عطش بی پایان خرید تلفن همراه

به گزارش سرویس اجتماعي  تفتان ما، به نقل از هرمز؛ در عمر محدود این وسیله نوین تغییرات شگرفی اتفاق افتاده اند و در فاصله هر چند سال نسلهای جدیدی ظهور کردند و شرکت ها و برندهایی که در مدتی کوتاه به غول های تلفن همراه تبدیل شدند، در نسل های جدیدتر از صحنه جامانده و از بین رفتند و در همین زمان اصول برنامه نویسی و سیستم های عامل دچار تغییرات شگرفی شدند و هزاران شرکت سازنده نرم افزار شکل گرفته یا نابود شدند.
 
حالا در پایان این تحولات، کار به جایی رسیده که یک تلفن همراه (mobile phone) به همه چیز شباهت دارد جز یک تلفن! به همین نسبت با ورود چنین وسیله چندمنظورهای، مسائل بسیاری همراه آن وارد زندگی فردی و اجتماعی افراد شد که هر کدام پیامدهای خاص خود را در زمینه اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... به دنبال داشت.
 
در این مجال بنا داریم تا در ابتدا با ارائه گزارشی به پدیده «مدگرایی و مصرف گرایی در تلفن همراه» پرداخته و در ادامه به «آسیبهای ابزارهای هوشمند» اشاره کنیم و آنها را مورد کنکاش قرار دهیم. به پاساژ که نزدیک میشوی، حس میکنی به مرکز زمین نزدیک میشوی! اینجا سرچشمه و منبع همه گوشی هایی است که در همه جا، از تاکسی و مترو گرفته تا سینما و محل کارت میبینی.اینجا همه چیز به صفحه های سابقا کوچک و نسبتا بزرگ فعلی تلفنهای همراه ختم میشود؛ اینجا حرف فقط حرف دوربین ها، پردازنده ها، حافظه های داخلی و خارجی، نرم افزارها و... و در نهایت پول توی جیب خریدار است.
 
شاید باورش چندان آسان نباشد اما در چنین شرایطی سلیقه و قدرت انتخاب هم کاهش یافته است، زیرا اکثریت مطلق درصد فروش در اختیار چند شرکت معدود و مدل های آنهاست.
 
 عطشی که هیچگاه از بین نمیرود
 
قانون صادق درباره وسایل تکنولوژیک این است که با ارتقای فناوری یا ظهور فناوری های جدید، فناوری های قدیمی از دور خارج شده و غیرکاربردی تر میشوند و در نتیجه هنگامی که کسی میخواهد وسیله ای مانند لپ تاپ یا قطعات کامپیوتر شخصی را انتخاب کند، به استفاده از آنها در یک بازه زمانی طولانی فکر میکند.
 
نیما 24 ساله با طرح همین استدلال خرید یک گوشی گران قیمت حدود 2 میلیون و 500 هزار تومانی را منطقی دانسته و توضیح میدهد: وقتی خواستم گوشی بخرم، ابتدا حداکثر بودجه خرید خودم را مشخص کردم، و بعد تصمیم گرفتم بهترین و قدرتمندترین مورد را انتخاب کنم تا برای چندسال نیازی به خرید گوشی نداشته باشم.
 
 اما آن سوی زمین «مگان استیلی» نویسنده دوستدار محیط زیست از کانادا، عرضه مدلهای جدید با فناوریهای نوین را یک طرح نسبتا پوچ دانسته و معتقد است: این شرکت های سازنده هستند که همیشه مدل های جدید تولید کرده و این حس را در مصرف کننده ایجاد میکنند که اکنون باید بهترین و جدیدترین مدل را داشته باشد، درحالی که تفاوت ها به ندرت تعیین کننده هستند و فناوری های پیشین هم به خوبی کار میکنند.
 
 او از خوانندگانش میپرسد: من اصلا مخالف استفاده از تلفن های همراه هوشمند نیستم، اما چیزی که من نمیفهمم نیاز به جدیدترین تکنولوژیست و من نمیفهمم چرا باید به محض آمدن یک مدل جدیدتر آن را داشته باشم! اگر فرضیه مگان درست باشد، چنین به نظر میرسد که مدل های جدید بیشتر از آنکه از نظر تکنولوژیکی نسبت به مدل های گذشته برتری داشته باشند، باعث افزایش فروش میشوند و بدین ترتیب عطش «تکنولوژی برتر» هیچگاه از بین نمیرود.
 
