به گزارش پایگاه خبری
تفتان ما به نقل ازشبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ آبله مرغان (Chickenpox) که عامل آن ویروس واریسلا زوستر است، از بیماریهای خفیف و مسری است که به شکل خارش پوستی و ظهور دانه های قرمز رنگ ظاهر می شود و در کودکان شایعتر است؛ دوره نهفتگی بیماری (زمان ورود عامل بیماری زا تا زمان بروز علائم)۱۴ تا ۲۱ روز بوده و علائم خفیف و سبکی دارد.
این بیماری برای افرادی که تاکنون دچار آبله مرغان نشده و یا واکسیناسیون نشده اند، بسیار مسری است زیرا که این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی، از فرد بیمار انتقال مییابد.
بیشترین شیوع آبله مرغان در سن ۵ تا ۱۰ سالگی است؛ این بیماری خطرناک نیست، اما برای زنان باردار، نوزادان، نوجوانان، بزرگسالان و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف می باشند، می تواند مشکلاتی را بوجود آورد.
ابتلای دوباره به آبله مرغان ممکن است؟
برخلاف تفکر اشتباهی که در میان مردم وجود دارد، کسی دو بار آبلهمرغان نمیگیرد. یعنی قطعا فردی که یکبار مبتلا به آبلهمرغان شده است، به دلیل اینکه در مقابل آن ایمنی پیدا میکند، برای بار دوم به آن مبتلا نخواهد شد. تنها ممکن است دچار بیماریهایی شبیه به آبلهمرغان شود و آن را با آبلهمرغان اشتباه بگیرد.
علائم این بیماری بسیار شبیه آنفولانزا است به گونه ای که این بیماری با تب، بیحالی، بیاشتهایی، سردرد و گاهی اوقات درد خفیف شکم که ۲-۱ روز قبل از بروز ضایعات پوستی همراه است.
همچنین از جمله علائم این بیماری می توان به خارش سطحی پوست پس از یک روز، بثورات پوستی که کم و بیش در هر جای بدن میتواند پدید آید مانند روی پوست سر، داخل دهان، بینی، گلو، یا مهبل.
این بیماری عوارضی را به همراه دارد که به شرح آن می پردازیم:
التهاب قرنیه و عفونت ویروسی چشم
عفونت پوست
میوکاردیت (التهاب عضله قلب)
عفونت ریه: وخیمترین عارضه آبلهمرغان است و اغلب بالغین را گرفتار میکند. معمولا 5-2 روز بعد از شروع بیماری با علایم تنگی نفس ، سرفه و تند شدن تنفس و تب ظاهر میشود و ممکن است باعث نارسایی تنفسی شود.
بیماری زونا: گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان ، ویروس در بدن به حالت خفته باقی میماند (احتمالاً در ریشه اعصاب نزدیک نخاع ). این ویروس خفته ممکن است سالها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد کند.این بیماری ناشی از فعال شدن دوباره ویروس واریسلا زوستر در رشته عصبی نخاعی است که با درد شدید و ضایعات پوستی مشخص میشود.
عفونت مغز (آنسفالیت) یا یردههای مغزی بوسیله ویروس واریسلا زوستر
آرتریت (التهاب مفصل) بطور گذرا
التهاب قلب
پریکاردیت، هپاتیت، گلومرولونفریت، اورکیت، زخم معده و عوارض نورولوژیک (عصبی) نیز از عوارض دیگر بیماری هستند.
همچنین آبله مرغان میتواند از مادر باردار به جنین سرایت کند و سبب وزن کم در هنگام تولد، آتروفی (زوال) کورتکس مغز، حملات تشنجی، عقب افتادگی ذهنی، آب مروارید و میکروسفالی شود.
راه های درمان بیماری آبله مرغان به شرح زیر است:
در اکثر موارد نیاز به درمان ضد ویروسی نیست و فقط درمان حمایتی انجام میشود که شامل تجویز آنتی هیستامین برای کاهش خارش یا تجویز استامینوفن برای کنترل تب میشود؛ با این وجود ذکر این مطلب بسیار مهم است که بیماران مبتلا به آبله مرغان داروهای حاوی آسپرین مصرف نکنند زیرا این دارو باعث ابتلا به مشکلی بنام سندروم ری می شود.
جلوگیری از خاراندن دانه ها: خارش باعث زخم شدن پوست، کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت آبله ها می شود.
برای کاهش خارش دانه های ناشی از ابتلا به آبله مرغان بیمار باید به نکات زیر توجه کند:
برای بهبود خارش ناشی از آبله مرغان حمام خنک بهمراه جوش شیرین استفاده نمایید. لوسیون های حاوی کالامین نیز می تواند مفید باشد، همچنین 20 تا 30 دقیقه در حمام باشید تا پوستتان نرم شود.
از صابون استفاده نکنید و یا از صابون های ملایم (صابون بچه و یا صابون های مخصوص پوست های حساس) استفاده کنید.
اگر آبله ها در دهان شما ظاهر شده اند، از یک رژیم غذایی نرم استفاده نمایید.
سعی کنید در شرایطی قرار نگیرید که عرق کنید، مثلا در اتاق گرم.
با این وجود برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن است که برای تمام افراد بیشتر از یک سال، در ۲ دوز، کودکان و بالغینی که آبله مرغان نگرفته اند و افرادی که در کنار فردی که آبله مرغان دارد، زندگی می کنند تزریق می شود.
انتهای خبر/