ویلکینز: با حضور در ایران پنجمین بار رکورد دنیا را زدم!/ هنگام کار با حدادی احساس 40 سالگی می‌کنم

به گزارش سرویس ورزشي تفتان ما،اوایل پاییز بود که احسان حدادی با سفر به آمریکا خبر از مذاکره با یک مربی بزرگ و مطرح آمریکایی در بخش پرتاب‌ها داد و طی رایزنی‌هایی که با وی داشت، او مجاب شد به ایران بیاید تا اتفاق بزرگی در ورزش دوومیدانی ایران رقم بخورد، اتفاقی که گویا در ورزش ایران بعد از انقلاب اسلامی سابقه نداشته است.
مک ویلکینز، قهرمان و نایب قهرمان دو دوره المپیک، قهرمان جهان و رکورد دار دنیا در پرتاب دیسک بوده و قهرمانان زیادی هم در در دنیا شاگرد او بوده‌اند و حالا حدادی هم یکی از آنها محسوب می‌شود و با هدایت این مربی برای بازی‌های آسیایی 2019 جاکارتا و المپیک 2020 توکیو آماده می‌شود.
ویلکیز آمریکایی حدود سه هفته در جزیره کیش تمرینات حدادی را زیر نظر داشت و هفته گذشته به کشورش بازگشت و قرار است حدادی اردوی خارجی را نزد وی داشته باشد.
گفت‌وگوی خبرنگار فارس با ویلکینز را در ادامه می‌خوانید:
وقتی با پیشنهاد حدادی برای قبول مربیگری روبرو شدید، ابتدا به چه چیزی فکر کردید؟
سه چیز در ذهنم آمد. می‌دانستم که حدادی ورزشکار با استعداد و باهوشی است و موفق می‌شود. بعد از آن فکر کردم که چطور می‌توانیم با هم کار کنیم، چون من سن دیه‌گو بودم و او در ایران و نمی‌توانستیم طولانی مدت کنار هم در ایران یا آمریکا تمرین کنیم و بعد از آن مسائل سیاسی که بین دو کشور وجود داشت.
چطور شد که حضور در ایران را پذیرفتید؟
به هرحال پس از بررسی و صحبت‌های مختلف راهی را پیدا کردیم که با هم کار کنیم و مشکلات را تقسیم کردیم تا تنها به یک نفر فشار نیاید.
* ظاهرا از سال 2011 با یکدیگر ارتباط داشتید؟
بله قبل از المپیک 2012 لندن با هم آشنا شدیم و ارتباط داشتیم، اما تا امسال یکدیگر را ندیده بودیم. به احسان می‌گفتم که هر زمانی کمک خواست در سن دیه گو در خدمتش هستم و امسال این امر محقق شد.
 

 
سرانجام به ایران آمدید.
بله وقتی به جزیره کیش آمدم خیلی لذت بردم، آب و هوای خوبی داشت و همه چیز طبق برنامه پیش رفت. اولین بار بود که به منطقه غرب آسیا می‌آمدم و تجربه خوبی برایم بود.
*پیش از آمدن به ایران کسی توصیه‌ای برایتان نداشت؟ 
کسی چیزی نگفت، اما با توجه به تبلیغاتی که شده بود یک مقدار دودلی داشتم، اما بعد از اینکه آمدم و چند روزی گذشت این موضوع کاملا برایم عادی شد. تنها نگرانی‌ام از قانون دولت آمریکا برای سفر به کشورهایی مانند ایران بود که کاری با من نداشته باشند. البته همه می‌دانند که من مربی هستم و قرار است با احسان حدادی قهرمان المپیک کار کنم. اعتقاد و باور من این است که ورزش فراتر از همه چیز و همه ملت‌ها را دور هم جمع می‌کند و قابل مقایسه با سیاست نیست و نباید دخالت داد.
*قراردادتان چگونه خواهد بود؟
در حال حاضر تا اول اکتبر قرارداد بسته‌ایم و در صورت ادامه همکاری و فراهم بودن شرایط تمدید می‌شود.
*وضعیت حدادی را چطور می‌بینید؟
او تمرینات سختی را پشت سر می‌گذارد و ورزشکار با پشتکاری است و مطمئنا پرتاب دیسک را با رکورد 69.30 متر کنار نمی‌گذارد و افزایش خواهد داشت و در این سه سال آینده رکوردش تغییر می‌کند.
* از اردوی کیش راضی بودید؟
تمام تست‌های لازم را از حدادی گرفتم و رکوردهایی هم که در این سه هفته داشت خوب بود. درحال حاضر بیشتر روی بدن او کار می‌کنیم که روی فرم بیاید.
* بعد از کیش تمرینات چگونه دنبال خواهد شد؟
قرار است حدود چهار هفته در سن دیه گو تمرین کنیم و دو تا چهار مسابقه هم آنجا خواهیم داشت. بعد از آن در اروپا کار خواهیم کرد و در مسابقات دایموند لیگ حاضر خواهیم کرد.در حال حاضر هدف‌مان بازی های آسیایی، دایموند لیگ و قهرمانی جهان است و امیدوارم احسان رکوردهای خوبی داشته باشد و در فینال این مسابقات شرکت کند.
* اولین مربی آمریکایی هستید که در ورزش ایران وارد شده اید؟ نظرتان چیست؟
جدی؟ نمی‌دانستم. فکر می‌کنم یک رکورد جهانی دیگر هم زده‌ام! پیش از این در ورزش 4 بار رکورد دنیا را زده بودم. از حضور در ایران خوشحالم و صحبت های احسان برای آمدنم خیلی تاثیرگذار بود و هر کمکی برای دوومیدانی ایران از دستم بربیاید انجام خواهم داد.
* در این مدت از کار کردن با حدادی راضی بوده اید؟
بله ما تمرینات شادی داریم و وقتی کار می‌کنیم احساس می‌کنم 40 ساله هستم!