قالب های برندپسند
ما به عنوان یک جامعه در حال تعریف شدن از طریق گوشی همراه، رایانه و ابزارهایی هستیم که آنها را میخریم شاید در گذشته ماشین یا محله زندگی شما نماد شخصیت شما محسوب میشد اما امروزه یک بازاریاب شما را از تلفن همراهتان خواهد شناخت!
 
این بخشی از صحبت های ماری گینتا از سیدنی استرالیاست او که سابقه طراحی آگهی های تبلیغاتی دارد، معتقد است که اکنون این برندها هستند که بخشهای بازار را تعریف میکنند و مصرف کنندگان تولیدات آنها را بیشتر بر اساس درکی که از برند دارند میخرند، تا آنچه واقعا بدان نیاز دارند.
 
آنچه که گینتا مطرح کرده، پاسخ سوال مهمی را درباره جامعه ما میدهد: چرا تلفن های همراه تقلبی بازار موفقی را (نه فقط در ایران بلکه در بسیاری مناطق دیگر) کسب کرده اند؟! پاسخ این سئوال را میتوان در اهمیت برند برای جامعه و ارزش اقتصادی آن دانست و هنگامی که یک شرکت معروف، یک تلفن همراه جدید تولید میکند، بسیاری برای ارتقای (مجازی) شخصیت خود یا اثبات برتری و... تلاش می کنند با یک نشان معروف و معتبر شناخته شوند.
 
در همین حال اگر امکان تهیه مبلغ مورد نیاز (قطعا شرکت سازنده اعتبار برند خود را در قیمت نهایی لحاظ میکند) برای وی فراهم نباشد، چه چیز بهتر از یک گوشی تقلبی با همان برند که میتواند همان کارکرد را به بهایی بسیار کمتر انجام دهد میتواند به کمک او بیاید؟!
 
چه کسی بیشتر سود میکند؟
با موارد مطرح شده در بالا، پاسخ این سئوال چندان سخت نیست و ابزاری که عمرش به سختی به دو دهه میرسد اکنون دنیا را به تسخیر خود درآورده و همه چیز را تحت الشعاع قرار داده است و بر همین اساس میتوان شرکت های فروش ابزارهای همراه را برندگان واقعی این فناوری دانست که با تبلیغات پر آب و رنگشان توانسته اند کالاهای  گران خود را به اکثر مردم دنیا بفروشند و عطش آنها را هر روز بالا و بالاتر ببرند.
 
اگر گمان میکنید که این تب و تاب مدل های جدید گوشی ها بیشتر به مردم جهان سوم تعلق دارد در اشتباه هستید و آمارها نشان میدهد که تعداد خریدهای ابزارهای همراه (تلفن همراه، تبلت و لپ تاپ)در آمریکا از رقم 36 میلیون مورد در سال 2010 به 111 میلیون مورد در سال 2015 رسیده است! این درحالیست که جمعیت آمریکا در سال 318 ،2015 میلیون نفر برآورد شده است، یعنی از هر 3 آمریکایی، یک نفر در سال 2015 ابزار همراه جدیدی را خریداری کرده و در نسبت بسیار بالایی، یک ابزار همراه دیگر را از رده خارج کرده است.
 
عصر همراهان و تغییرات
 
با ورود تلفن همراه، پیشرفت فناوری و عرضه نسل های بعدی آن نوع زندگی افراد جامعه دچار تغییر و تحول شگرفی شده است. شاید آنچه موجب نگرانی بیشتر جامعه شناسان از این تحولات است، سرعت بالای آنها و عدم توانایی الگوهای جامعه بر اثرگذاری بر این تغییرات است. با رشد فراینده ارتباطات مجازی و کاهش روابط حقیقی، بحران های بسیاری ایجاد شده اند که تنها بخش کوچکی از آنها هم اکنون قابل مشاهده است و به ندرت خوشبینی هایی از آینده آنها وجود دارد.
 
