یادداشت؛
شرکت در انتخابات یک وظیفه شرعی است
چشم غربی‌ها به صندوق‌های رأی ما است و ما با شرکت حداکثری چشمشان را کور می‌کنیم.
به گزارش پایگاه خبری تفتان ما، جواد جمشید زهی کارشناس سیاسی در یادداشتی نوشت: انتخابات مظهر حضور، احقاق حق و توانایی و اقتدار ملی و تجلی خواست و اراده مردم است؛ و می‌تواند بخشی از تحول در جامعه را رقم بزند؛ لذا با صدای رسا فریاد می‌زنم من رأی می‌دهم!
مهم اما آن است که بدانیم رأی‌دادن من برای دیگری نیست. بلکه به نفع خودم است. چگونه؟ خیلی ساده. وقتی که‌رای می‌دهم؛ یعنی من به دیگران رأی نمی‌دهم، من به خودم رأی می‌دهم. به نظر خودم، به فکر خودم و به سلیقه خودم. من برای خوشایند دیگری رأی نمی‌دهم، بلکه چون سرنوشت جامعه برای من مهم است، رأی می‌دهم. من رأی می‌دهم؛ چون این‌گونه تفویض اختیار من به دیگران حیاتی است، چون سرنوشت جامعه‌ام در میان است. چون جلوگیری می‌کند از روی کار آمدن کسانی که من آنها را قبول ندارم.
اگر رأی ندهم؛ یعنی خود را نفی می‌کنم در گام اول، و جامعه‌ای که تعلق به آن دارم در گام بعدی. اگر من رأی ندهم رأی دیگران تعیین‌کننده سرنوشت خواهد بود و ممکن است به کسانی رأی دهند که مورد قبول من نباشند و لذا در طول دوره نمایندگی، آنچه را که من با آن موافق نیستم تصویب کنند. پس بین رأی‌دادن و رأی ندادن مرزی طولانی نیست، رأی من آینده من را در درجه اول و آینده جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنم را در درجه دوم مشخص خواهد کرد.
من رأی خواهم داد تا کشورم را، تا جامعه‌ام را، تا منافع خودم و شهروندان را و تا منافع ملی کشورم را صیانت کنم. پرواضح است که من رأی نمی‌دهم تا رئیس‌جمهوری احتمالاً سوءاستفاده کند از جایگاه خود! من رأی می‌دهم تا نماینده‌ای شایسته بر کرسی ریاست‌جمهور جلوس کند که افکارش به صواب نزدیک‌تر باشد، تا نگاه من در نگاهش جاری باشد، تا راهی را ادامه دهد که مدنظر من و منطبق بر منافع ملی باشد.
انتهای خبر/
مهم اما آن است که بدانیم رأی‌دادن من برای دیگری نیست. بلکه به نفع خودم است. چگونه؟ خیلی ساده. وقتی که‌رای می‌دهم؛ یعنی من به دیگران رأی نمی‌دهم، من به خودم رأی می‌دهم. به نظر خودم، به فکر خودم و به سلیقه خودم. من برای خوشایند دیگری رأی نمی‌دهم، بلکه چون سرنوشت جامعه برای من مهم است، رأی می‌دهم. من رأی می‌دهم؛ چون این‌گونه تفویض اختیار من به دیگران حیاتی است، چون سرنوشت جامعه‌ام در میان است. چون جلوگیری می‌کند از روی کار آمدن کسانی که من آنها را قبول ندارم.
اگر رأی ندهم؛ یعنی خود را نفی می‌کنم در گام اول، و جامعه‌ای که تعلق به آن دارم در گام بعدی. اگر من رأی ندهم رأی دیگران تعیین‌کننده سرنوشت خواهد بود و ممکن است به کسانی رأی دهند که مورد قبول من نباشند و لذا در طول دوره نمایندگی، آنچه را که من با آن موافق نیستم تصویب کنند. پس بین رأی‌دادن و رأی ندادن مرزی طولانی نیست، رأی من آینده من را در درجه اول و آینده جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنم را در درجه دوم مشخص خواهد کرد.
من رأی خواهم داد تا کشورم را، تا جامعه‌ام را، تا منافع خودم و شهروندان را و تا منافع ملی کشورم را صیانت کنم. پرواضح است که من رأی نمی‌دهم تا رئیس‌جمهوری احتمالاً سوءاستفاده کند از جایگاه خود! من رأی می‌دهم تا نماینده‌ای شایسته بر کرسی ریاست‌جمهور جلوس کند که افکارش به صواب نزدیک‌تر باشد، تا نگاه من در نگاهش جاری باشد، تا راهی را ادامه دهد که مدنظر من و منطبق بر منافع ملی باشد.
انتهای خبر/
چهارشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۰۴
کد مطلب: 454122