 
* از وضعیت دوومیدانی و امکانات ایران چه قدر اطلاعات دارید؟
اطلاع زیادی ندارم و در کیش هم فقط حدادی و یک نفر دیگر را دیدم. اما باید بگویم که اینجا بهترین جا برای کمپ زمستانی ورزشکاران است. شنیده‌ام احسان به دنبال ایجاد کمپی تمرینی در ایران است و در هرجای دنیا که ورزشکاران مطرح این کارها را انجام می‌دهند و نونهالان و نوجوانان را به ورزش تشویق می‌کنند واقعا ارزشمند است و حمایت می‌شوند.
* شما هم در این زمینه کمک خواهید کرد؟
اگر درخواستی شود و در توانم باشد حتما کمک خواهم کرد. کار کردن در کمپ‌ها  بسیار مهم است و باید بتوانید نونهالان و نوجوانان را جذب دوومیدانی کنید و نقش مربیان بسیار مهم است و باید راهنمایی خوبی صورت بگیرد.
* شما سالها پیش قهرمان المپیک بودید و دوومیدانی الان با آن دوران چه تفاوت‌هایی کرده است؟
نحوه تمرینات بهتر شده و مربیان با دانش تر شده‌اند و همه چیز علمی‌تر پیش می‌رود. به طور خاص ورزشکاران پرتابی قدشان بلند تر شده است و دست‌های بلندتری نسبت به ورزشکاران قدیمی دارند. البته احسان از نظر قدی نسبت به سایر ورزشکاران مطرح جهان متوسط است.
* خودتان چطور وارد دوومیدانی شدید؟
وقتی حدود 15 سالم بود فوتبال و بسکتبال بازی می‌کردم و به صورت اتفاقی دوومیدانی را هم امتحان کردم و دیدم  رشته جذابی است و آن را ادامه دادم.
*بسکتبال آمریکا در دنیا حرف اول را می‌زند و فکر نمی‌کنید اگر این رشته را ادامه می‌دادید، مطرح‌تر می‌شدید؟
بسکتبال را خیلی دوست دارم، فکر نمی‌کنم مطرح‌تر می‌شدم،‌اما مطمئنا پول بیشتری درمی‌آوردم. البته زمانی که ورزشکار دوومیدانی بودم در اروپا شناخته شده تر از آمریکا بودم. در ابتدای کار دوومیدانی هم بیشتر نیزه پرتاب می‌کردم و زمانی که 19 سالم بود، 78 متر رکورد داشتم.
*شاگردان‌تان هم اکثر قهرمان المپیک و جهان بوده‌اند.
بله،‌قهرمان پرتاب دیسک زنان المپیک پکن، رایان کروزر، قهرمان پرتاب وزنه المپیک ریو، قهرمان سوئدی پرتاب دیسک جهان در سال 2017 کسانی بودند که با من کار کرده‌اند و تعداد دیگری نیز کوتاه مدت نزد من آمده و رفته‌اند و تعداد آنها زیاد است.
* با این حساب احسان حدادی هم در جهان و المپیک به جمع آنها اضافه خواهد شد؟
برای مسابقات جهانی و المپیک تنها با یک ورزشکار می‌کنم که آن هم حدادی است. هر مربی‌ای دوست دارد که با کسی که کار می‌کن باهوش و خوش فکر باشد و امیدوارم کمک خوبی به او بکنم.
*و صحبت‌ پایانی؟
باز هم می‌گویم تنها چیزی که مردم جهان را به هم نزدیک می کند، ورزش است و به خاطر همین هم من به ایران آمدم. همه مردم دنیا دوست دارند که زندگی همراه با صلح داشته و شاد باشند و ورزش می‌تواند به تحقق این موضوع کمک کند.
 

 

 

انتهای پیام/