به گزارش سرویس مذهبي
تفتان ما، همزمان با برگزاری جشن پایان سال فرهنگستان هنر از پرفسور «عبدالمجید ارفعی» به خاطر یک عمر تلاش مستمر در راه معرفی و بازنمایی تاریخ فرهنگ و هنر این کشور،تقدیر شد.
عبدالمجید ارفعی در شهریور 1318 در کوه گنو بندرعباس به دنیا آمد. پدرش میرعبدالله ارفعی و اصالتاً اهل اوز از توابع استان فارس بود. او دوران دبستان را در مدارس بندرعباس و یزد به اتمام رساند و در سال 1328 به همراه خانواده به تهران آمد و در مدرسه منوچهری و البرز به تحصیل پرداخت.
پس از پایان دوره دبیرستان و تا پیش از ورود به دانشگاه در سالهای 1332 در کتابخانه ملی با نوشتههای ابراهیم پورداوود آشنا شد. در همان زمان از استاد متینی معلم ادبیاتش، الفبای فارسی باستان را آموخت و در همان سالها زبان پهلوی را نیز از روی کتاب کارنامه اردشیر بابکان محمد جواد مشکور آموخت. برای آموزش زبان اوستایی گاتهای پورداوود را سرمشق قرار داد و آن را نیز آموخت.
پس از اخذ دانشنامه لیسانس زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، در مهرماه سال 1344 به آمریکا رفت. بنا بر پیشنهاد و توصیه پرویز ناتل خانلری و استقبال استاد پور داوود دو سال به آموزش مقدمات اکدی پرداخت و پس از آن به مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو رفت. عبدالمجید ارفعی اولین ایرانی است که در این رشته تحصیل کرد. همچنین او تنها متخصصی است که میتواند بقیه آن کتیبهها را بخواند و آنها را ترجمه کند.
ارفعی در تیر ماه 1353 خورشیدی از رساله دکترای خود با عنوان «زمینههای جغرافیایی فارس بر اساس گلنوشتههای تخت جمشید» دفاع کرد و با مدرک دکترا به تهران بازگشت.
تالار کتیبهها در موزه ملی ایران بین سالهای 1377 تا 1382 توسط او و شاهرخ رزمجو ساخته و آماده شد. بسیاری از لوحهای گلی تخت جمشید و متنهای حقوقی بینالنهرین از روی کتیبههای تاریخی با تلاش دکتر ارفعی ترجمه شدهاست.
«کتاب فرمان کوروش بزرگ، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، «گلنوشتههای باروی تخت جمشید»، «فرهنگ» و «ترجمه متنهای حقوقی بین النهرین از روی کتیبهها» از آثار وی به شمار میرود.
انتهای پیام/ فارس