تغییر در شیوه زندگی به شکلی که تحرک را کاهش داده و حالت بدن را به شکل نامطلوبی قرار میدهد تنها یکی از این موارد است و شیوه نادرست گرفتن گوشی یک پدیده بسیار شایع است که میتواند فشار به مهره های گردن را تا 5 برابر افزایش دهد.
 
بدیهی ست که با زمان کوتاهی که از ورود تلفن های هوشمند میگذرد و طولانی بودن فرآیند تغییرات شکلی در بدن، شاید یک نسل طول بکشد تا همگان متوجه شوند استفاده نادرست از تلفن های هوشمند چه عوارضی بر بدن باقی میگذارد، روزگاری که حتما دیر خواهد بود.
 
موضوع دیگر اثرات استفاده از ارتباطات نوین به خصوص تلفن های همراه هوشمند در زندگی اجتماعی است و کاهش روابط از حقیقی به مجازی و کم عمق تر شدن معنای «آشنایی و دوستی» یکی از مهمترین آسیبهای این ارتباطات است.
 
 آمارهای موسسه فالری درباره نحوه استفاده از تلفن همراه و مقایسه آنها در سالهای 2013 و 2014 نشان میدهد که تنها در یکسال میزان استفاده از ابزارهای همراه در رابطه با «سبک زندگی و خرید کردن» 174 درصد افزایش یافته است و پیام رسانی اجتماعی نیز در همین بازه 103 درصد افزایش را نشان میدهد.
 
استفاده از برنامه ها 121،در سفر 89 و برای بازی نیز 30 درصد بیشتر شده است در پژوهشی دیگر از همین موسسه درباره ساعات خرید برنامه ها -برای استفاده در تلفنهای هوشمند نیز خرید در ساعات کاری بیشتر بوده، و در ساعات 9 صبح تا 6 عصر (اوج حجم کاری) نیز این ارتباط اکثرا از محل کار صورت میگرفته است.
 
پس میتوان چنین نتیجه گیری کرد که این ابزارهای همراه، همراه مناسبی برای محیط های کاری نیستند. اما جنبه دیگر این ابزارهای نوین، تاثیر آنها بر روابط خانوادگی ست و پژوهشی که توسط مرکز پزشکی بوستون صورت گرفته نشان میدهد که 54 درصد از کودکان اعتقاد دارند که والدین آنها «بیش از حد»ابزارهای هوشمند خود را چک میکنند و 32 درصد نیز میگویند که وقتی توجه والدین شان به تلفن همراه جلب میشود، حس «مهم نبودن» به آنان دست میدهد.
 
دیگر آسیب مهم اجتماعی را میتوان گرایش افراد به فردگرایی دانست که موجب کوچک‌تر شدن دایره روابط اجتماعی در محیط های اجتماعی و به خصوص خانواده میشود.با این حال نمیتوان در برابر چنین پدیده هایی که دارای اثرات مثبت و منفی هستند و فناوری های روز دنیا، ایستادگی نمود و خلاف جهت جریان شنا کرد. بهترین کار آگاهی بخشی به جامعه برای افزایش استفاده بهینه و کاهش آسیب های آن است و مهمترین بخشی که از این ابزارها تاثیر می پذیرد  همانطور که در قسمت قبلی مطرح شد سبک زندگی جامعه است.
 
در پایان به چند توصیه کوتاه ولی مفید دکتر رادسکی که برای والدین و سبک زندگی آنها مفید بوده و باعث کاهش آسیب های این ابزارهای نوین میشوند اشاره میکنیم جداول زمانی را برای استفاده نکردن از تلفن های هوشمند در برنامه های روزانه خود قرار دهید، قبل از استفاده از یک ابزار هوشمند کمی تعلل کرده و نسبت به موقعیت خود بیندیشید؛ چرا که ممکن است استفاده از آن ضروری نباشد، تلاش کنید برخی امور خود (مانند چک کردن ایمیل) را هنگامی که کودکان در خانه نیستند صورت دهید و دست آخر اینکه با دستانی خالی (از تلفن همراه) به منزل وارد شوید.
 
انتهای پیام/

چهارشنبه ۲۵ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۲۷