تفتان ما - رمضان، ماه خودسازی، خودشناسی، خودباوری

ماهِ مبارک رمضان ماه امید به زندگی را به تصویر می کشد
امید باید همراه با تلاش و کوشش باشد.

به گزارش پایگاه خبری تفتان ما،جواد جمشیدزهی کارشناس سیاسی در یادداشتی نوشت ماه مبارک رمضان، بهترین فرصت برای به‌خودآمدن و خودسازی است به‌گونه‌ای که بزرگ‌ترین درس ماه مبارک رمضان، خودسازی است و اولین و مهم‌ترین قدم خودسازی هم این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادی نگاه کند.

امید در ماه مبارک رمضان شریف قطب‌نمای حرکت و اساس زندگی است، اگر امید نباشد هیچ مادری فرزند خود را شیر نمی‌دهد هیچ کشاورزی به کار نمی‌پردازد، یاس و ناامیدی عامل بازدارنده و سبب توقف است.
پس امید باید همراه با تلاش و کوشش باشد
رمضان ماه بارور کردن خوبی‌ها است، باید در کشتزار اعمال خویش نهال‌های کاشته شده را آبیاری کنیم تا بتوانیم پس از رمضان زیر سایه آنها بنشینیم. در ماه رمضان ظرف درون انسان آماده پذیرش نیکی است. با تلاشی الهی روز و شب خود را لبریز از نیکی و احسان کنیم و گام‌به‌گام به‌سوی خدا حرکت کنیم، تا بتوانیم با بذل احسان مثبت‌نگری را که سیره انبیاست در جامعه گسترش دهیم.
جواد جمشیدزهی همچنین گفت: آن چه مهم است این که باید کوشید که غفلت‌های آدمی رفع شده و در سایه تقویت ایمان، معرفت او به خدای متعال و جهان‌آفرینش ارتقا یابد که اگر این گونه شد و خدا در زندگی ما حضور پررنگی داشت، امید نیز شکل‌گرفته و تقویت می‌گردد.
جواد جمشیدزهی با تأکید بر این که ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای تقویت امید در جامعه است، خاطرنشان کرد: ایجاد و توسعه انگیزه در دل مردم برای کسب رضایت الهی بهترین مشوق و مؤثرترین عنصر امیدبخش است، چه آن که امید به حیات در انسان‌ها به این وسیله ایجاد می‌شود.

رمضان ماه تمرین است... تمرین عشق... تمرین اراده... تمرین گذشتن از خویش برای رسیدن به معشوق. در ماه رمضان عشق‌ورزیدن را خوب یاد بگیر. در این ماه که ماه ضیافت خداست، چیزی که به مهمانان خدا پذیرایی می‌شود، عشق است. تو هم یاد بگیر که عشق را خوب بلد شوی و در ورزیدنش مهارت‌یابی. این‌گونه است که رسم مهمانی را به جا می‌آوری. ماه رمضان دارای برکت، رحمت و آمرزش برای بندگان مؤمن خدا است، این ماه نزد پروردگار عالم برترین ماه، روز و شب‌هایش بالاترین و ساعت‌هایش برترین ساعت است، اگر عمیق‌تر نگاه کنیم، رمضان، تمرین انسانیت و بردباری است، نه‌تنها تمرین تشنگی و گرسنگی، اگرچه که چشیدن طعم تشنگی و گرسنگی محرومان و نیازمندان، انسان را به تا حدودی به حقیقت بندگی و انسانیت نزدیک می‌کند و بدین‌وسیله انسان‌ها می‌توانند هوای نفس خود را مهار کنند و موانع رشد را یکی پس از دیگری بردارند و خود را سرگرم لذت‌ها و شهوات جسمی نکنند.

در ماه مبارک رمضان با دوری گُزیدن از منفی‌نگری‌ها و بدبینی‌ها و تمرین مثبت‌اندیشی می‌توانیم شاهد بروز نشانه‌های خوشبینی در ذهن و اندیشه خود باشیم. یکی از صفات پسندیده مؤمنان حسن‌ظن و امید داشتن به وعده‌های الهی است، اعم از رزق‌وروزی، آمرزش گناهان و مانند اینها که این مهم در ماه رمضان به واسطه احسان و نیکوکاری مضاعف مؤمنان (سفره‌های افطاری - پرهیز از گناه - مهار نفس و امثالهم) تشدید می‌شود.
ماه رمضان فرصت خوبی برای خودسازی و پیداکردن خودمان است، پس مواظب باشیم بعدازاین ماه خودمان را گم نکنیم
انتهای خبر/