به گزارش سرویس فرهنگي تفتان ما،حسام آبنوس: مترو به عنوان یکی از وسایل حمل و نقل عمومی همواره برایم محلی برای مطالعه و کتابخوانی بوده و از فرصت‌هایی که از این وسیله عمومی برای جابجایی در سطح شهر استفاده می‌کردم به نفع کتابخوانی بهره می‌بردم.
البته گاهی پیش می‌آمد که به خاطر ازدحام و شلوغی داخل واگن‌ها موقعیت باز کردن کتاب‌ها ایجاد نمی‌شد و به همین خاطر، عملا مطالعه امکان‌پذیر نمی‌شد، اما با این وجود همیشه مترو محیطی مناسب برای خواندن بوده است.
چند روز پیش پس از ورود به ایستگاه میدان آزادی، قبل از ورود به سکو با یک دستگاه جدید روبه‌رو شدم که با قلم درشت بالای آن نوشته شده بود: «با موبایل کتاب بخون و راهتو کوتاه کن» و در کنار آن عبارت «رایگان» خودنمایی خاصی داشت، اما از آنجا که عجله داشتم زیاد فرصت نکردم از کارکرد آن سر در بیاورم. اما این حس کنجکاوی خاموش نشد و اولین کاری که کردم این بود که در نرم‌افزار کتابخوان «فیدیبو»، که این طرح نیز از سوی این کتابخوان با مشارکت شهرداری اجرا شده، در مورد ماجرای «فیدیباکس» جستجو کنم.

مرحله بعدی دعوت کردن خودم به یک متروسواری در روز تعطیل بود. جمعه عصر راهی ایستگاه مترو شدم تا از چند و چون این امکان جذاب برای کتابخوانی در مترو سر در آورم. پس از روشن کردن اینترنت دستگاه خودم وارد بخش «فیدیباکس» شدم و کد اختصاصی‌ام را ایجاد کردم و آن را مقابل چشمی دستگاه نصب شده در ایستگاه گرفتم. پس از شناسایی دستگاه، پیغامی با این مضمون که یک ساعت فرصت مطالعه رایگان در اختیارم قرار گرفته روی صفحه نمایش دستگاهم ظاهر شد. باورم نمی‌شد تنها با پرداخت هزینه بلیط مترو می‌توانم از کتاب‌های الکترونیک موجود در این نرم‌افزار به مدت یک ساعت بهره ببرم.
البته از آنجا که تازه‌کار بودم (هرکس در اولین مواجهه با یک اتفاق تازه‌کار محسوب می‌شود) حدود نیم ساعتی از وقتم را صرف گشتن در میان کتاب‌ها و فهرست آنها کردم، و زیر و بم این امکان کتابخوانی را در آوردم.

اولین مسئله‌ای که پس از آشنایی با «فیدیباکس» توجهم را جلب کرد، محدودیت کتاب‌های موجود در آن بود. البته برای مطالعه در مترو تعدادشان بد نبود ولی خب چون ولع سیری‌ناپذیری در روبه‌رو شدن با کتاب‌ها دارم، تعداد و عناوین کتاب‌ها را چشمگیر نیافتم. در حالی که کتب معروف ناشران و عناوین پرفروش آنها نسبتا در این طرح حضور جایشان خالی بود. هرچند کتاب پرفروش «ملت عشق» با بنری که برای آن طراحی شده بود در واقع تشبیه به مسافر دائمی قطارها شده بود، اما با این حال از دیگر کتب معروف و پرفروش خبری نبود. البته ضرب‌المثل مشهوری می‌گوید: «لنگه کفش پاره هم در بیابان غنیمت است» و اکنون که امکان مطالعه کتب رایگان در مترو فراهم شده نفس آن ارزشمند است.
از میدان آزادی راهی ایستگاه میدان ولی‌عصر(عج) شدم تا دوباره فرصت کتابخوانی خود را شارژ کنم و بتوانم یک ساعت دیگر هم فرصت خواندن پیدا کنم. نکته جالب توجه در این طرح آن است که محدودیتی برای دریافت کتاب‌ها نیست و هر تعداد کتاب که در این طرح موجود است را می‌توان دانلود کرد، اما تنها در بازه یک ساعته‌ای که فرصت دارید می‌توانید مطالعه کنید.
البته این به معنای آن نیست که دیگر امکان خواندن آن کتاب وجود ندارد، بلکه در صورت استفاده مجدد از مترو می‌توانید به مطالعه همان کتاب ادامه دهید و در سفرهای مختلف یک کتاب را به پایان برسانید.
مشغول مطالعه بودم که پیغامی روی صفحه، نمایش داده شده که در آن نوشته شده بود، «زمان مجاز شما تا پنج دقیقه دیگر به پایان می‌رسد. این پایان ماجرا نیست. مجدد خود را به فیدیباکس برسانید و زمان مطالعه رایگان دریافت کنید.» این پیغام جلوتر این یادآوری را به مخاطب می‌کند که تنها پنج دقیقه از زمان یک ساعته‌اش باقی مانده است.

