علامت محرومیت از سعادت ابدی/ چرا برخی کافران در نعمت هستند
آیت‌الله ضیاءآبادی گفت: ما برای دنیا اصالت و ارزش قائل هستیم و آخرت را به حساب نمی‌آوریم! نقمت را نعمت می‌دانیم و عذاب را لذت می‌شماریم! اگر حیات ابدی آخرت را می‌شناختیم می‌فهمیدیم که اصلاً زندگی غرق در رفاه کافران، نعمت نیست.
به گزارش سرویس مذهبي تفتان ما، آیت‌الله سیدمحمد ضیاءآبادی از اساتید برجسته اخلاق در شهر تهران است. در ادامه پای سخنان این مفسر قرآن کریم می‌نشینیم:
در روز ولادت حضرت امام حسن عسگری (ع) اختلاف است که آیا روز چهارم ماه ربیع‌الثانی بوده، یا روز هشتم یا روز دهم؟به هر حال ایام ولادت امام حسن عسکری (ع) است چند جمله هم به عنوان موعظه از آن حضرت می‌شنویم:
«أَعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ الْفَرَائِضَ»؛
«عابدترین مردم کسی است که واجبات را انجام دهد [فرضاً به مستحبات نرسد، اشکالی ندارد]».
گاهی بعضی از جوانان پاک طینت می‌آیند و می‌پرسند: ما کدام یک از مستحبات را انجام بدهیم که به خدا تقرب بجوییم؟ عرض می‌کنیم: شما واجبات را انجام بدهید، خیلی دنبال مستحبات نباشید. اگر محصل هستید دنبال درستان باشید.
برای یک جوان محصل رسیدن به برنامه‌های درسی برای رضای خدا از عبادات بزرگ است. نماز و روزه واجب را انجام بدهید؛ اگر خمس و زکات واجب دارید، آنها را بپردازید؛ حالا اگر به مستحبات نرسیدید، اشکالی ندارد. جامعه اسلامی به شما جوانان درس‌خوان در هر رشته‌ای که هستید، نیازمند است؛ این طور نباشید که ترک واجب کرده و مستحب به جا آورده‌اید. امام عسگری (ع) می‌فرماید:
«اَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرَامَ»؛
«زاهدترین مردم کسی است که محرمات را ترک کند».
نه اینکه به بهانه زهد، ترک زندگی عادی کرده و به وضع خوراک و پوشاک خود نرسد و قوای بدنی خود را تضعیف کرده و احیاناً به بیماری‌های عصبی یا روانی مبتلا گردد! نگفتند که غذای خوب نخورید، لباس خوب نپوشید و تفریح و تفرج نداشته باشید و عبوسا قمطریراً از همه چیز و از همه کس دوری گزینید. نه؛ محرمات را ترک کنید. از راه حرام‌خانه درست نکنید؛ از طریق حرام مرکب تهیه نکنید؛ سفره خود را به حرام آلوده ننمایید؛ کسب و کارتان را حلال کنید؛ آنگاه نوش‌جانتان. غذای خوب هم بخورید؛ لباس خوب هم بپوشید؛ مسکن و مرکب خوب هم داشته باشید:
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ»؛
«بگو: چه کسی حرام کرده آن چه از رزق‌های پاکیزه و زینت‌های حلال دنیا را که خدا برای بندگانش آفریده است».
«اشد الناس اجتهادا من ترک الذنوب»؛
«کوشاترین مردم کسی است که گناهان را از هر قبیل که هست، ترک کند [در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی]».
آثار وحشتناک حرام‌خواری!
خلاصه! حرام‌خواری و حرام‌کاری سبب دوری از خدا و محرومیت از سعادت ابدی است.
این جمله نیز از حضرت امام حسن عسکری (ع) است:
«لا یشغلک رزق مضمون عن عمل مفروض»؛
«به دست آوردن روزی، شما را وادار نکند که واجب را ترک کنید و به حرام آلوده شوید [تأمین رزق شما به عهده خداست، اما تأمین آخرت به عهده خود شماست].»
رزق شما را خدا به عهده گرفته، این قدر خود را به آب و آتش نزنید.
«وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا»؛
«هر جنبنده‌ای روزی‌اش را خدا به عهده گرفته است».
از شما حرکتی موافق با طبع و شرع خواسته و آنگاه رساندن رزق مقدر شما را ضامن شده و فرموده است:
«وَ فِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ. ثُمَّ قُلْتَ فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ».
ولی یاللاسف که حرص دنیاطلبی آن چنان ما را گرفته که اصلاً به یاد آخرت نمی‌افتیم! ما اصالت را به دنیا داده‌ایم و به همین دلیل است که به شک و ریب افتاده و می‌گوییم: اگر کفار ملعونند، پس چرا اینقدر منتغمند و غرق در رفاهند؟! این حالت شک و تردید برای همین است که ما برای دنیا اصالت و ارزش قائل هستیم و آخرت را به حساب نمی‌آوریم! نقمت را نعمت می‌دانیم و عذاب را لذت می‌شماریم! اگر حیات ابدی آخرت را می‌شناختیم و به آن معتقد بودیم، می‌فهمیدیم که اصلاً زندگی غرق در رفاه کافران، نعمت نیست و قابل حسرت بردن به آن نیست.
