تفتان ما - صلحی تاکیتیکی، برای رسوا ساختن چهره بزک شده دشمن

صلحی تاکیتیکی، برای رسوا ساختن چهره بزک شده دشمن

کارشناس مذهبی کشورمان گفت: صلح امام حسن(ع)، صلحی تاکیتیکی بود تا هم دشمن و آن چهره بزک شده اش را رسوا کند و هم اسلام و دوستداران حقیقی و اسلام را، بی تردید اگر هر کدام از ائمه در چنین موقعیت زمانی و مکانی بودند همین تصمیم را می گرفتند.

به گزارش سرویس مذهبي تفتان ما،«حجت‌الاسلام محمد محمودزاده» در گفت و گو با خبرنگار رودآور؛ با بیان اینکه امروز سالروز شهادت امام حسن(ع) به روایتی است و مشهور آن همزمان با وفات نبی مکرم(ص) در 28 صفر است، درباره چیستی و چرایی صلح آن امام بزرگوار، گفت: هر کدام از ائمه اگر در آن موقعیت زمانی و مکانی بودند همان کاری را انجام می دادند که امام حسن(ع) انجام دادند.
وی با اشاره به اینکه تنها در دنیا عدالت همیشه خوب است و ظلم همیشه بد، اظهار کرد: فروتنی و صلح با توجه به مقتضیات زمان گاهی خوب است و گاهی بد و صلح امام حسن(ع) در شرایطی بسته شد که معاویه در ظاهر شعائر اسلامی را رعایت می کرد در حالی که یزید این گونه نبود و بعد از معاویه به صورت علنی می خواست در عمل ریشه اسلام را بزند.
بهانه جوی سست اندیشان لشکر امام حسن(ع) برای نرفتن به جنگ
این کارشناس مذهبی کشورمان افزود: امام حسن(ع) در ابتدای بیعتی که مردم بعد از امام علی (ع) با ایشان بسته بودند، در راستای نابودی دشمنان اسلام آماده جنگ شند و به سمت صفین حرکت کردند، اما از آنجا که آن حضرت یارانی نداشتند و آنانی هم که بودند بهانه می آورند بالاجبار جنگ را رها کردند و به صلح روی آوردند.
حجت الاسلام محموزاده تصریح کرد: یکی از دلایل صلح امام حسن(ع) با معاویه جنگ های طولانی بود که مسلمانان را خسته کرده بود و در زمان امام(ع) جنگ هایی همچون جمل، صفین و خوارج سست ایمانان را به ورطه بهانه جویی آورد، خستگی از جنگیدن موضوعی است که حتی در زمان امام علی(ع) هم رخ داد به گونه ای که آن حضرت می فرمایند" به شما می گویم به جنگ بیایید روزی می گویید تابستان است و هوا گرم و روز دیگر می گویید زمستان است و هوا سرد".
تفرقه و گروه گروه بودن لشکریان امام(ع) و خیانت سرداران تطمیع شده
وی عنوان کرد: گروه گروه بودن و تفرقه در میان لشکریان امام حسن(ع) بود و اینان در حق خودشان برای در رکاب بودن با امام حسن(ع) وحدت نداشتند، در حالی که در مقابل دنیاطلبانی که در لشکر معاویه بودند به هر طریقی وحدت بین خودشان را حفظ می کردند.
این کارشناس مذهبی کشورمان اظهار کرد: خیانت برخی از فرماندهان و سران آن حضرت که به واسطه نیرنگ های معاویه و عمرعاص با روش های مختلفی از جمله زر و زیور تطمیع شده بودند هم دلیلی دیگری است که امام حسن(ع) را مجبور به صلح کرد، چرا که حتی سرانی در لشکر آن حضرت بودند که به معاویه نامه نوشتند تا امام را زنده زنده تحویلش دهند.
عوام فریبی و نیرنگ معویه و عمرعاص و بهره گیری از جهالت یاران امام حسن(ع)
حجت الاسلام محموزاده افزود: در زمان معاویه تبلیغات سوء، عوام فریبی و شایعات بسیار پیش رفته بود، حال بعد از شهادت امام اول شیعیان، امام حسن(ع) با چنین مردمانی روبرو است و اما لشکریان اندک آن امام نیز همچنان به دنبال غنائم جنگی بودند و در این جنگ ها چیزی به دست نمی آورند، بنابراین با هر بهانه ای از جنگیدن فرار می کردند.
وی با بیان اینکه بهره مندی دشمن از قدرت ظاهری قداست معاویه هم سبب دوری فریب مردم شد، گفت: معاویه به گونه ای رفتار می کرد که قداست ظاهری خود را با نیرنگ های عمر و عاص حفظ کند و حتی زمانی که در روز چهارشنبه، نماز جمعه را خواند کسی به او اعتراضی نکرد و بدین ترتیب عمرو عاص از هر نیرنگی و به ویژه از جهالت و دنیا طلبی و دوستی عمده مردم آن زمان با عیش و نوش، برای پیشبرد مقاصد شوم خودش همراه با معاویه بهره می گرفت.
حفظ اسلام دلیل اصلی برای صلح امام حسن(ع)
این کارشناس مذهبی کشورمان در ادامه عنوان کرد: امام حسن(ع) آن عده لازم برای رویاوریی با دشمن را نداشت و اگر جنگی در آن زمان روی می داد سبب نابودی اسلام و بی فایده ریخته شدن خون مسلمانان حقیقی می شد، شرایط آن زمان ایجاب می کرد تا صلحی هرچند بالاجبار انجام شود و گرنه امام حسن(ع) که خود یکی از سرداران جنگ جمل بود واهمه ای از رویارویی با دشمن نداشت، مضاف بر اینکه امام معصوم است و تصمیمی از روی اشتباه نمی گیرد.
صلحی تاکیتیکی، برای رسوا ساختن چهره بزک شده دشمن
حجت السلام محمودزاده گفت: مسئله دیگر آن که دشمن از نیرنگ، خیانت و دروغ بهره می گرفت و باید این عوام فریبی معاویه به گونه برای مردم روشن می شد و اما صلح امام زمینه ساز رسوا شدن معاویه شد، چرا که معاویه بند بند صلح نامه را نقض کرد و آن چهره بزک شده که خود را کاتب وحی می دانست برملا ساخت و مردم متوجه شدند که معاویه دروغ می گوید.
وی تأکید کرد: بنابراین صلح امام حسن(ع)، صلح امام حسن(ع)، صلحی تاکیتیکی بود تا هم دشمن و آن چهره بزک شده اش را رسوا کند و هم اسلام و دوستداران حقیقی و اسلام را، بی تردید اگر هر کدام از ائمه در چنین موقعیت زمانی و مکانی بودند همین تصمیم را می گرفتند.
توصیه ای به خواندن کتاب "انسان 250 ساله" مقام معظم رهبری
این کارشناس مذهبی کشورمان عنوان کرد: در کتاب "انسان 250 ساله" که به قلم رهبر معظم انقلاب است، این مسائل به زیبایی برای عموم تبیین شده است.
انتهای پیام/