کتابی که گرفته بودم من را به خودش جذب کرده بود و راهی نداشتم که دوباره خودم را به فیدیباکس نصب شده در یکی دیگر از ایستگاه‌ها برسانم. در بخش فیدیباکس نرم‌افزار فیدیبو ۱۸ ایستگاه (میدان ولی‌عصر(عج) و آزادگان در خط ۳ / تجریش، شاهد، قلهک و مصلی امام خمینی(ره) در خط یک / بهارستان، دانشگاه شریف، شادمان، فرهنگسرا و مدیان امام خمینی(ره) در خط ۲ / بیمه، تئاتر شهر، شهرک اکباتان، مدیان آزادی، مدیان انقلاب و میدان شهدا در خط ۴ / گلشهر (کرج) خط ۵) به عنوان ایستگاه‌هایی که این امکان در آنها فراهم است معرفی شده بود که برای اطلاع از آن می‌توانید به این نرم‌افزار مراجعه کنید. پس از شارژ مجدد زمان، مطالعه کتاب را از سر گرفتم و دیدم راهی نیست یا باید در مترو بمانم یا اینکه کتاب را خریداری کنم.
«زمان طرح فیدیباکس به پایان رسیده است. برای ادامه مطالعه 2 راه دارید: 1. دوباره به مکان‌های دارای فیدیباکس بازگردید و به مطالعه رایگان ادامه دهید. 2. کتاب خوانده‌شده در طرح را با تخفیف 20% بخرید تا همواره به آن دسترسی داشته باشید.» پیغامی بود که در پایان زمان یک ساعت روی صفحه به نمایش در آمد.

جدا از اینکه برای آنهایی که از مترو به صورت مستمر استفاده می‌کنند این یک امکان قابل اعتنا است، خرید کتاب با 20 درصد تخفیف نیز پیشنهاد خوبی است که می‌تواند خواننده را ترغیب کند تا در یک حرکت فرهنگی مشارکت داشته باشد. حرکتی فرهنگی که با 800 تومان (نهایت هزینه استفاده از مترو به قیمت بلیت تک‌سفره) آغاز می‌شود و به جای خوبی ختم می‌شود.
دست بر قضا کتابی 600 صفحه‌ای (با قلم و سایز تلفن همراه و تبلت) را انتخاب کرده بودم و در این فاصله تنها موفق به مطالعه 170 صفحه آن شده بودم. در مدت باقی‌مانده تا صفحه 250 خواندم و موضوع کتاب آن‌قدر جذبم کرده بود که دل‌کندن از آن میسور نبود، به همین خاطر مطالعه باقی‌مانده کتاب را به سفر بعدی خود با مترو موکول کردم.
به نظرم آمد این اقدام استعاره‌ای در خود دارد. برای رسیدن به گنجِ کتاب‌ها باید به زیر زمین رفت تا بتوان کیمیای کتاب‌ها را با کمک «فیدیباکس» استخراج کنیم.
انتهای پیام/

تفتان ما