به گزارش پایگاه خبری
تفتان ما، جواد جمشیدزهی تحلیلگر مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی در یادداشتی نوشت: اسلام بهعنوان مکتب جامع و کامل زندگی بشر، همانگونه که عرصه دعوت خویش را به قوم و ملت خاصی محدود نکرده است، اتحاد امت اسلامی را در صدر برنامههای سیاسی و اجتماعی خویش قرار داده و عقد اخوت دینی را میان فرزندان امت اسلام جاری کرده است.
وحدت مسلمانان بزرگترین عامل قدرت و توانمندی جوامع اسلامی است و به همین دلیل از گذشته تابهحال دشمنان مسئله وحدت را هدف قرار دادهاند استعمارگران و عوامل داخلی آنان پیروزی و قدرت خود را در ضعف جوامع اسلامی میبینند برای پیشبرد اهداف خود فروریختن هیمنه اعتماد و وحدت میان مسلمانان را لازم میدانند
در نظر اهلتسنن دوازده ربیعالاول و در نظر اهلتشیع هفده ربیعالاول ولادت پیامبر است که ثمرهٔ انقلاب شکوهمند اسلامی این هفته بهعنوان هفته وحدت نامگذاری شد که از سال ۱۳۶۰ تا به امروز این هفته در ایران و کشورهای اسلامی به طور خاص موردتوجه قرار میگیرد
در قران به مسلمانان تذکر داده شده است که تفرقه و تشتت یکی از عوامل ازهمگسیختگی و زوال و نابودی در جوامع بشری است پرچمداران وحدت اسلامی هرگز خواستار کنارگذاشتن شدن اصول و اعتقادات یک مذهب به نفع مذهب دیگر نبودهاند؛ بلکه تأکید کردهاند که برای رسیدن به اهداف بزرگ و پیروزی بر جبهه باطل نظام سلطه لازم است مسلمانان با یکدیگر تعامل سازنده و باتکیهبر اشتراکات خود اخوت اسلامی را در پیش گیرند و ازآنچه به سرنوشت امت اسلام مربوط میشود محافظت کنند
مایه شگفتی است امتی که خدای واحد، دین واحد، پیامبر واحد، کتاب واحد، قبله واحد و...دارد، این گونه گرفتار تشتت و تفرقه شده است! منزل یکی و راه یکی و روش یکی چندین هزار تفرقه در هر کنار چیست؟
تقریب میان مسلمانان و توجه دادن به لزوم اخوت اسلامی همواره از دغدغههای بزرگان شیعه و اهلسنت بوده است. اندیشمندان و مصلحانی چون سید جمال، اقبال لاهوری و شیخ شلتوت و مراجع بزرگی چون آیتاللهالعظمی بروجردی، حضرت امام خمینی و آیتاللهالعظمی سیستانی همه در این راستا گام برداشتهاند.
وحدت نیز در عالیترین سند سیاسی و حقوقی جمهوری اسلامی یعنی قانون اساسی که به آن مادر قانون اطلاق میشود موردتوجه خاص قرار گرفته شده است که با الهام از آیات قران که همه مسلمانان یک امتاند و دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است سیاست کلی خود را بر پایه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و کوشش پیگیر به عمل آورد تا وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام را تحقق بخشد.
در سایه وحدت و همگرایی است که مسلمانان و دولتهای اسلامی میتوانند برای حل مشکلات و مسائل مربوط به جهان اسلام، چارهجویی کنند و از ظرفیتها و سرمایههای عظیمی که در اختیار دارند بهدرستی و شایستگی بهره ببرند و اگر چنین نباشد، سرمایههای مادی و معنوی مسلمانان با صحنهگردانی نامرئی امریکا و اسرائیل غلبه خود بر مسلمانان به کار گرفته میشود، همانگونه که سوگمندانه در وضعیت امروز حاکم بر عراق، سوریه، یمن، لیبی، مصر، عربستان و پاکستان شاهد آن هستیم. ظهور پدیدههای دردآوری مانند، طالبان، القاعده و داعش از یکسو و تحریک اهلسنت از سوی شیعیان انگلیسی مدعی ولایت که علناً به مقدسات اهلسنت توهین میکنند از سوی دیگر، همچون خنجری است که بر پیکره مسلمانان فرود آمده و رهآورد آن جز کشتار، ویرانی، نابسامانی، ناامنی، بیخانمانی، نابودی شهر و بلاد اسلامی، غارت، مهاجرت، هتک اعراض و نوامیس مسلمانان و... نبوده است.
اینها همه مولود تفرقه و رویکرد تقابل و عناد میان امت اسلامی است. آیا پیامبری که شاهد بر امت است بر این وضعیت خون گریه نمیکند؟ فارغ از هویت اسلامی، اساساً هویت انسانی با این درندهخوییها سازگاری ندارد؛ زیرا جان گرگان و سگان از هم جداست متحد دلهای شیران خداست و چه نیک گفته شده است که تفرقه در روح حیوانی بود نفس واحد روح انسانی بود.
انتهای خبر/