به گزارش  تفتان ما، استان سیستان و بلوچستان به عنوان پهناورترین استان کشور با حدود ۱۸۷٬۵۰۲ کیلومتر مربع وسعت و حدود ۱۴۰۰ کیلومتر مرز خاکی و آبی با کشورهای پاکستان و افغانستان و سواحل دریای عمان و راه داشتن به آبهای آزاد و اقیانوس از طریق بندر چابهار دارای موقعیت استراتژِک بازرگانی و ترانزیتی، ظرفیتهای عظیم کشاورزی، شیلاتی، استقرار بر روی کانون کمربند فلزی، کانی و معدنی و همچنین جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی و نیروی انسانی جوان و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوق‌العاده‌ای برای توسعه و آبادانی برخوردار است.
 
بسیاری از مسائل و مشکلاتی که هم اکنون در جامعه شهری و روستایی و همچنین نقاط مرزی استان مشاهده میشود، ناشی از اعمالی است که در طول سالیان متمادی بر خلاف طبیع منطقه صورت پذیرفته است ، بدین معنا که بدون آن که به اقتضای منابع طبیعی منطقه عمل کنیم، به میل و خواسته خود به فعالیت پرداخته ایم، نتیجه این امرآن شده است که متاسفانه منابع موجود در نقاط سرزمینی و بالاخص نقاط مرزی مان را ضایع کرده ایم، در صورتی که با توجه به اقلیم استان و شرایط خاصی که دارد منابع به صورت نامحدود در دسترس ما قرار نداشته است و همچنین سیمای زیبای طبیعی روستاهای مرزی بالاخص در شمال استان بیشتر و البته در مناطقی از نوار مرزی جنوب استان کمتر، به نحوی دگرگون شده، تغییر یافته که با ماهیت بافت و اقلیم آن جا مطابقت ندارد و از سوییی آداب و رسوم و سنن قدیمی منطقه با آداب و رسوم و ارزش هایی که بر اساس فعالیت های جدید از ان سوی مرز به آن جا وارد شده برخورد داشته است و این سبب شده که فرهنگ اصیل و خودی مردم نیز کمی متاثر شود.
 
برنامه‌ریزی آمایش استان سیستان و بلوچستان که این روزها توسط تیمی مجرب و البته دانشگاهی و متخصص و صاحب نظر به عنوان بخشی از راه‌حل مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و توزیع نابرابر منابع و امکانات در استان در حال اماده شدن است، به بررسی و مطالعه خصوصیات و ویژگی‌های کلی فضای استان و بازیافت قابلیت‌ها در نواحی مختلف آن راه‌حلی برای ایجاد توزیع مناسب الگوهای توسعه و استقرار فعالیت‌های اقتصادی اجتماعی و فضای را ارائه کند که در این بسته همه ظرفیتها و توانمدیها و امکانات و شرایط خاص منطقه با آینده پژوهی چند وجهی قطعا دیده خواهد شد که امیدواریم ان نگاه خاصی که باد به نقاط مرزی و همچنین ساحلی به ان شود به خوبی در این سند برنامه ریزی شود که قطعا همینگونه خواهد بود.
 

 
امروز استان سیستان و بلوچستان بی شک نیاز به طرح هایی سنجیده و تخصصی دارد که جامع نگر، کل گرا، مردم محور، آینده نگر، هدفمند، انعطاف پذیر با قدرت مانور بالا، متاثر از اراده و دارای دیدگاهی کیفی و جغرافیایی و در نهایت بازیگر نقشهای بزرگ ملی و منطقه ای باشد و اصلی ترین هدف آن نیز، رشد پایدار اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی استان در راستای توسعه ملی و وحدت باشد.
 
توجه به مسائل زیست محیطی، گردشگری و توریسم، موضوع آب، احیا و توسعه کشاورزی، اشتغال و ساماندهی و اتخاذ تدابیر لازم در خصوص بهره مندی درست و صحیح از نیروی کارامد و هوشمند تحصیلکرده بومی، سواحل مکران و برنامه ریزی بلند مدت، بازارچه های مرزی، خطوط انتقال انرژی، توسعه کمی و کیفی شهرکهای صنعتی، تسهیل شرایط سرمایه گذاری داخلی و خارجی، بازارچه های مرزی، آموزش و پرورش، بهداشت و سلامت، توسعه شبکه های ارتباطی، ساماندهی و توسعه حمل و نقل ریلی و دریایی و جاده ای و حتی هوایی و غیره از جمله ملاحظات و قیود در طرح آمایش سرزمین است که در صورتی که به خوبی طراحی و به مرحله اجرا در زمان خود برسند قطعه توسعه و امنیتی پایدار و غیرشکننده را در استان در سالهای اتی شاهد خواهیم بود.
 
انتهای پیام/

تفتان ما