به گزارش سرویس بهداشت و سلامت
تفتان ما،خانه پرستاری، وزارت بهداشت در دولت یازدهم را دوران استبداد سیاه برای پرستاران دانست و اعلام کرد برخوردهایی که در این دولت با پرستاری شد طی 30 سال گذشته بی سابقه بود، از احضار فعالین صنفی به سیستم های امنیتی، تا فشارهای حراستی گرفته و رد صلاحیت های فعالین صنفی به صورت بی سابقه در انتخابات صنفی پرستاران، تعلیق از کار، تهدید به شکل های مختلف و برخوردهای حذفی و سلبی محصول نگاه قلدرمآبانه وزارت بهداشت با پرستاری و پرستاران مظلوم کشور در دولت یازدهم بود.
خانه پرستاری، اعتراض خود را نسبت به سیاستهای وزارت بهداشت علیه قشرهای مختلف پیراپزشکی علی الخصوص پرستاران با نامه نگاریهای مختلف و رسانه ای کردن آن اعلام کرد.
در این نامه ها، خانه پرستاری به رئیس جمهور معترض شد که مشکلات پرستاران اعم از اجرایی نشدن تعرفهها، وضعیت ادامه تحصیل آنها در مقاطع تحصیلی بالاتر و فقدان امنیت شغلی این قشر از نظام سلامت کشور، نادیده گرفته شده است.
آغاز شکایات با اجرای طرح تحول
این نامه نگاری ها با اجرای طرح تحول سلامت آغاز شد و خانه پرستاری اولین نامه سرگشاده را به تاریخ 93/3/17 با امضاء الکترونیکی بیش از 24 هزار پرستار و دومین نامه سرگشاده را به تاریخ 93/7/23 با امضاء الکترونیکی بیش از 17 هزار نفر پرستار به ثبت رساند.
همچنین محمد شریفی مقدم قائم مقام سازمان نظام پرستاری و دبیر کل خانه پرستار، در سومین نامه سرگشاده در تاریخ 95/4/12 به رئیس جمهوری، نسبت به تبعات هزینه های سرسام آور طرح تحول سلامت و پول هایی که به جیب عده ای معدود واریز می شود، ابراز نگرانی کرد.
شریفی مقدم در این نامه یادآور شد: وزارت بهداشت قول داده بود که در مرحله سوم اجرای برنامه تحول نظام سلامت، پرستاران را در قالب این برنامه ببیند، اما تنها تعرفههای پزشکی بیش از 300 درصد افزایش یافت و پرستاران تنها گروهی بودند که در این برنامه دیده نشدند. هرچند بار عمده اجرای این طرح بر دوش پرستاران است اما به پرستاران توجه کافی نشده است.
آقای رئیس جمهور؛ انتظار داشتیم...
در نامه سوم خانه پرستاری، خطاب به رئیس جمهور آورده شد: جناب آقای دکتر روحانی؛ علیرغم اینکه انتظار می رفت حداقل دستور بررسی موارد فوق الذکر صادر شود تا شاید شاهد بسیاری از مشکلات فعلی نباشیم متاسفانه نه تنها به این موضوع توجهی نشد بلکه با فشار بر منتقدین و با برخوردهای غیر متعارف با اعتراضات زنجیره ای و بی سابقه در حوزه بهداشت و درمان، ایجاد فضای ارعاب، تهدید و اتخاذ شیوه های سلبی و حذفی و دور از شأن دلسوختگان بهداشت و درمان و از طرفی با بمباران تبلیغاتی گسترده و حتی انتقال اخبار و ابعاد گزینشی طرح به مراجع عظام تقلید و مسئولین عالی رتبه نظام، سعی شد طوری وانمود شود که این طرح صرفاً جهت حل مشکلات مردم در حوزه سلامت در حال اجرا است!
با اجرای طرح تحول، بیمار کالا و پیراپزشکان برده شدند
خانه پرستار از اینکه بعد از اجرای طرح تحول نظام سلامت، مراجعین و بیماران صرفاً به چشم کالا و پول و بقیه تیم بهداشت و درمان هم به چشم یک برده دیده شدند، گله مند است.
