به گزارش سرویس یاداشت
تفتان ما،رضا مومن زاده (کارشناس مسایل ژئوپلیتیک) در یادداشتی نوشت:
از ابتدای بحران سوریه مسئولین رژیم صهیونیستی مواضع فرصت طلبانه ای در قبال رژیم صهیونیستی اتخاذ نمودند. به طوری که از تداوم نا امنی ها و جنگ داخلی در سوریه استقبال نمودند. اگر چه تلاش کردند تا نقش و دخالت خود را کاملا پنهان سازند. اما اکنون پس از گذشت بیش از پنچ سال از جنگ و خونریزی در سوریه، مقامات صهیونیستی مواضعشان را علنی تر و آشکارتر نسبت به گذشته بیان می کنند و ضمن آنکه ادامه بی ثباتی در سوریه را مطلوب منافع رژیم صهیونیستی می خوانند، در عین حال نسبت به روند کنونی تحولات و چشم انداز آینده سوریه ابراز نگرانی می کنند.
کارشناسان معتقدند، موضوع سوریه و چشم انداز آن برای رژیم صهیونیستی و مطلوبیت های منطقه ای این رژیم اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده و به همین دلیل، میزان کنش گری این رژیم نسبت به گذشته افزایش یافته است. در این راستا، فرضیه ای که مورد توجه تحلیلگران قرار دارد آن است که مواضع و رفتارهای کنونی رژیم صهیونیستی در قبال تحولات سوریه بیانگر آن است که وضعیت کنونی در سوریه نمی تواند تضمین کننده منافع امنیتی این رژیم باشد. بنابراین از تداوم جنگ فرسایشی علیه حکومت اسد و چالش گری گروه های تروریستی در مقابل توان و ظرفیت های محور مقاومت استقبال می کند.
البته رژیم صهیونیستی در جریان بحران سوریه سعی کرده است تا فرصت ها و مزیت هایی را برای خود ایجاد نماید که در این خصوص می توان به مواردی چون: سرپوش گذاشتن بر مساله امنیت و تهدیدات ماهیتی این رژیم، تداوم سیاست شهرک سازی و فشار به مردم فلسطین، شکل دادن به ائتلاف و همکاری نزدیک با محور عربی منطقه، دامن زدن به جنگ های مذهبی و قومی در منطقه، تضعیف موقعیت جهان اسلام در پیگیری مساله فلسطین، فشار به ایران و محور مقاومت، دامن زدن به ایران هراسی، شیعه هراسی و اسلام هراسی و ... اشاره کرد.
با این وجود، به نظر می رسد این رژیم برخی نگرانی های استراتژیک مانند: تحرک مقاومت در جولان، باقی ماندن نظام سیاسی کنونی سوریه با محوریت بشار اسد، حضور نظامی-امنیتی ایران در سوریه، مستحکم تر شدن الگوی مقاومت در سوریه، بی اعتمادی نسبت به سوریه پس از اسد به خصوص از جانب گروه های سنی افراطی و ... برای امنیت ملی خود متصور است.
بنابراین کاملا قابل درک است که رژیم صهیونیستی نقش و کنشگری خود در بحران سوریه را ناظر بر برخی فرصت ها و همچنین نگرانی های امنیتی استوار سازد. در این چهارچوب مجموعه تحرکات سیاسی، امنیتی و نظامی این رژیم را می توان در موارد زیر مشاهده کرد:
1-ارتباط و حمایت لجستیکی از برخی گروه های تروریستی
2-مقابله با برتری نظامی ارتش سوریه در مقابل تروریست ها
3-انجام حملات محدود نظامی هوایی به مواضع استراتژیک سوریه
4-مخالفت با طرح های سیاسی و کارشکنی در اجرای آن ها
5-انجام حملات تروریستی علیه مواضع و فرماندهان مقاومت
6-تقویت مواضع دفاعی در جبهه جولان
7-ائتلاف و همکاری با طرف های رسمی و غیر رسمی در منطقه
انتهای پیام/