یادداشت؛
در وصف افراد و رسانه‌هایی که در نیم‌قرن گذشته سیر می‌کنند!
هنوز افراد و رسانه‌هایی در حال و هوای نیم‌قرن و قبل‌تر یعنی قبل و اوایل انقلاب اسلامی سیر می‌کنند و رشد چشمگیر آمار مشارکت را در سال‌های بعد در سیستان و بلوچستان تا کنون ندیده و نشنیده‌اند.
به گزارش پایگاه خبری «تفتان ما»، سعید دهنوی، فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت؛ این جمله را نه رد کنید و نه قبول، فقط آن را به‌خاطر بسپارید: «طبعاً وقتی یک استان مثل سیستان و بلوچستان در پایین‌ترین رتبه‌های مشارکت در میان استان‌های کشور قرار داشته باشد، می‌توان نتیجه گرفت که میزان واگرایی مردم آن نسبت به حکومت مرکزی زیاد است!»
این روزها موضوع واگرایی مردم سیستان و بلوچستان نسبت به‌نظام، ترجیع‌بند و شاه‌بیت مواضع و مطالب برخی اشخاص و رسانه‌هاست.
افراد و گروه‌هایی که معلوم نیست به کجا متصل هستند و از کجا خط می‌گیرند، مستقیم و غیرمستقیم، پیدا و پنهان و به تلویح و تصریح ادعا می‌کنند که مردم سیستان و بلوچستان ناامید شده‌اند یا به سرنوشت کشورشان بی‌اعتنا هستند، و حتی پا را فراتر گذاشته و وانمود می‌کنند که مردم این خطه نسبت به میهنشان حس تنفر دارند!
حال برگردیم به جمله اول: «مشارکت پایین در انتخابات نشانه واگرایی است»؛ جمله‌ای که به‌هیچ‌وجه در مورد شرایط کنونی سیستان و بلوچستان صدق نمی‌کند. چرا؟
بخوانید؛ استان سیستان و بلوچستان به‌واسطه سال‌های متمادیِ دور نگاه‌داشته شدن از قدرت و بیرون ماندن از دایره تأثیرگذاری در دوران رژیم طاغوتی پهلوی، همواره در حاشیه قرار داشته و مردم این منطقه برای خودشان در امر تأثیرگذاری بر سرنوشت کشور، حقی قائل نبودند.
اما با انقلاب اسلامی، ماجرا فرق کرد و به تعبیری ورق برگشت. باگذشت هر دوره از انتخابات مجلس، شور و علاقه مردم سیستان و بلوچستان برای تعیین سرنوشت کشورشان بیشتر و بیشتر می‌شد. به‌گونه‌ای که آمار مشارکت در عرض چند سال چندبرابر شد. مثلاً آمار در حوزه چابهار پنج برابر و در سایر نقاط استان به طور میانگین به دوبرابر افزایش یافت.
این میزان عشق و علاقه به میهن تا جایی پیش رفت که در برخی ادوار، استان سیستان و بلوچستان با آمار خیره‌کننده بالای ۷۵ درصد جزء بالاترین رتبه‌های مشارکت قرار می‌گرفت و حتی از استان‌های نزدیک به مرکز مثل سمنان، همدان، کرمان، یزد و… پیشی می‌گرفت.
حالا شاید بتوان حدس زد که چرا برخی تریبون‌دارها یا رسانه‌های معارض، این گونه دم از واگرایی می‌زنند.
احتمالاً آنها هنوز در حال و هوای نیم‌قرن و قبل‌تر یعنی قبل و اوایل انقلاب اسلامی سیر می‌کنند! و رشد چشمگیر آمار مشارکت را در سال‌های بعد تا کنون ندیده و نشنیده‌اند یا عمداً خود را به ندیدن و نشنیدن زده‌اند.
هر چند از این افراد انتظار تفکر و انصاف، انتظار گزافی است؛ اما ای‌کاش حداقل چشم‌ها و گوش‌های خودشان را بازکرده و دلدادگی همین مردم را در روزهای حساس به میهن و نظامشان متوجه می‌شدند.
انتهای خبر/
این روزها موضوع واگرایی مردم سیستان و بلوچستان نسبت به‌نظام، ترجیع‌بند و شاه‌بیت مواضع و مطالب برخی اشخاص و رسانه‌هاست.
افراد و گروه‌هایی که معلوم نیست به کجا متصل هستند و از کجا خط می‌گیرند، مستقیم و غیرمستقیم، پیدا و پنهان و به تلویح و تصریح ادعا می‌کنند که مردم سیستان و بلوچستان ناامید شده‌اند یا به سرنوشت کشورشان بی‌اعتنا هستند، و حتی پا را فراتر گذاشته و وانمود می‌کنند که مردم این خطه نسبت به میهنشان حس تنفر دارند!
حال برگردیم به جمله اول: «مشارکت پایین در انتخابات نشانه واگرایی است»؛ جمله‌ای که به‌هیچ‌وجه در مورد شرایط کنونی سیستان و بلوچستان صدق نمی‌کند. چرا؟
بخوانید؛ استان سیستان و بلوچستان به‌واسطه سال‌های متمادیِ دور نگاه‌داشته شدن از قدرت و بیرون ماندن از دایره تأثیرگذاری در دوران رژیم طاغوتی پهلوی، همواره در حاشیه قرار داشته و مردم این منطقه برای خودشان در امر تأثیرگذاری بر سرنوشت کشور، حقی قائل نبودند.
اما با انقلاب اسلامی، ماجرا فرق کرد و به تعبیری ورق برگشت. باگذشت هر دوره از انتخابات مجلس، شور و علاقه مردم سیستان و بلوچستان برای تعیین سرنوشت کشورشان بیشتر و بیشتر می‌شد. به‌گونه‌ای که آمار مشارکت در عرض چند سال چندبرابر شد. مثلاً آمار در حوزه چابهار پنج برابر و در سایر نقاط استان به طور میانگین به دوبرابر افزایش یافت.
این میزان عشق و علاقه به میهن تا جایی پیش رفت که در برخی ادوار، استان سیستان و بلوچستان با آمار خیره‌کننده بالای ۷۵ درصد جزء بالاترین رتبه‌های مشارکت قرار می‌گرفت و حتی از استان‌های نزدیک به مرکز مثل سمنان، همدان، کرمان، یزد و… پیشی می‌گرفت.
حالا شاید بتوان حدس زد که چرا برخی تریبون‌دارها یا رسانه‌های معارض، این گونه دم از واگرایی می‌زنند.
احتمالاً آنها هنوز در حال و هوای نیم‌قرن و قبل‌تر یعنی قبل و اوایل انقلاب اسلامی سیر می‌کنند! و رشد چشمگیر آمار مشارکت را در سال‌های بعد تا کنون ندیده و نشنیده‌اند یا عمداً خود را به ندیدن و نشنیدن زده‌اند.
هر چند از این افراد انتظار تفکر و انصاف، انتظار گزافی است؛ اما ای‌کاش حداقل چشم‌ها و گوش‌های خودشان را بازکرده و دلدادگی همین مردم را در روزهای حساس به میهن و نظامشان متوجه می‌شدند.
انتهای خبر/
سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۳:۰۰
کد مطلب: 453803
