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در بدنه خود تنش‌هایی دارد که شاید یکی از موارد اصلی ظهور و بروزش ماجرای «ماه پیشونی» بود و این اختلافات به شکلی بروز کرد که ترکش‌هایش را در سخنان اعضا در این سو و آن سو شاهد بودیم. سر ناسازگاری و عدم انسجام اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از یک سو و حرکت‌های ناموافق از سوی دیگر موجب شد تا کشمکش ها به سهم خواهی مبدل شود!
با تمام این احوال نمایشگاه سی ام کتاب تهران در حالی به سرانجام رسید که مثلا برخی کمیته‌ها در اختیار ناشران و نمایندگان تشکل‌ها بود ولی گزارش نهایی از آنها منتشر نشد و بعضا حتی درباره عدم سوددهی هم زمزمه‌هایی مطرح شد!
اما متاسفانه در نمایشگاه کتاب امسال، یکباره انگار اراده‌ای برای حذف وچشم‌پوشی ارشاد نسبت به ناشران انقلاب در نمایشگاه صورت گرفت. ارشاد در این نمایشگاه اگرچه دو اتحادیه را مدنظر قرار داده‌بود و حتی برای دعوای داخلی و منافع صنفی‌شان هم با آنها همراه شده بود، اما در مقابل حاضر نشده بود کمترین سهمی را به ناشران جبهه انقلاب اختصاص دهد. این در حالیست که هم ارشاد و هم ناشران به خوبی می‌دانند که صنف نشر تماما ذیل این دو تشکل فعال نیستند.
انتقادها بلافاصله پس از انتشار خبر معرفی «اعضای شورای برنامه‌ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران» آغاز شد؛ هرچند برخی از معرفی نمایندگان تشکل‌های حاضر گلایه داشتند اما عده‌ای هم از حضور رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران به عنوان نماینده اتحادیه شرکت‌های تعاونی ناشران ایران «آشنا» متعجب شده‌بودند!
اینکه آیا از تمام تشکل‌های حاضر در نشر و حوزه های فعالشان باید نماینده ای معرفی میشد یا باید از تشکلی یک نمایندگان معرفی میشد هم مسئله ای جداست؛ عده‌ای از فعالان نشر از اینکه سهم ناشران آموزشی یا عمومی به شکلی نامتوازن است گلایه داشتند در حالی که هیچ طیفی از غیبت ناشران انقلابی گلایه نکرد! این در حالی است که برفرض که اموزشی بیش از دانشگاهی باشد یا بالعکس چه دردی از نشر درمان خواهد کرد!
برای روشن‌تر شدن ماجرا بد نیست نگاهی به اسامی «اعضای شورای برنامه‌ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران» داشته باشیم:
اعضای شورای برنامه ریزی صنف نشر در سی و یکمین نمایشگاه کتاب تهران با معرفی نمایندگان دو تشکل فراگیر نشر (اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و اتحادیه شرکت‌های تعاونی ناشران ایران«آشنا») انتخاب شده‌اند.
«محمدرضا حاتمی، فتح‌الله فروغی، مسعود پایدار و عبدالعظیم فریدون» از سوی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، «حسین معینی، سید محمود حسینی و محمود آموزگار» از سوی اتحادیه شرکت‌های تعاونی ناشران ایران«آشنا» و «داوود موسایی و امیر حسین زادگان» به معرفی معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان اعضای شورای برنامه ریزی صنف نشر معرفی شدند.
به نظر می‌سد توجه به چند مدل انتخاب شاید می‌توانست راهگشا بوده و رضایت تمام دیدگاه‌ها را هم در پی می‌داشت؛ نخست آنکه از تمامی تشکل‌ها دو نفر به ارشاد بدون در نظر گرفتن دو اتحادیه معرفی میشد و در نهایت در جلسه ای با حضور تشکل‌ها تصمیم گیری صورت میگرفت و یا می‌توانست انتخاب به شکلی دیگر و با رعایت تعادل و توجه به برخی ناشران برتر کشور و در نظر گرفتن شرایط فعالیت باشد.
هرچند برای سال دوم و واگذاری امور به تشکل‌ها همچنان در اول راه قدم می‌زنیم و مشکلات نمود پررنگ دارند اما شاید از همه مشکلات،مهمتر دو نماینده معرفی شده از سوی ارشاد است.
وزارت ارشاد، در حالی‌که هیچ تقاضایی از سوی صنوف مطرح نبوده‌است راسا تصمیم می‌گیرد دو نماینده دیگر به این جمع هفت نفره اضافه کند. دو نفری که یکی از نشر ققنوس بود و دیگری نشر نی(که بعدا تغییر کرد). شاید ارشاد می‌توانست بجای دو ناشر که گرایشات شبه‌روشنفکری دارند از میان فعالان جبهه فرهنگی انقلاب و نشر هم دو نماینده را کنار هفت نفر دیگر بگذارد.
از سوی دیگر محمد سلگی سرپرست معاونت فرهنگی به صراحت اعلام می کند دو نماینده اعلام شده از سوی ارشاد با معرفی و مشورت صنف انتخاب شده‌اند که این سخنان سلگی هم جای تعجب دارد، البته تمام ماجرا هم این نیست و ظاهرا ارشاد با فشار یک عضو خود توانسته این دو نفر را معرفی کند.
اما جالب اینکه: «حاتمی» از حوزه ناشران دانشگاهی، «فروغی» ناشران آموزشی دانشگاهی و کودک، «پایدار» ناشران دانشگاهی، «فریدون» ناشران کودک، «معینی» چاپخانه داران مشهد، «حسینی» مدیر عامل تعاونی ناشران قم، «آموزگار» کتافروشی آمه و واردکننده کتاب‌های خارجی؛ «موسایی» ناشر عمومی و «حسین‌زادگان» ناشر عمومی و توزیع کننده کتاب.
در این میان، این که ناشران عمومی و بعد دانشگاهی در این شورای صنوف بیشتر دیده شدند یک سوی اعتراضات است و اینکه چرا فعالان حوزه انقلاب دیده نشده‌اند سوی دیگر. ابهام در اینکه چرا بخشی از اجرای نمایشگاه بر عهده ناشران عمومی و دانشگاهی هم هست نکته مورد سوال دیگری است که به افزایش انتقادات منجر می‌شود.
انتهای پیام/
دوشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۲۷
کد مطلب: 441834