بی پاسخ ماندن نامه ها...
بعد از ثبت و ارسال سه نامه و بی پاسخ ماندن آنها، دبیر کل خانه پرستار در چهارمین نامه سرگشاده به ریاست جمهوری در 95/12/15 نوشت : جامعه پرستاری کشور و بخش عظیمی از مردم به امید تحقق شعار دولت تدبیر و امید در خصوص بهداشت و درمان و تحول در سلامت پای صندوق های رای رفتند. بعد از شکل گیری دولت، حضرتعالی سلامت را به عنوان اولویت اول اعلام فرمودید و پیرو آن طرحی موسوم به « تحول نظام سلامت » و بدون مشورت با صاحب نظران کلید خورد. این طرح صرفاً با پشتیبانی قوی مالی و با تخصیص هزاران میلیارد تومان از محل هدفمند کردن یارانه، ارزش افزوده و سایر منابع بوده که به سرعت در مجلس مصوب و توسط وزیر بهداشت ابلاغ و با عجله و بدون بستر سازی و به صورت غیر قابل تصور و مرموزی شکل اجرایی به خود گرفت.
از عملکرد وزارت بهداشت ناراضی هستیم
خانه پرستار در این نامه به روحانی یادآور می شود که: مع الوصف امروز قاطبه جامعه بزرگ پرستاری کشور به عنوان گروهی که بیشترین خدمات بهداشتی را به مردم عزیز ارائه می نماید و سنگینی بار سلامت را بر دوش می کشد، از عملکرد وزارت بهداشت در حوزه پرستاری به شدت ناراضی است.
افسوس از حتی یک جواب مثبت!
در ادامه این نامه آمده: پرستاران کشور ضمن یأس و نا امیدی از حل مشکلاتشان توسط مسئولین وزارت بهداشت شروع به انعکاس مشکلات به سایر نهادها، دستگاه ها و سیستم ها نمودند از جمله بخش هایی از نهاد ریاست جمهوری، سازمان مدیریت، معاون اول رئیس جمهور و حتی حضرتعالی؛ تا شاید گره ای از مصائب پرستاری باز شود ولی افسوس از حتی یک جواب مثبت!!
گلایه از عدم شرکت رئیس جمهور در جشن روز پرستار
با وجود نامه نگاری خانه پرستار برای رفع مشکلات اما هیچ پاسخی دریافت نمی شود و پرستاران در نامه چهارم اعلام می کنند: نه تنها به مکاتبات توجهی نشد که هیچ، بلکه بنا به عرف سنوات گذشته جامعه پرستاری کشور انتظار داشتند افتخار دیدار رئیس جمهورشان در مراسم سالیانه روز پرستار را داشته باشند ولی علیرغم چشم انتظاری 4 ساله پرستاری کشور و پیگیری های نظام پرستاری و در حالیکه آخرین سال روز پرستار در این دولت بود بازهم توفیق دیدار با حضرتعالی حاصل نشد. نمی دانم چرا؟ آیا خدمات پرستاران آنقدر در اولویت نبود که دیده شود؟ و یا شاید همان تفکر و قدرت مطلقه بر وزارت بهداشت و درمان مانع شد!
وقتی در دولت تدبیر و امید، امید پرستاران ناامید می شود
دولت تدبیر و امید، دولتی که ادعا می کند برای مشکلات تدبیر می اندیشد و زمینه امید به آینده را ایجاد می کند اما نه تنها به رسم فرهنگ ایرانی و اسلامی که هر سلامی علیکی دارد، تمام نامه های خانه پرستاری را بی جواب می گذارد بلکه شخص رئیس جمهور بر خلاف سنوات گذشته از حضور در جشن روز پرستار خودداری می کند.
به گفته خانه پرستار، پرستاران به امیدی پای صندوق های رای رفتند اما جواب نامه هایشان را دریافت نکردند...
انتهای پیام/