من که مؤمن هستم باید دنیای خودم را در مسیر آخرت قرار بدهم و مطمئن باشم که هم دنیایم تأمین می‌شود و هم آخرتم.
انتهای پیام/ فارس
در روز ولادت حضرت امام حسن عسگری (ع) اختلاف است که آیا روز چهارم ماه ربیع‌الثانی بوده، یا روز هشتم یا روز دهم؟به هر حال ایام ولادت امام حسن عسکری (ع) است چند جمله هم به عنوان موعظه از آن حضرت می‌شنویم:
«أَعْبَدُ النَّاسِ مَنْ أَقَامَ الْفَرَائِضَ»؛
«عابدترین مردم کسی است که واجبات را انجام دهد [فرضاً به مستحبات نرسد، اشکالی ندارد]».
گاهی بعضی از جوانان پاک طینت می‌آیند و می‌پرسند: ما کدام یک از مستحبات را انجام بدهیم که به خدا تقرب بجوییم؟ عرض می‌کنیم: شما واجبات را انجام بدهید، خیلی دنبال مستحبات نباشید. اگر محصل هستید دنبال درستان باشید.
برای یک جوان محصل رسیدن به برنامه‌های درسی برای رضای خدا از عبادات بزرگ است. نماز و روزه واجب را انجام بدهید؛ اگر خمس و زکات واجب دارید، آنها را بپردازید؛ حالا اگر به مستحبات نرسیدید، اشکالی ندارد. جامعه اسلامی به شما جوانان درس‌خوان در هر رشته‌ای که هستید، نیازمند است؛ این طور نباشید که ترک واجب کرده و مستحب به جا آورده‌اید. امام عسگری (ع) می‌فرماید:
«اَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرَامَ»؛
«زاهدترین مردم کسی است که محرمات را ترک کند».
نه اینکه به بهانه زهد، ترک زندگی عادی کرده و به وضع خوراک و پوشاک خود نرسد و قوای بدنی خود را تضعیف کرده و احیاناً به بیماری‌های عصبی یا روانی مبتلا گردد! نگفتند که غذای خوب نخورید، لباس خوب نپوشید و تفریح و تفرج نداشته باشید و عبوسا قمطریراً از همه چیز و از همه کس دوری گزینید. نه؛ محرمات را ترک کنید. از راه حرام‌خانه درست نکنید؛ از طریق حرام مرکب تهیه نکنید؛ سفره خود را به حرام آلوده ننمایید؛ کسب و کارتان را حلال کنید؛ آنگاه نوش‌جانتان. غذای خوب هم بخورید؛ لباس خوب هم بپوشید؛ مسکن و مرکب خوب هم داشته باشید:
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ»؛
«بگو: چه کسی حرام کرده آن چه از رزق‌های پاکیزه و زینت‌های حلال دنیا را که خدا برای بندگانش آفریده است».
«اشد الناس اجتهادا من ترک الذنوب»؛
«کوشاترین مردم کسی است که گناهان را از هر قبیل که هست، ترک کند [در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی]».
آثار وحشتناک حرام‌خواری!
خلاصه! حرام‌خواری و حرام‌کاری سبب دوری از خدا و محرومیت از سعادت ابدی است.
این جمله نیز از حضرت امام حسن عسکری (ع) است:
«لا یشغلک رزق مضمون عن عمل مفروض»؛
«به دست آوردن روزی، شما را وادار نکند که واجب را ترک کنید و به حرام آلوده شوید [تأمین رزق شما به عهده خداست، اما تأمین آخرت به عهده خود شماست].»
رزق شما را خدا به عهده گرفته، این قدر خود را به آب و آتش نزنید.
«وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا»؛
«هر جنبنده‌ای روزی‌اش را خدا به عهده گرفته است».
از شما حرکتی موافق با طبع و شرع خواسته و آنگاه رساندن رزق مقدر شما را ضامن شده و فرموده است:
«وَ فِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ. ثُمَّ قُلْتَ فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ».
ولی یاللاسف که حرص دنیاطلبی آن چنان ما را گرفته که اصلاً به یاد آخرت نمی‌افتیم! ما اصالت را به دنیا داده‌ایم و به همین دلیل است که به شک و ریب افتاده و می‌گوییم: اگر کفار ملعونند، پس چرا اینقدر منتغمند و غرق در رفاهند؟! این حالت شک و تردید برای همین است که ما برای دنیا اصالت و ارزش قائل هستیم و آخرت را به حساب نمی‌آوریم! نقمت را نعمت می‌دانیم و عذاب را لذت می‌شماریم! اگر حیات ابدی آخرت را می‌شناختیم و به آن معتقد بودیم، می‌فهمیدیم که اصلاً زندگی غرق در رفاه کافران، نعمت نیست و قابل حسرت بردن به آن نیست.
من که مؤمن هستم باید دنیای خودم را در مسیر آخرت قرار بدهم و مطمئن باشم که هم دنیایم تأمین می‌شود و هم آخرتم.
انتهای پیام/ فارس
پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۴۳
کد مطلب: 425017
