به گزارش سرویس فرهنگي
تفتان ما،سیدجواد میری عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در کانال شخصیاش از درباره نقش فرهنگی ایران در لبنان نوشت:
آوریل 2013 بود که به لبنان رفته بودم. سمیناری با عنوان تفکر اجتماعی در جهان اسلام و علوم اجتماعی در دانشگاه آمریکایی بیروت دعوت بودم. وارد محوطه دانشگاه آمریکایی بیروت که میشوی یک موضوع فکر تو را درگیر خود میکند و آن تیزبینی بنیانگذاران این دانشگاه در کرانههای زیبای مدیترانه در سالهای 1866 که راههای تسلط بر مدیترانه را از راه گسترش دانش برگزیده بودند.
اما واقعهای در طی روزهای کنفرانس رخ داد که ذهن مرا به خود مشغول نموده است و ربط وثیقی با ایده «ایران فرهنگی» و ژئوکالچر جمهوری اسلامی ایران دارد و آن حضور سنت شیعی حکمی فقهی حوزوی ایران در کرانههای مدیترانه.
در روز دوم سمینار شیخ شفیق از فیلسوفان شیعی که ارتباط عمیقی هم با حزب الله دارد به ارائه دیدگاه خود پرداخت. در سالنی که 400 نفر از اقصی نقاط اروپا و آمریکا و آسیا و حتی استرالیا حضور داشتند، شیخ شفیق در وسط دانشگاه آمریکایی بیروت بدون هیچ لکنتی و با افتخار دائماً به فارابی و شیخ الرئیس و ملا صدرا و ملاهادی سبزواری و شیخ اشراق و حتی میگفت استاذنا علامه طباطبایی و سید امام در باب این مسأله فلسفی یا حرکت جوهری اینچنین میگفت .... من که به سخنان او گوش میدادم در تعجب بودم که در این بحث فلسفی او هیچ به کانت و هگل و جان دیویی ... و راسل یا هایدگر ارجاع نداد، بلکه به سنتی ارجاع میداد که ریشه در بخش مهمی از جهان اسلام دارد که ایران فرهنگی جزء لاینفک آن است و غافل شدن از آن یعنی غیبت از صحنههای مهم جهان آینده.
به سخن دیگر، باید سنت حوزوی را در چارچوب تمدنی دید و برای بازسازی ژئوکالچر ایران فرهنگی از ظرفیتهای آن غافل نشد. وقتی از سالن سمینار بیرون آمدم به کرانههای مدیترانه مینگریستم و به یاد کلام شیخ شفیق افتادم که میگفت: استاذنا علامه طباطبایی ... و چنین میاندیشیدم که رویارویی ایران و آمریکا در مدیترانه بیش از آنکه نظامی باشد فرهنگی-اندیشهای است و حزبالله بیش از آنکه شاخه نظامی سپاه باشد یک پارادایم حکمی شیعی فقهی حوزوی است که مبتنی بر قلم است.
انتهای پیام/